در حين زايمان، بند ناف كشيده و فشرده ميشود، و اين امر منجربه پرولاپس بند ناف ميگردد. در دوران بارداري، بيش فعالي جنين نيز ميتواند منجربه پرولاپس بند ناف شود.

عبارت ديسترس جنين يا زجر جنين براي توصيف زماني بكار برده ميشود كه در طول زايمان طبيعي، اكسيژن كافي به جنين نميرسد. درمان اوليه براي وضعيت ديسترس جنين، احياي داخل رحمي است.

ممكن است پزشك حين معاينات جسماني متوجه شود فشار خون شما بالاي 140 روي 90 است. همچنين آزمايش خون و ادرار نيز ميتوانند وجود پروتئين در ادرار، آنزيم هاي كبدي غيرطبيعي و ميزان پلاكت ها را نشان دهند.

اين وضعيت در اغلب اوقات با ضربان غيرعادي قلب جنين شناخته ميشود. با اين حال كه عبارت ديسترس جنين بطور رايجي مورد استفاده قرار ميگيرد، هنوز هيچ تعريف دقيقي از اين وضعيت وجود ندارد.

حدود 10 الي 20 درصد بارداري ها به سقط منجر ميشوند و بيش از 80 درصد آنها پيش از هفته 12 ام بارداري اتفاق مي افتند.

اين اتفاق زماني مي افتد كه يك تخمك بارور در رحم لانه گزيني ميكند، اما هيچگاه به جنين تبديل نميشود. در صورتيكه سقط زودرس رخ دهد، زن باردار تا پايان سه ماهه اول متوجه آن نخواهد شد.