بیماری های ریوی انسدادی در واقع بیماری هایی هستند که بر مسیرهای تنفسی تاثیر می گذارند . بیماری های ریوی محدودکننده در حقیقت به بیماری های تنفسی گفته می شود که اتساع ریه را محدود می کنند . علامت اصلی و مشترک بیماری های ریوی انسدادی و محدود کننده تنگی نفس همراه با فعالیت است .
در اغلب اوقات ، افراد مبتلا به بیماری انسدادی یا محدودکننده ریوی با دلیل احساس تنگی نفس به دکتر مراجعه می کنند .
بیماری های ریوی محدودکننده و انسدادی با استفاده از تست های عملکرد ریوی تشخیص داده می شوند . در آزمایش عملکرد ریوی ، فردی با زور جریان هوا را از طریق دهانه ای می دمد و سپس فرد بیمار مانورهای تنفسی مختلفی را از خود به نمایش می گذارد که توسط ماشینی حجم و جریان هوا در ریه ها به ثبت می رسد . تست عملکرد ریوی می تواند وجود بیماری ریوی انسدادی یا بیماری های ریوی محدود کنده و همچنین شدت آنها را تشخیص می دهد.
صحبت با دکتر ، معاینه فیزیکی و تست های آزمایشگاهی می تواند علت بیماری انسدادی یا محدود کننده ریوی را مشخص کند. آزمایشات عکسبرداری تقریبا بخشی از تشخیص بیماری محدود کننده و انسدادی ریوی محسوب می شود .
آزمایشات عکسبرداری شامل موارد زیر می شود :
- رادیوگرافی از قفسه سینه
- سی تی اسکن از قفسه سینه
در برخی افراد، ممکن است برای تشخیص وضعیت ریه برونکوسکوپی توصیه شود . در برونکوسکوپی، دکتر از ابزاری به نام آندوسکوپ (یک لوله قابل انعطاف با یک دوربین در سر آن) برای مشاهده داخل راه های تنفسی استفاده می کند و نمونه ای از بافت ریه (بیوپسی) برداشته می شود .
درمان بیماری انسدادی ریه
را ه های تنفسی ممکن است توسط انقباض غیر ارادی عضلات که راه های هوایی (برونکواسپاسم) را احاطه کرده است ، تنگ شده باشد . داروهایی که این عضلات را ریلکس می کند و جریان هوا را بهبود می بخشد ، برونکودیلاتور نامیده می شود. از جمله:
- آلبوترول
- ایپراتروپیوم
- فورموترول
- سالمترول
- تیوتروپیوم
- تئوفیلین( معمولا به صورت قرص استفاده می شود)
التهاب نیز به باریک شدن راه های تنفسی در بیماری انسدادی ریه کمک می کند . در نتیجه دیواره ی راه هوایی ملتهب ممکن است متورم و پر از مخاط شده و در نهایت مانع جریان هوا گردد . داروهای مختلفی می تواند به کاهش التهاب در بیماری انسدادی ریوی کمک کند ، از جمله:
- کورتیکواستروییدهای استنشاقی
- کورتیکواستروییدهای خوراکی (پردنیزولون)
- مونتلوکاست
یک برنامه منظم ورزشی در افراد مبتلا به بیماری انسدادی ریوی ،علائم تنگی نفس را بهبود خواهد بخشید. در برخی افراد ممکن است اکسیژن درمانی لازم و ضروری است.
در موارد شدید و مراحل پایانی بیماری های ریوی انسدادی ، پیوند ریه می تواند بهترین گزینه درمانی محسوب شود .
درمان بیماریهای ریوی محدود کننده
می توان از داروهای مختلفی برای درمان بیماری های ریوی محدودکننده استفاده کرد . در بیماری های ریوی محدودکننده ناشی از التهاب می توان از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده شود، از جمله:
- کورتیکواستروئیدها ( پردنیزون)
- آزاتیوپورین
- سیکلوفسفامید
- متوتروکسات
ممکن است در برخی موارد از مکمل اکسیژن درمانی استفاده شود. همچنین کمک تنفسی مکانیکی برای مشکلات تنفسی ناشی از بیماری های ریوی محدودکننده موثر است. بی پاپ (BiPAP) برای افراد مبتلا به سندرم چاقی پیکویکن و برخی بیماریهای عصب یا عضله نیز مفید است.
در بیماری های ریوی مرتبط با چاقی، کاهش وزن و ورزش می تواند به کاهش مقاومت تنفسی ناشی از چربی بیش از حد کمک نماید .
در موارد شدید و مراحل پایانی بیماری های ریوی محدود کننده (مانند فیبروز ریوی ایدیوپاتیک) پیوند ریه بهترین گزینه درمانی محسوب می شود .
ورزش منظم می تواند باعث بهبود تنگی نفس در بیشتر افراد مبتلا به بیماری های ریوی محدود کننده شود .
