عمومي ترين و ابتدايي ترين روش پيشگيري از واژينوز باكتريال شامل استفاده از كاندوم، محدود كردن شركاي جنسي، پرهيز از دوش واژينال و مصرف قرص هاي تجويز شده جهت درمان اين بيماري است.

پِساري (pessary) وسيله اي پزشكي است كه داخل واژن قرار ميگيرد تا هم از اندام هاي واژن پشتيباني كند و هم روشي جهت رساندن دارو و درمان محسوب ميگردد.

رحم بواسطه عضلات، رباط ها و ساير اندام ها در لگن قرار ميگيرد. اگر اين بافت ها ضعيف يا كشيده شوند، رحم به داخل كانال واژن افت ميكند. اين اتفاق را افتادگي يا پرولاپس رحم ميگويند. اين وضعيت در زناني كه يك يا چندين زايمان طبيعي داشته اند، شايع تر است.

كيسه آب ميتواند به خودي خود پاره شود كه به آن پارگي خود بخود كيسه آب ميگويند. همچنين ممكن است پزشك يا پرستار جهت آغاز روند زايمان يا سرعت بخشيدن به آن، كيسه آب را پاره كنند كه به آن پارگي مصنوعي كيسه آب ميگويند.

تريكوموناس، درمان پذيرترين بيماري مقاربتي بشمار مي آيد. اين بيماري در زنان شايع تر از مردان است و همچنين، زنان مسن تر احتمال ابتلاي بيشتري به نسبت زنان جوان دارند.

در اغلب موارد، ساركوم رحم با علائم خاصي همراه است. اما وجود اين علائم، هميشه بدين معنا نيست كه زني به ساركوم رحم مبتلا شده است. در واقع، اين علائم اغلب در اثر ساير موارد، از جمله تغييرات غير سرطاني در رحم، رشد بيش از حد و پيش سرطاني آندومتر، يا سرطان آندومتر بوجود مي آيند.

حدود 10 الي 20 درصد بارداري ها به سقط منجر ميشوند و بيش از 80 درصد آنها پيش از هفته 12 ام بارداري اتفاق مي افتند.

روش هاي مختلفي از روش اورژانسي و هورموني گرفته تا پيشگيري بلند مدت و دائمي وجود دارد كه در آنها ميتوانيد به راحتي از باردار شدن پيشگيري بعمل آوريد.

سرطان آندومتر در همان مراحل اوليه تشخيص داده ميشود؛ زيرا منجربه خونريزي هاي غيرطبيعي و مكرر ميگردد و زنان را مجبور به مراجعه پزشك ميكند. گاهي اوقات سرطان آندومتر، سرطان رحم نيز خوانده ميشود.