مهمترین عوامل خطر در بی اختیاری ادراری شامل بارداری و زایمان طبيعي، جراحی دستگاه ادراری، ضعف عضلات کف لگن، سکته ی مغزی، چاقي مفرط، اختلالات مغزی مانند بیناری پارکینسون و تمرینات شدید ورزشی است.

خوشبختانه عضلات كف لگن و واژن را نيز ميتوان مانند ساير عضلات بدن با ورزش تقويت نمود. ورزش هايي كه بر روي تقويت اين عضلات تمركز دارند، شامل پلانك، اسكوات، دراز و نشست، و بشين و پاشو ميباشند. اين ورزش ها عضلات كف لگن را بكار ميگيرند، و به همين دليل موثر واقع ميشوند. اما موثرترين روش جهت تقويت اين عضلات "ورزش كگل" ميباشد.

پره اكلامپسي با نام هاي مسموميت بارداري يا فشار خون بالاي ناشي از بارداري (PIH) نيز شناخته ميشود. اين وضعيت تنها در دوران بارداري اتفاق مي افتد، اما در برخي موارد پيش از هفته 20 ام نيز اتفاق مي افتد.

تحقيقات انجام شده به بهبود غربالگري، تشخيص و پيشرفت در درمان سرطان سينه كمك كرده است. ضريب زنده ماندن افراد مبتلا به سرطان سينه افزايش يافته است و تعداد مرگ و مير بطور چشمگيري كاهش يافته است.

رحم بواسطه عضلات، رباط ها و ساير اندام ها در لگن قرار ميگيرد. اگر اين بافت ها ضعيف يا كشيده شوند، رحم به داخل كانال واژن افت ميكند. اين اتفاق را افتادگي يا پرولاپس رحم ميگويند. اين وضعيت در زناني كه يك يا چندين زايمان طبيعي داشته اند، شايع تر است.

پزشكان معتقدند از حيث خطرات سلامتي براي مادر و كودك، زايمان طبيعي بسيار بيخطر تر از جراحي سزارين است.

مهارت هاي بازآموزي و يافتن راههاي جديد جهت انجام فعاليت هاي گذشته، براي بدست آوردن مجدد قدرت را توانبخشي گويند. توانبخشي قلبي به يك برنامه پزشكي نظارت شده براي كمك به افراديكه داراي مشكلاتي مانند حمله قلبي، آنژيوپلاسي يا باي پس عروق كرنري، جراحي پيوند و نارسايي قلبي و... هستند تلقي ميگردد.

به وضعيتي كه در آن واژن كشيده شده باشد يا به داخل ساير اندام ها بيرون زده باشد، افتادگي يا پرولاپس واژن گفته ميشود. در حال حاضر پزشكان جهت اصلاح اين وضعيت، در حال ايجاد روش هاي جديد با حداقل تهاجم در جراحي لاپاروسكوپي هستند.

از آنجاييكه معمولا افزايش وزن پس از يائسگي بسيار شايع است، به نظر ميرسد كه اين دو، رابطه تنگاتنگي با يكديگر دارند. حدود 30% زنان 50 تا 59 سال، نه تنها داراي اضافه وزن هستند، بلكه به چاقي مبتلا ميباشند.