سلام بنده 41 سال دارم حدود 16 ساله بودم موقع خوردن غذا لقمه در مری ام گیر کرد بعد از خوردن آب مادرم پیشنهاد کرد از جای بلند بپرم از پله های نردبان پریدم ولی بازم احساس می کردم هنوز لقمه پایین نرفته از ترس به بیمارستان رفتم ولی نزد پزشک نرفتم برادرم را فرستادم اگر کسی چنین مشکل داشته باشد چکار کند دکتر هم گفته بود آب بخورد برگشتیم خونه از فردای آن روز وقتی غذا می خوردم فکر می کردم در مری جمع می شود پایین نمی رود به مرور بدتر شدم و غذا را با ترس می خوردم و در بلعیدن احتیاط می کردم لقمه را که دهانم می گذاشتم بعد از جویدن زیاد فکر می کردم ببلعم گیر می کند بعضا با ترس تا انتهای گلو می بردم نصفه نیمه می بلیعدم نزدیک بود خفه شم خلاصه فکر ذهنم شده بود در بلع غذا با حتیاط کامل ببلعم تا خفه نشم کنار سفره آب می گذاشتم و از غذا های نیمه جامد می خوردم نزد پزشکان مختلف جهت تست رفتم عکس و آندوسکپی گرفتند همه به اتفاق گفتند مشکلی ندارم فقط می ترسم ولی این مشکل حل نشد و عادت کردم غذا را آرام و یه لقمه را بعد از جویدن زیاد ببلعم بعد یه لقمه بعد بردارم این رویه ادامه داشت و یه عادت شد و به مرور بدتر می شد تا اینکه از عید امسال وضعیت ام خیلی وخیم شد غیر از ترس بلع غدذا در مری ام گیر می کرد اخیرا دکتر رفتم برای تشخیص مانومتری نوشتند و گفتند حرکات مری ام خیلی کند شده و به خطر همین غذا در مری ام گیر می کند و یه مشکلی که دارم بعد از خوردن غذا احساس می کنم غذا در گلویم چسبیده تند تند پاک سازی گلو دارم یا آب دهانم را بیرون می ریزم فکر می کنم ببلعم گیر خواهد کرد حالا از شما پزشکان محترم عاجزانه سوال دارم اولا آیا استرس بنده باعث شده حرکات مری کند شود یا استرس نمی تواند چنین مشکلی ایجاد کند آیا راهکاری برای درمان بنده وجود دارد خودم نیز کارشناس رواشناسی بالینی و ارسد روانشناسی عمومی دارم قبلا از الطاف شما سپاسگذارم