لیکن اسکلروسوس

لیکن اسکلروسوس عارضه ای غیر شایع است که پوست سفید و تکه تکه ایجاد میکند که از حالت عادی آن نازک تر است.لیکن اسکلروسوس میتواند پوست تمام نقاط بدن را تحت تاثیر قرار دهد.اما معمولا روی پوست آلت زنانه و پوست سر آلت مردانه و یا پوست اطراف مقعد ایجاد میشود.
هرکسی میتواند به لیکن اسکلروسوس دچار شود اما این خطر در زنان یائسه بیشتر است.
برخی مواقع لیکن اسکلروسوس خود به خود بهبود پیدا میکند و نیازی به درمان ندارد.درصورتیکه به درمان احتیاج داشته باشید ممکن است پزشک شما،درمانی به شما پیشنهاد کند که شامل بازگرداندن ظاهر عادی به پوست و کاهش التهاب زخم باشد.
 

برخی مواقع لیکن اسکلروسوس ملایم و خفیف علامت و نشانه قابل توجهی ندارد.
هنگامی که این بیماری ایجاد میشود شامل علائم زیر است:
•    خارش که میتواند شدید باشد.
•    ناراحتی یا درد
•    نقاط نرم سفیدی روی پوست
•    پوست لکه لکه و چروک
•    به سادگی کبود و زخم شدن
•    در موارد وخیم،خونریزی،تاول یا زخم 
•    رابطه جنسی دردناک
 

در صورتی که علائم و نشانه های معمول لیکن اسکلروسوس در خود مشاهده کردید،با پزشک خود ملاقاتی داشته باشید.
اگر مبتلا به لیکن اسکلروسوس تشخیص داده شدید،هر 6 الی 12 ماه با پزشک خود ملاقات کنید تا هرگونه تغییرات پوستی شما و عوارض جانبی درمان در شما بررسی گردد.
 

علت اصلی لیکن اسکلروسوس مشخص نیست.ممکن است سیستم ایمنی پرکار و عدم تعادل هورمون ها در این بیماری نقش داشته باشند.آسیب های پوستی سابق  نیز میتوانند خطر ایجاد لیکن اسکلروسوس در آن نواحی را افزایش دهد
لیکن اسکلروسوس عارضه ای همیشگی نیست و از طریق آمیزش جنسی هم منتقل نمیشود.
این بیماری معمولا در زنان یائسه ایجاد میشود.اما ایجاد آن در مردان و کودکان نیز غیرمعمول نیست.
لیکن اسکلروسوس در زنان معمولا روی آلت جنسی زنانه(فرج) ایجاد میشود.
در پسران و مردان ختنه نشده  این خطر بیشتر است.چرا که این عارضه معمولا در ختنه گاه اتفاق می افتد.
در کودکان ممکن است این علائم و نشانه ها در هنگام بلوغ بیشتر شوند.
 

در موارد نادری ممکن است در نواحی ای که لیکن اسکلروسوس ایجاد شود،سرطان پوست نیز اتفاق بیفتد.اگرچه که این بیماری موجب سرطان پوست نمیشود.زنانی که این بیماری را در آلت تناسلی خود دارند در خطر ابتلا به سرطان فرج هستند.اما درمان از طریق کورتیکوزتروئیدها ممکن است این خطر را کاهش دهد.
لیکن اسکلروسو میتواند منجر به درد به شدت زیادی در زنان شود چرا که خارش و زخم هان آن میتواند ورودی واژن را تنگ کرده و بر روی تمایلات جنسی و رابطه نیز تاثیر بگذارد.به علاوه،تاول های آن نیز میتواند پوست را به شدت حساس کرده و هرگونه فشاری روی آن غیرقابل تحمل شود.
لیکن اسکلروسوس ندرتا میتواند موجب تنگی و نازک شدن پوست ختنه گاه مردان شود.این مساله میتواند منجر به بروز مشکلاتی در هنگام نعوظ و ادرار گردد.
 

