تشخيص
جهت تشخيص هموفيلوس واژيناليس بايد ترشحات واژن مورد بررسي قرار گيرند. در ترشحات تعداد محدودي گلبول هاي سفيد و لاكتوباسيل وجود دارد. اين مشخصه "سلول هاي كليدي" بعنوان سلول هاي اپيتليال منقوط يا دانه هاي متعدد شناخته ميشوند. اين مشكل منجربه چسبندگي روي سطح ميگردد.
انبوهي از موجوداتي كه در عفونت هموفيلوس واژيناليس زيست ميكنند ممكن است به لبه سلول هاي اپيتليال بچسبند يا بطور آزادانه شناور شوند. به ندرت جهت بررسي و تشخيص به كشت ميكروب در آزمايشگاه نياز است.
درمان
درمان انتخابي هموفيلوس واژيناليس، مصرف مترونيدازول خوراكي 500 ميلي گرمي، دو بار در روز، به مدت 6 روز است. در درمان بيماران نوجوان يك دوز 2 گرمي موثر واقع ميشود، اما بطور كلي يك دوره 5 تا 7 روزه براي درمان موثر تر واقع ميگردد.
اگرچه توصيه ميگردد، شركاي جنسي نيز بطور همزمان درمان شوند، اما كاهش چشمگير بروز بيماري اثبات نشده است.
موارد منع مصرف مترونيدازول شامل ديسكرازي خون و بيماري هاي سيستم عصبي مركزي است و مهمترين عوارض جانبي آن نيز عدم تحمل الكل ميباشد. اين دارو همچنين در اوايل دوران بارداري و شيردهي نيز منع مصرف دارد.
مصرف سفرادين 500 ميلي گرمي به مدت 6 روز هموفيلوس واژيناليس و علائم آنرا از بين خواهد برد، اما تاثيري ناچيزي بر روي فلور بي هوازي واژن دارد.
در صورتيكه عدم كارايي اين داروها اثبات شود، پزشك ساير داروهاي خوراكي و استعمالي واژينال را تجويز خواهد نمود. دوش واژينال بطور موقت ترشحات بدبو را از بين ميبرند، اما عفونت را درمان نخواهد كرد.
