بیماری لوپوس، نوع مزمن از بیماری های خود ایمنی است که اغلب باعث التهاب، درد و تورم در سراسر بدن می شود.
لوپوس نوعی بیماری التهابی مزمن است که می تواند بسیاری از نقاط بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
اختلال در عملکرد سیستم ایمنی و حمله آن به بافت ها و اندامهای بدن، همانند دیگر بیماری های خود ایمنی، باعث بیماری لوپوس می شود.
لوپوس می تواند به پوست، مفاصل، کلیه ها، ریه، سلول های خون، قلب و مغز آسیب برساند.
گاهی اوقات، بیماری لوپوس را "مقلد بزرگ" می نامند زیرا علائم آن شبیه دیگر بیماری ها است.
شعله ور شدن لوپوس
افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دوره های مختلفی را تجربه کنند: دوره عود زمانی که علائم ظاهر می شوند؛ دوره بهبودی زمانی که علایم تحت کنترل هستند.
در طول شعله وری لوپوس، علائمی مانند خستگی، کاهش وزن، تب، و کم خونی مشاهده می شوند.
دوره های عود و بهبودی می توانند در هر زمان و بدون هشدار اتفاق بیفتند.
هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد، اما درمان های موجود می توانند از شدت علائم کاسته و کیفیت زندگی فرد را افزایش دهند.
انواع لوپوس
- لوپوس اریتماتوی سیستماتیک یا SLE_ رایج ترین نوع لوپوس است.
- لوپوس اریتماتوی قرص مانند یا DLE_ باعث خارش پوستی است که برطرف نمی شود.
- لوپوس اریتماتوی نیمه حاد پوستی _ باعث خارش پوستی در مناطق در معرض نور خورشید می شود.
- لوپوس نوزادان_ در نوزادان دیده می شود.
- لوپوس دارویی _ مصرف برخی داروهای خاص باعث آن می شود.
شیوع لوپوس
براساس آمار منتشر شده توسط بنیاد لوپوس آمریکا، حداقل 1.5 میلیون نفر در ایالات متحده و 5 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به لوپوس هستند.
برخی کارشناسان معتقدند که افراد مبتلا به لوپوس بیشتر از این آمار اعلام شده هستند. زیرا، بیماری لوپوس به راحتی قابل تشخیص نیست و به این دلیل افراد مبتلا بدون دانستن بیماری خود زندگی می کنند.
علل و عوامل تشدید کننده لوپوس
محققان به درستی نمی دانند که چه عواملی باعث بیماری لوپوس (و یا بسیاری دیگر از بیماری های خود ایمنی) می شوند.
به دلیلی نامشخص، سیستم ایمنی بدن به اشتباه به بافتهای خود بدن حمله می کند.
اکثر کارشناسان معتقدند که عوامل ژنتیکی و محیطی، هر دو در ایجاد لوپوس نقش دارند.
تحقیقات نشان داده است که این بیماری ممکن است از طریق عواملی مانند عفونت، دارو، و یا نور خورشید تحریک و آغاز شود.
لوپوس یک بیماری مسری نیست. آن را نمی توان به کسی " داد" یا از کسی "گرفت".
جنسیت نقش مهمی دارد به طوری که " زن بودن" به معنای بالاتر بودن خطر ابتلا است. این بیماری 10 برابر بیشتر در زنان نسبت به مردان رخ می دهد.
لوپوس در افراد آفریقایی، اسپانیایی، و یا آسیایی تبار بیشتر رایج است؛ اگر چه همه نژادها و اقوام می توانند مبتلا شوند.
احتمال ابتلا در زنان رنگین پوست نسبت به زنان سفید پوست دو تا سه برابر بیشتر است.
در اکثر موارد، بین سنین 15 تا 40 لوپوس تشخیص داده می شود؛ هرچند، کودکان و افراد مسن نیز می توانند دچار آن شوند.
پیامدهای مورد انتظار لوپوس
- نارسایی کلیه
- مشکلات خونی مانند کم خونی (کم شدن گلبول قرمز خون)، خونریزی یا لخته شدن
- فشار خون بالا
- واسکولیت (التهاب رگ های خونی)
- مشکلات حافظه
- تغییرات رفتاری یا توهم
- تشنج
- سکته
- بیماری های قلبی یا حمله قلبی
- بیماریهای ریوی، مانند ذات الجنب (التهاب پوشش حفره قفسه سینه) و ذات الریه
- عفونت
- سرطان
- نکروز آواسکولار (مرگ بافت استخوان به دلیل کمبود جریان خون)
لوپوس و سرطان
لوپوس فرمی از سرطان نیست، اما ابتلا به این بیماری ممکن است خطر ابتلا به سرطان های خاص را افزایش دهد. هرچند، محققان در خصوص این رابطه اطمینان لازم را ندارند..
گاهی اوقات، درمان لوپوس و سرطان همپوشانی دارد. در درمان لوپوس ممکن است از داروهایی استفاده شود که در شیمی درمانی سرطان نیز مصرف می شوند.
اگر می خواهید در خصوص علایم و نحوه تشخیص لوپوس مطلع شوید، اینجا کلیک کنید.
برای یافتن اطلاعاتی در خصوص نحوه درمان لوپوس اینجا کلیک کنید.
