در طول دوران بارداري، هنگاميكه رفته رفته شكمتان بزرگتر ميشود، احساس خستگي بيشتري خواهيد كرد و ممكن است در اين مدت بارها دچار استفراغ شويد. اما شايد بروز يك سري تغييرات فيزيكي برايتان غير قابل پيش بيني و باور نكردني باشد.

مهمترین عوامل خطر در بی اختیاری ادراری شامل بارداری و زایمان طبيعي، جراحی دستگاه ادراری، ضعف عضلات کف لگن، سکته ی مغزی، چاقي مفرط، اختلالات مغزی مانند بیناری پارکینسون و تمرینات شدید ورزشی است.

خوشبختانه عضلات كف لگن و واژن را نيز ميتوان مانند ساير عضلات بدن با ورزش تقويت نمود. ورزش هايي كه بر روي تقويت اين عضلات تمركز دارند، شامل پلانك، اسكوات، دراز و نشست، و بشين و پاشو ميباشند. اين ورزش ها عضلات كف لگن را بكار ميگيرند، و به همين دليل موثر واقع ميشوند. اما موثرترين روش جهت تقويت اين عضلات "ورزش كگل" ميباشد.

عمل جراحي بستن واژن در درمان افتادگي (پروپلاس) رحم يا واژن بسيار موثر ميباشد. گاهي اين عمل جراحي را همزمان براي درمان بي اختياري ادرار نيز انجام ميدهند.

به نازك شدن، خشك شدن و التهاب ديواره هاي واژن در نتيجه كمبود استروژن، آتروفي واژن (واژينيت آتروفيك) گفته ميشود. از آنجاييكه مشكلات واژن و علائم ناراحتي هاي ادراري پيوسته با يكديگر در ارتباطند، از اينرو كارشناسان معتقدند كه اصطلاح دقيقتر براي آتروفي واژن، "سندرم ادراري-تناسلي يائسگي (GSM)" ميباشد.

پیش یائسگی دوره ای از زندگی یک زن است که سالها قبل از یائسگی، یعنی زمانیکه تخمدانها به تدریج شروع به تولید استروژن کمتری می کنند، بروز می کند و معمولاً از 40 سالگی آغاز می شود.

اپيزياتومي بخشي از يك زايمان طبيعي بشمار ميرود كه در موارد بسيار خاص توصيه ميگردد. ما در اينجا به مزايا، خطرات و آنچه بايد در اين خصوص بدانيد، اشاره كرده ايم.

اصلي ترين تفاوت ميان پوليپ رحم و فيبروئيد (فيبروم) رحم در اين است كه فيبروئيد از بافت عضلاني تشكيل شده، در حاليكه پوليپ از بافت آندومتر ساخته شده است.

پِساري (pessary) وسيله اي پزشكي است كه داخل واژن قرار ميگيرد تا هم از اندام هاي واژن پشتيباني كند و هم روشي جهت رساندن دارو و درمان محسوب ميگردد.