اگر علائم و نشانه های این بیماری را د رخود مشاهده کردید،با پزشک خود ملاقاتی ترتیب دهید.ممکن است پزشک شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد.
اطلاعاتی که در هنگام ملاقات با پزشک میتواند برای شما مفید باشد:

چه کاری میتوان انجام داد؟
فهرست های زیر را تهیه کنید:
•    علائم خود و مدت زمان ابتلا به آنها
•    اطلاعات شخصی کلیدی مانند هرگونه عارضه پزشکی دیگری که به آن مبتلایید و هرگونه دارویی که مصرف میکنید از جمله ویتامین ها و مکمل ها
•    سوالاتی که میخواهید از پزشک خود بپرسید

سوالات شما از پزشک:
•    علت احتمالی علائم و نشانه های من چیست؟
•    چه نوع درمانی را پیشنهاد میکنید؟
•    اگر درمان ابتدایی بی نتیجه بود،در ادامه چه چیزی را پیشنهاد میکنید؟
•    چقدر و در چه مدت زمانی انتظار دارید که علائم بیماری من بهبود پیدا کنند؟
•    آیا برای باقی عمرم نیاز به درمان این عارضه دارم؟
•    چه نوع مراقبت هایی در پیش بگیرم تا علائم من کاهش یابند؟
•    برای پیشگیری از بازگشت بیماری چه کار کنم؟

چه انتظاری میتوان از پزشک داشت

سوالات پزشک از شما:
•    ناراحتی شما تا چه حدّ شدید است؟
•    آیا متوجه هرگونه خونریزی ای شده اید؟
•    آیا علائم شما شامل درد در هنگام ادرار و کار کردن روده هایتان هم میشود؟
•    آیا علائم شما شامل درد در هنگام آمیزش جنسی هم میشود؟
•    آیا پیش از این در این ناحیه دچار صدمه و زخم شده اید؟
•    برای درمان این عارضه چه کارهایی کرده اید؟
•    آیا پیش از این پزشک،برای شما درمان خاصی تجویز کرده است؟
•    آیا مشکلات پزشکی دیگری هم دارید؟

ممکن است پزشک شما این بیماری را از روش های زیر تشخیص دهد:
•    معاینه جسمانی
•    برداشت نمونه کوچکی از پوست آسیب دیده و بررسی آن زیر میکروسکوپ
 

اگر واژن شما تحت تاثیر این بیماری قرار نگرفته است،احتمالا به درمان نیازی ندارید مخصوصا اگر علامت و نشانه ای هم ندارید.لیکن اسکلروسوس ممکن است خود به خود بهتر شود.
اگر اطراف یا داخل واژن یا مقعد خود لیکن اسکلروسوس دارید و یا موارد پیشرفته تری در دیگر نقاط بدن خود دارید،ممکن است پزشک شما را به درمان آن توصیه کند.درمان این بیماری به کاهش خارش کمک میکند و ظاهر پوست شما را بهتر کرده و زخم های احتمالی را کاهش میدهد.

کورتیکوزتروئید ها
پماد یا کِرِم های کورتیکوزتروئید معمولا برای لیکن اسکلروسوس تجویز میشود.باید به طور روزانه این پماد و کِرِم ها را به نقاط آسیب دیده پوست بزنید.پس از چند هفته،ممکن است برای پیشگیری از عود کردن این بیماری،پزشک شما مصرف تنها دو بار در هفته این دارو را تجویز کند
سپس پزشک برای عوارض جانبی مصرف کورتیکوزتروئید موضعی (مانند نازک شدن پوست)شما را تحت نظر قرار می دهد.

دیگر گزینه های درمانی
اگر درمان با کورتیکوزتروئید نتیجه بخش نبود یا به ماه ها مصرف آن احتیاج شد،پزشک شما درمان های دیگری پیشنهاد میکند.مانند:
•    داروهای مدولاسیون ایمنی مانند تاکرولیموس(Protopic) و پیمکرولیموس(Elidel)
•    درمان با اشعه فرابنفش برای نواحی غیر واژنی

در گذشته هورمون های جنسی موضعی برای درمان لیکن اسکلروسوس استفاده میشد اما تحقیقات اخیر نشان داده است که این داروها اثر بخش نیستند.
برداشتن پوست جلویی آلت مردانه(ختنه) در مردانی که دیگر روش های درمانی برایشان مفید نبوده است،راه معمول و شایعی است.جراحی در نواحی واژنی و مقعدی برای زنانی که بیماری لیکن اسکلروسوس دارند توصیه نمیشود چرا که ممکن است این بیماری پس از جراحی بازگردد.
از پزشک خود درباره دفعات ویزیت ها(جهت بررسی تغییرات پوستی) راهنمایی بخواهید.معاینات ذکر شده معمولا هر 6 الی 12 ماه انجام میشود.