هیلاری کلینتون از پیش مدعی بود که ترامپ از لحاظ روانی برای پست ریاست جمهوری مناسب نمیباشد. در ماه های اخیر، بسیاری از مردم سراسر دنیا نیز به همین نتیجه رسیده اند. البته در این شکی نیست که کلینتون، رقیب سیاسی ترامپ بود، اما هم اکنون برخی از روانشناسان پرسش هایی را در خصوص وضعیت روحی ترامپ مطرح کرده اند.
تا همین اواخر، روانشناسان اجازه بررسی و ارزیابی چهره های مشهور اجتماعی و صحبت کردن در خصوص یافته های خود با خبرنگاران را نداشتند. اما در حال حاضر این قانون کنار گذاشته شده است و کارشناسان سلامت روان در خصوص ترامپ حرف هایی به میان آورده اند.
بتازگی، جان دی گارتنر گفته است "ترامپ، یک بیمار روانی خطرناک است و از لحاظ روانی قابلیت رئیس جمهور شدن را ندارد." به اعتقاد وی در ترامپ علائم و نشانه های "خودشیفتگی بدخیم" وجود دارد که در واژه نامه پزشکی کمپبل، این بیماری، ترکیبی از خودشیفتگی، اختلال شخصیتی ضد اجتماعی، پرخاشگری و سادیسم (دیگر آزاری) تعبیر شده است.
به گفته روانشناسان، خودشیفتگی در حقیقت یکی از قابل تشخیص ترین مشکلات دونالد ترامپ محسوب میشود. روانشناس بالینی، دکتر جولی فوترل در گفتگو با نیویورک دیلی نیوز گفته است "خودشیفتگی ترامپ، توانایی دیدن واقعیت را در وی مختل کرده است؛ بنابراین شما نمیتوانید برای متقاعد کردن چنین فردی از منطق استفاده کنید. سه میلیون زن تظاهرات به راه انداختند؟ او هیچ واکنشی نشان نداد. مشاوران میگویند گزینه های سیاسی، کارگشا نیست؟ اصلا برایش مهم نیست."
در دسامبر 2016، سه تن از اساتید برجسته روانپزشکی، طی نامه ای به بارراک اوباما، نگرانی عمیق خود را نسبت به ثبات روانی ترامپ ابراز کردند.
آنها در این نامه علائم و نشانه های عدم تعادل روانی ترامپ را نوشتند که شامل بزرگ نمایی، تکانشگری، حساسیت بیش از حد به عقاید یا انتقادات، و ناتوانی آشکار در تمایز بین توهم و واقعیت میباشد. برزو چنین علائمی این سه روانپزشک را بر آن داشت تا این پرسش را مطرح کنند که آیا ترامپ آمادگی لازم برای پذیرش مسئولیت اداره کشور را داراست یا خیر.
اندکی پس از انتخابات، گروهی بنام "شهروند درمانگران ضد ترامپیسم" شکل گرفت که هزاران روانشناس بدان پیوستند. آنها بیانیه ای را مبنی بر هشدار برای بیماری روانی ترامپ منتشر و بعنوان نشانه ترس، این موارد را ذکر کردند: " قربانی کردن و طرد گروهی از مردمی که تهدید تلقی میشوند از جمله مهاجران و اقلیت های مذهبی، تحقیر و تمسخر و پست شمردن رقبا و منتقدان، پرورش فرقه ای از یک مرد قدرتمند که با ایجاد رعب و وحشت جلب توجه میکند، وعده حل مشکلاتمان در صورت اعتماد به او، تحریف تاریخ، عدم توجه به بیان حقیقت و عدم نیاز به اقناع عقلانی."
انجمن روانپزشکی آمریکا یک فهرست نه تایی از خودشیفتگی دارد و اگر کسی تنها 5 صفت از آنها را از خود بروز دهد، قطعا به اختلال شخصیتی خودشیفتگی مبتلاست. این 9 ویژگی عبارتند از:
1- داشتن حس خود بزرگ بینی (بطور مثال در دستاوردها و استعدادها اغراق میکند و انتظار دارد فردی برتر شناخته شود، بدون اینکه اقدامی جدی صورت دهد.)
2- درگیر با توهم موفقیت ها، قدرت، استعداد، زیبایی یا عشق نامحدود
3- اعتقاد به خاص و منحصر بفرد بودن و اینکه تنها افراد خاص قدرت درک وی را دارند
4- بیش از حد نیازمند تحسین بودن
5- احساس حق به جانب بودن، بطور مثال داشتن انتظارات غیرمنطقی یا انطباق خودکار همه چیز با انتطارات خویش
6- رفتارهای استثماری و سوء استفاده از افراد برای رسیدن به اهداف شخصی خود
7- فاقد حس همدلی: بی میل به شناسایی و درک احساسات و نیازهای دیگران
8- حسادت به دیگران یا اعتقاد به اینکه دیگران به وی حسادت میورزند
9- نمایش رفتار و حالت های متکبرانه و پر افاده
حتی سرسخت ترین حامیان ترامپ ممکن است به سختی بتوانند وجود حداقل 5 مورد از این ویژگی ها را در رئیس جمهورشان انکار کنند.
دکتر جولی فوترل در گفتگو با نیویورک دیلی نیوز، همچنین افزود: "برای خودشیفته شدیدی چون رئیس جمهور، نیاز به حفظ تصویر خویش آنقدر اهمیت دارد که واقعیت را برای رسیدن به توهمات خود در مورد قدرت، ثروت، زیبایی و غیره تحریف میکند."
بنابر بیانیه شهروند درمانگران، روش های خودخواهانه ترامپ این توهم را ایجاد میکند که تنها زمانیکه دیگران بازنده باشند، آمریکایی های واقعی میتوانند برنده باشند. عبارت ترامپیسم بسادگی بیانگر عدم سازگاری با یک زندگی سالم (از لحاط روانی) میباشد. با این حال، بنا به اعتقاد برخی کارشناسان حوزه سلامت روان، باید نسبت به تشخیص روانپزشکانی که تابحال ترامپ را ندیده اند، محتاط بود.
دنیل اسمیت، پروفسور روانپزشکی از دانشگاه گلاسکو در مصاحبه با مجله ایندیپندنت گفت: "در صورت عدم ارزیابی و بررسی فرد، اظهار نظر در خصوص مسائلی از این قبیل، عمل اخلاقی و شایسته ای نیست. همچنین بسیار مهم است بیاد داشته باشید که بین اختلال شخصیتی و بیماری روانی، تفاوت وجود دارد."
به هر حال، هرچه روانشناسان بیشتر در این مورد صحبت میکنند، اوضاع نگران کننده تر به نظر میرسد.
منابع:
http://www.independent.co.uk/
https://www.psychiatry.org/
https://www.newyorkcares.org/
