سلام من فوبياي فضاي بسته دارم. قبلا اينطور نبودم اما از زماني كه عمل زيبايي بيني انجام دادم بعد از اتمام دوران نقاهت و بازگشت به محل كار دچار اين مشكل شدم. چون محل زندگي من در شهر ديگري غير از كنار خانواده ام هست بنابراين من تنها زندگي ميكنم. دقيقا از اولين شبي كه بعد از اون عمل، من به شهر محل كارم اومدم و تنها شدم با تاريكي هوا حالم دگرگون شد. احساس خفگي و كلافگي بم دست داد. خيس عرق شدم. و بعد و بعد و بعدتر اين تعميم پيدا كرد به جريانات ديگه زندگيم. تا جايي كه اگه توي ماشين نفر وسط عقب نشسته باشم و شيشه ها قابليت پايين اومدن نداشته باشن حالم بد ميشه. يا اينكه توي اتوبوس باشم و در اتوبوس بسته شه و شيشه ها قابليت باز شدن نداشته باشه حالم بد ميشه. يا اينكه توي قطار. يا هواپيما. نكته اي كه فهميدم اينه كه توي تاريكي و شب اين حالت بم دست ميده. يعني در شرايط مشابه اگه روز باشه شايد اين حالت بم دست نده. اما اگه شب باشه احتمالش ١٠٠ درصده. برق هم كه بره و شب باشه و يك دفعه تاريك مطلق بشه بازم حالم بد ميشه. تنها راهي كه اين مواقع ميتونم به خودم كمك كنم اينه كه حواسمو پرت كنم. خيلي سخته ولي براي رهايي از وضعيتي كه توشم تمام تلاشمو ميكنم. اگه حواسم پرت شه سريعا حالت طبيعي پيدا ميكنم. اما همون يك دقيقه اي كه حالم بد ميشه تمام بدنم عرق سرد ميكنه. خيلي بده. هميشه وحشت اينو دارم اين حالت سراغم نياد. لطفا راهنماييم كنيد چكار كنم. ممنون