واژينيسموس علت اصلي ازدواج به وصال نرسيده است. ممكن است تنگي و انقباض آنچنان شديد باشد كه راه ورود به واژن بطور كل مسدود گردد و مرد قادر به دخول آلت خود در آن نباشد.

آبسه اغلب زير پوست تشكيل ميشود و علت آن يك عفونت باكتريايي است. آبسه پستان در زنان 18 تا 50 سال بسيار شايع است.

هر پستان از 15 تا 25 بخش يا "لوب" تشكيل شده، كه مانند پره هاي يك چرخ اطراف نوك پستان را احاطه كرده است. داخل اين لوب ها، لوب هاي كوچكتري قرار دارند كه "لوبول" ناميده ميشوند. در انتهاي هر لوبول، پيازه هاي كوچكي قرار دارد كه مسئول توليد شير هستند. اين اندام ها توسط لوله هاي كوچكي بنام "داكت ها" يا "مجاري" به يكديگر متصلند و موظفند كه شير را به نوك پستان انتقال دهند.

سالپنگو اوفوركتومي دو جانبه روشي است كه در آن هم لوله هاي فالوپ و هم تخمدان ها برداشته ميشوند. در معدود مواردي ممكن است بطور اتفاقي يك تكه كوچك از تخمدان باقي مانده باشد. اين بقايا ميتوانند رشد كرده و كيست هاي دردناكي را توليد كنند.

واژن يك غشاء مخاطي است. اين بدان معناست كه وجود مايعات در آن كاملا ضروريست و ممكن است لكه ها و ترشحاتي روي لباس زيرتان ظاهر شود.

در اتساع و كورتاژ كه در اصطلاح آنرا به تنهايي "كورتاژ" ميگويند، پزشك با استفاده از ابزارهاي كوچك يا يك دارو دهانه رحم را باز (متسع) ميكند. سپس با استفاده از يك ابزار جراحي بنام كورت (ابزار پزشكي قاشق مانندي جهت تراشيدن بافت)، بافت رحم را برميدارد.

به نازك شدن، خشك شدن و التهاب ديواره هاي واژن در نتيجه كمبود استروژن، آتروفي واژن (واژينيت آتروفيك) گفته ميشود. از آنجاييكه مشكلات واژن و علائم ناراحتي هاي ادراري پيوسته با يكديگر در ارتباطند، از اينرو كارشناسان معتقدند كه اصطلاح دقيقتر براي آتروفي واژن، "سندرم ادراري-تناسلي يائسگي (GSM)" ميباشد.

پِساري (pessary) وسيله اي پزشكي است كه داخل واژن قرار ميگيرد تا هم از اندام هاي واژن پشتيباني كند و هم روشي جهت رساندن دارو و درمان محسوب ميگردد.

به وضعيتي كه در آن واژن كشيده شده باشد يا به داخل ساير اندام ها بيرون زده باشد، افتادگي يا پرولاپس واژن گفته ميشود. در حال حاضر پزشكان جهت اصلاح اين وضعيت، در حال ايجاد روش هاي جديد با حداقل تهاجم در جراحي لاپاروسكوپي هستند.