ازآکنه چه می دانید؟  انواع آکنه را بشناسید! (2)

آکنه اصطلاحی است که به دانه های سرسیاه و سرسفید و انواع جوش های پوستی (آکنه ولگاریس ) اطلاق می شود.  آکنه بیشتربرروی صورت، قفسه سینه، شانه ها، و پشت دیده می شود. 

آکنه خفیف
اصطلاح آکنه خفیف هنگامی بکاربرده می شود که تعداد جوش های سرسفید یا سرسیاه کمتر از 20 ، جوش های ملتهب کمتر از 15 ، و سایرانواع آکنه کمتر از 30 عدد باشد. 
آکنه خفیف معمولاً با مصرف داروهای موضعی درمان می شود.  اما ممکن است تا رسیدن به نتیجه مطلوب هشت هفته طول بکشد.  

آکنه متوسط
اگر تعداد جوش های سرسفید یا سرسیاه شما 20 تا 100 ، جوش های ملتهب 15 تا 50  و سایرانواع آکنه 30 تا125  باشد، شما به آکنه متوسط مبتلا هستید.  متخصصین پوست معمولاً مصرف دارو را برای درمان آکنه متوسط تا شدید توصیه می کنند. 
ممکن است چند هفته طول بکشد تا متوجه بهبودی کامل بشوید اما پیش ازآن ممکن است به نظر برسد که جوش ها از قبل بدترشده اند.

آکنه شدید (Nodulocystic) 
افراد مبتلا به آکنه شدید nodulocystic  کیست های متعدد ملتهب و ندول دارند.  این آکنه ممکن است قرمزتیره یا بنفش رنگ و دارای زخم  باشد.  درمان فوری توسط  متخصص پوست می تواند زخم ها را به حداقل برساند.   
درموارد خاص ممکن است پزشک به منظور کاهش حجم و التهاب ودرد،  تزریق مستقیم کورتیکواستروئیدها را به ندول و کیست انجام دهد.  

آکنه  Conglobata      
آکنهConglobate   یکی از موارد شدید آکنه است.  این آکنه گره های ملتهبی است که در زیر پوست به گره های دیگر متصل می شود.  آکنهConglobate   روی گردن، قفسه سینه، بازوها، و باسن دیده می شود وتبدیل به زخم می شود. 
این نوع آکنه در مردان شایع تراست و گاهی به دلیل استروئیدها یا تستوسترون ایجاد می شود.  درمان به موقع توسط متخصص پوست ضروری است.  

آکنه مکانیکا
آکنه مکانیکا به دلیل گرما، اصطکاک و فشار بر روی پوست ایجاد می شود و اغلب ناشی از پوشیدن وسایل ورزشی مانند  کلاه یا کلاه بیس بال ایجاد می شود.  به همین علت گاهی اوقات به نام " آکنه ناشی از ورزش " نامیده می شود زیرا اغلب درورزشکاران رخ می دهد.  
اقدامات پیشگیری شامل پوشیدن تجهیزات ورزشی حاوی مواد جاذب رطوبت و دوش گرفتن بلافاصله پس از فعالیت می باشد.

روش های درمان آکنه عبارتند از:
 

درمان موضعی
درمان موضعی آکنه استفاده ازداروهایی مانند ژل یا کرم است که به طور مستقیم به پوست مالیده می شود.   مصرف داروهای موضعی می تواند آکنه خفیف را درمان کند.  
مواد تشکیل دهنده این داروها  بنزوئیل پراکسید، رزورسینول، اسید سالیسیلیک و یا گوگرد می باشد.   محصولاتی که توسط پزشک تجویزمی شوند، مانند کرم های ضد میکروب  و یا رتینوئید می تواند آکنه خفیف تا نسبتا شدید را درمان کند.   این داروها ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با مواد دیگر تجویز شوند.

درمان سیستمیک
درمان سیستمیک شامل داروهای خوراکی برای درمان آکنه است.   آنتی بیوتیک ها مانند تتراسیکلین، مینوسیکلین، داکسی سایکلین، اریترومایسین با هدف قرار دادن باکتری ها و کاهش التهاب، آکنه متوسط تا شدید را درمان می کنند.  
سایردرمانهای سیستمیک شامل تجویزقرص های ضد بارداری اسپیرونولاکتون، قرص هورمون ضد آندروژن و ایزوترتینوئین با دوز بالا وتجویز ویتامین A  است که می تواند آکنه را دربرخی از زنان کاهش دهد.  
توجه داشته باشید که این داروهای  ضد بارداری تنها در برخی موارد شدید، مانند آکنه کیستیک و یا در مواردی که درمان های دیگر کار نمی کند، استفاده می شوند.    
درمان با ایزوترتینوئین نیازبه قرارملاقات منظم با متخصص پوست تکمیل  دوره درمان دارد.