کلسیفیلاکسیس

کلسیفیلاکسیس یک بیماری خطرناک و غیر شایع است که کلسیم در عروق خونی کوچک بافت های چربی و پوست تجمع می باید. کلسیفیلاکسیس موجب ایجاد زخم های پوستی دردناک میشود و ممکن است منجر به عفونت های خطرناکی گردد که در نهایت باعث مرگ میشوند.
افرادی که کلسیفیلاکسیس دارند معمولا کم کاری کلیه دارند و تحت دیالیز هستند و یا اخیرا پیوند کلیه داشته اند.البته ممکن است این عارضه در افرادی که بیماری های کلیوی ندارند هم رخ دهد.
 

برای تشخیص ابتلا شما به کلسیفیلاکسیس،پزشک شما،سابقه پزشکی شما را بررسی کرده،سپس علائم شما را تشخیص داده و معاینه جسمانی خواهد کرد.آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشند:

•    بیوپسی عمیق پوست.برای تشخیص کلسیفیلاکسیس،ممکن است پزشک،نمونه کوچکی از بافت آسیب دیده پوست را برای بررسی بیشتر بردارد
•    آزمایش خون. مقداری از خون شما برای بررسی تنوع مواد در خون (کلسیم،فسفر،هورمون های پاراتیروئید،آلومینیوم،اوره نیتروژن،کراتین،و آلبومین) گرفته میشود تا برای تشخیص عملکرد کلیه و کبد به پزشک کمک کند.

•    عکس برداری. ممکن است  X-rays کلسیم های شاخه ای شکل ته نشین شده در عروق خونی را نشان دهد که در بیماری  کلسیفیلاکسیس امر معمول و شایعی است. اگرچه رگ های آهکی شده نیز در دیگر بیماری های پیشرفته و بدخیم کلیوی معمول است.
 

درمان استاندارد و تاثیر گذاری برای بیماری کلسیفیلاکسیس وجود ندارد. تشخیص و درمان به موقع تنها میتواند احتمال عوارض این بیماری را کاهش دهد.روش درمان آن معمولا به سه روش زیر خواهد بود.

مراقبت از زخم ها 
ممکن است پزشک مراقبت فراوان از زخم و جراحت ها را توصیه کند.برای بهبود زخم ها،برخی از بافت های آسیب دیده توسط کلسیفیلاکسیس باید با جراحی برداشته شوند.
در برخی موارد میتوان این بافت ها را از روش دیگری هم برداشت مانند روش پانسمان خیس یا درمان از طریق چرخش آب.
آنتی بیوتیک ها نیز بخشی از روند درمانی هستند و از بروز عفونت در زخم ها جلوگیری میکنند.ممکن است در طول مراقبت از زخم ها و کلسیفیلاکسیس ،داروهایی نیز تجویز شود که موجب بهبود درد خواهند شد.

بازگزداندن اکسیژن و جریان خون به پوست
ممکن است پزشک شما،برای افزایش میزان اکسیژن ارسالی به قسمت آسیب دیده بدن،روش درمان "اکسیژن با چگالی بیشتر" را پیشنهاد دهد.همچنین ممکن است پزشک شما،برای حل کردن لخته های خون در عروق خونی پوست از "فعال کننده پلاسمین زا بافتی"( TPA )با دوز پایین استفاده کند.
ممکن است داروهایی برای شما تجویز گزدد که از لخته شدن خون جلوگیری میکنند و به این ترتیب جریان خون را به بافت ها برمیگردانند.پزشک شما تشخیص می دهد که بهترین داروی انعقاد خون برای شما کدام است.

کاهش دادن میزان کلسیم انباشته شده
روش های کاهش کلسیم انباشته در شاهرگ های شما ممکن است موارد زیر باشند:
•    دیالیز. در صورتی که شما تحت دیالیز هستند،پزشک شما ممکن است،روش دیالیز شما را تغییر دهد مثلا نوع داروها یا تعداد دفعات دیالیز را عوض کند. 
•    داروهایی برای کاهش کلسیم. ممکن است پزشک شما داروهایتان را ارزیابی کرده و آن دسته از داروها را که پتانسیل ابتلا به کلسیفیلاکسیس را بیشتر میکنند(مانند کورتیکوزتروئید ها و آهن) را متوقف کند.و حتی میزان مکمل های کلسیم و ویتامین D را تعدیل  کند.همچنین ممکن است پزشک شما،دارویی به نام سیناکالکت(Sensipar) که میتواند به کنترل هورمون پاراتیروئید (PTH) کمک کند تجویز کند.داروهای دیگر میتوانند شامل تیوسولفات سدیم باشند که به کلسیم چسبیده و بدین ترتیب به همراه ادرار از بدن دفع میشوند و داروهایی که تعادل میان کلسیم و فسفر را بهبود میبخشد.
•    جراحی. اگر پزشک شما تشخیص دهد که یک غده پرکار پاراتیروئید توسط تولید بیش از حد PTH  با متابولیسم غیرعادی کلسیم ارتباط دارد،ممکن است توصیه کند که تمام غده پاراتیروئید را توسط جراحی برداشت.