سارکوئیدوز یک بیماری خود ایمنی است که منجر به التهاب ارگانهای بدن می شود. برای موارد جدی این بیماری التهابی ممکن است پیوند عضو انجام شود.
این بیماری زمانی رخ می دهد که سلول های التهابی در اندام رشد می کنند_ اغلب ریه ها (بنام سارکوئیدوز ریوی)، غدد لنفاوی، چشم، پوست.
به گزارش انجمن ریه آمریکا، در حدود 50 درصد از موارد ابتلا، سارکوئیدوز به خودی خود درمان می شوند. در غیر این صورت، درمان مناسب علایم می تواند عملکرد ریه ها و سایر اندام ها را بهبود ببخشد.
علل سارکوئیدوز
بسیاری از متخصصین بر این باورند که این بیماری نتیجه تلاش سیستم ایمنی بدن در دفع یک ماده ناشناخته، در اکثر موارد استنشاقی از هوا، است.
هنگامی که مواد مضر وارد بدن می شوند، سیستم ایمنی بدن سلول هایی را برای از بین بردن این مواد در آن اندام می فرستد. در طول این "مبارزه"، بدن معمولا ملتهب می شود. هنگامی که این مواد مضر نابود می شوند، سلول های ایمنی التهاب را از بین می برند.
با این حال، در صورت ابتلا به سارکوئیدوز، التهاب باقی می ماند زیرا برخی سلول ها با هم جمع شده و تشکیل توده می دهند.
نشانه های سارکوئیدوز
در برخی افراد مبتلا، علایم به تدریج و در برخی دیگر به طور ناگهانی شروع می شود.
برخی افراد هیچ نشانه ای ندارند و زمانی متوجه ابتلا به سارکوئیدوز می شوند که برای بیماری دیگری تصویربرداری با اشعه ایکس انجام بدهند.
بسته به اندام تحت تاثیر، علایم سارکوئیدوز متفاوت است.
هنگامی که سارکوئیدوز در اندامی بجز ریه ها رخ می دهد، علایم زیر ممکن است دیده شود:
- بثورات فلس مانند
- برجستگی قرمز روی پاها
- تب
- چشم درد
- مچ پا دردناک و متورم
- خستگی
- تب
- تورم غدد لنفاوی
- کاهش وزن
هنگامی که سارکوئیدوز در ریه ها دیده می شود، علایم عبارتند از:
- سرفه خشک و مداوم
- تنگی نفس
- خس خس سینه
- درد خفیف قفسه سینه
درمان سارکوئیدوز
اگر سارکوئیدوز به خودی خود درمان نشود، هیچ درمانی برای آن وجود ندارد. با این حال، علایم آن را می توان درمان کرد.
پزشک بر اساس علایم، اندام تحت تاثیر، و چگونگی عملکرد اندام، برنامه درمانی تنظیم می کند.
اگر اندامی مانند چشم، قلب، یا مغز تحت تاثیر قرار بگیرد، حال نشانه ایی باشد یا نباشد، درمان باید انجام گیرد.
پزشک ممکن است برای درمان سارکوئیدوز داروهای زیر را تجویز کند:
- کورتیکواستروئیدها. معمولا، اولین داروی تجویزی هستند. این داروهای ضد التهابی را می توان به طور مستقیم به صورت کرم روی منطقه آسیب دیده پوست، به شکل قرص، استنشاق از طریق ریه، و یا به صورت داخل وریدی استفاده کرد.
- داروهای ضد وازنی. با سرکوب سیستم ایمنی بدن باعث کاهش التهاب می شوند.
- داروهای ضد مالاریا. بیماری پوستی و اختلالات سیستم عصبی را درمان کرده و سطح کلسیم خون را بالا می برند.
- مهارکنندهای عامل نکروز توموری آلفا (TNF-alpha). در صورت بی تاثیر بودن درمان های دیگر ممکن است مفید باشد.
اگر سارکوئیدوز باعث آسیب شدید ریه ها یا کبد شود، پزشک ممکن است چاره ای جز پیوند عضو نداشته باشد_ فرایند ی طولانی و پیچیده.
برای اطلاعات تکمیلی اینجا کلیک کنید.
