اپيزياتومي بخشي از يك زايمان طبيعي بشمار ميرود كه در موارد بسيار خاص توصيه ميگردد. ما در اينجا به مزايا، خطرات و آنچه بايد در اين خصوص بدانيد، اشاره كرده ايم.

تا بازگشت بدن زن به حالت طبيعي پس از زايمان، دست كم 6 هفته بطول مي انجامد و اين امر نبايد منجربه ايجاد خلل و توقف در برقراري رابطه زناشويي گردد. بلكه با روش ها و حالت هاي جايگزين بايد روابط و صميمت زناشويي را افزايش داد.

به وضعيتي كه در آن واژن كشيده شده باشد يا به داخل ساير اندام ها بيرون زده باشد، افتادگي يا پرولاپس واژن گفته ميشود. در حال حاضر پزشكان جهت اصلاح اين وضعيت، در حال ايجاد روش هاي جديد با حداقل تهاجم در جراحي لاپاروسكوپي هستند.

پزشكان معتقدند از حيث خطرات سلامتي براي مادر و كودك، زايمان طبيعي بسيار بيخطر تر از جراحي سزارين است.

در اين مطلب به رفع ابهامات متداولي پرداخته ايم كه ذهن شما را درباره طول، ميزان، شدت، مشكلات قاعدگي و مسائل ديگر درگير ساخته است. پس با ما همراه باشيد...

جفت، اندام پنكيك ماننديست كه بطور معمول نزديك به قسمت فوقاني رحم قرار گرفته است و از طريق بند ناف، تغذيه كودك را تامين ميكند.

 يك زن در هنگام زايمان طبيعي ميتواند حركاتي را در رحم خود تجربه كند كه با نام انقباضات رحمي شناخته ميشوند. اين حركت هاي شديد و دردناك، بخشي از فرآيند زايمان محسوب ميشوند.

اين وضعيت در اغلب اوقات با ضربان غيرعادي قلب جنين شناخته ميشود. با اين حال كه عبارت ديسترس جنين بطور رايجي مورد استفاده قرار ميگيرد، هنوز هيچ تعريف دقيقي از اين وضعيت وجود ندارد.

رحم بواسطه عضلات، رباط ها و ساير اندام ها در لگن قرار ميگيرد. اگر اين بافت ها ضعيف يا كشيده شوند، رحم به داخل كانال واژن افت ميكند. اين اتفاق را افتادگي يا پرولاپس رحم ميگويند. اين وضعيت در زناني كه يك يا چندين زايمان طبيعي داشته اند، شايع تر است.