خشونت ممکن است نشانه ای از مشکلات مختلف باشد. خشونت در کودکان یک مسئله مشکل ساز می باشد و یکی از مهم ترین روش های درمان خشونت یافتن علت بروز آن می باشد. بروز خشونت علت های مختلفی دارد، از جمله:
• اختلالات خلقی: در درجه اول مشکلات خلقی کودک را بررسی کنید. کودکانی که دچار افسردگی دو قطبی هستند، بیشتر دچار خشم می شوند. این کودکان کنترل خود را از دست داده و دچار خشم ناگهانی می شوند. از طرف دیگر در دوران افسردگی ناشی از اختلال دو قطبی، گرچه میزان خشم کمتر می شود اما حساس تر و تحریک پذیرتر می شوند. گاهی این تحریک پذیری و حساسیت باعث بروز خشم می شود.
• سایکوسیس: بیماری های روانی نیز ممکن است با خشم همراه باشند. به عنوان مثال کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا به محرک های درونی پاسخ می دهند که می تواند نگران کننده باشد و باعث آشفتگی کودک شود. گاهی کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی بد گمان و مشکوک – یا پارانوئید کامل – می شوند و به دلیل ترس ناشی از آن خشم زیادی از خود نشان می دهند.
• ناامیدی: کودکانی که دچار مشکلات شناخت (که اکنون اختلال و آسیب عقلانی نامیده می شود) یا برقراری ارتباط (از جمله مبتلایان به اوتیسم) هستند، ممکن است دچار خشم شوند. علت خشمگین شدن کودکان مبتلا له این شرایط این است که این کودکان در مقابله با اضطراب خود دچار مشکل ممی شوند و یا نمی توانند احساسات خود را برای دیگران بیان کنند.
• تکانشگری و پس از آن اختلالات مخرب رفتار: در کودکان مبتلا به بیش فعالی یا ADHD تکانشگری و ضعف در تصمیم گیری منجر به بروز رفتارهای خشمگین می شود. این کودکان اغلب به عواقب فعالیت های خود فکر نمی کنند.
• اختلال سلوک: در اختلال سلوک خشم بخشی از بیماری محسوب می شود، در حقیقت یکی از بزرگترین مولفه های آن است. بر خلاف کودکانی که به عواقب کار خود فکر نمی کنند، کودک مبتلا به اختلال سلوک در پی خشمگین شدن عمدا دست به خراب کاری هایی می زند و واقعا به عواقب آنها فکر نمی کند.
• آسیب دیدن: گاهی خشم کودکان دارای عل طبیعی می باشد. به عنوان مثال زمانی که یک کودک دچار آسیب قشر پیشین مغز شده یا مبتلا به نوع خاصی تشنج می شود. در این موارد بروز خشم در کودک دارای دلیل قابل درکی نیست.
• رویداد ناگوار: گاهی نیز شرایط و رویدادهای استرس زا باعث بروز خشم در کودک و نوجوان می شود و هیچ بیماری یا مشکل روانی علت بروز آن نیست. اما بهتر است بدانید که این حالت از خشم نسبتا به ندرت بروز می کند و زمانی که خشم در دفعات بیشتری رخ می دهد، ممکن است نشان دهنده وجود یک مشکل روحی در کودک باشد.
