این عارضه درهمه افراد شایع است اما درافرادی که موهای بسیار مجعد یا ضخیم دارند شایع تر است.  

هدف از درمان بیماری لثه چسباندن مجدد لثه ها به دندان سالم ؛ کاهش تورم ، عمق کیسه ها و خطر ابتلا به عفونت و برای جلوگیری از پیشرفت بیماری است. 
درمان بیماری لثه به سلامت کلی شما بستگی دارد .بهترین گزینه برای درمان بیماری لثه رعایت بهداشت دهان و دندان است 

انواع مختلف تشنج ممکن است واکنش های مختلفی نیاز داشته باشند. در ادامه به رایج ترین انواع تشنج ها در کودکان و عکس العمل های لازم برای آنها می پردازیم.

شما میتوانید مدل موهای مختلفی را امتحان کنید و با این تغییرات زیبایی خود را دوچندان کنید ولی  موهای شما هم همانند پوستتان به مراقبت نیاز دارند

در دوران بارداری، بدن حدود 50% خون و مایعات بیشتری تولید میکند تا پاسخگوی نیازهای جنین در حال رشد باشد. به ورم طبیعی که در دست، صورت، قسمت فوقانی پا، مچ پا و روی پا ایجاد میگردد، ادم گفته میشود.

ولوودينيا به درد مزمن در ناحيه اطراف دهانه واژن (فرج) اطلاق ميگردد كه هيچ علت قابل شناسايي براي آن وجود ندارد. درد، سوزش يا التهاب ناشي از ولوودينيا بسيار آزار دهنده است، تا جاييكه برقراري رابطه جنسي تبديل به امري غيرممكن ميگردد. اين وضعيت ممكن است ماه ها يا سال ها ادامه يابد.

اگر شما اغلب از میوه و سبزیجات و لوبیا و غلات کامل و جایگزینهای گوشت مانند سویا مصرف میکنید ،بهتر است بدانید که به میزان خیلی کمتری در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی و فشار خون ،کلسترول بالا  و دیابت نوع دو قرار دارید واگر از رژیم غذایی حاوی گوشت بیشتر استفاده کنید ،به احتمال بیشتری هم به مشکلات قلبی دچار می‌شوید .

برفک یک عفونت دهانی است که باعث استوماتیت کاندیدیاز میشود.برفک می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد، هر چند اغلب اوقات در نوزادان و کودکان نوپا، سالمندان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف رخ می دهد.عفونت کاندیدیاز به دهان محدود نمی شود؛ ومی تواند در بخش های دیگر بدن مانند بثورات پوشک در نوزادان و یا عفونت قارچی واژن در زنان دیده شود.
 

در صورتی که تصور میکنید به هر یک از انواع کم خونی دچار شده‌اید ،بهتر است با پزشکتان مشورت کنید .احتمالا وی شما را به یک هماتولوژیست ارجاع میدهد که در زمینه بیماری‌های خونی متخصص است .او نیز سؤالاتی در خصوص سابقه بالینی تان ،داروهای مصرفی تان و نشانه هایتان می‌پرسد .

مسمومیت باعث بیماری یا مرگ می شود که به علت بلعیدن، استنشاق و یا تزریق داروهای مختلف، مواد شیمیایی، سموم و یا گازها رخ می دهد. بسیاری از مواد – مانند مواد مخدر و مونوکسید کربن – تنها در غلظت ها و یا میزان بالا سمی هستند. دیگر مواد – مانند پاک کننده ها – تنها در صورت بلعیده شدن خطرناک می باشند. به ویژه کودکان در مقابل حتی مقادیر کمی از داروها و برخی مواد بسیار حساس هستند. 
چگونگی درمان فرد دچار مسمومیت شده به عوامل زیر بستگی دارد:
•    علائم فرد
•    سن فرد
•    میزان و نوع ماده ای که باعث بروز مسمومیت شده است. 
اگر شما نگران مسمویت فرد هستید، به مرکز اورژانس اطلاع دهید. علائم مربوط به مسمومیت مشابه برخی شرایط دیگر است، مانند تشنج، مسمومیت الکلی، سکته مغزی و واکنش به انسولین. علائم مسمومیت عبارتند از: 
•    سوختگی و قرمزی در اطراف دهان و لب ها 
•    تغییر بوی دهان که بویی مشابه مواد شیمیایی مانند بنرین یا تینر می باشد. 
•    استفراغ
•    مشکل در تنفس 
•    خواب آلودگی 
•    سردرگمی یا دیگر مشکلات هوشیاری 
اگر به مسمومیت مشکوک هستید، این موارد را با دقت بررسی کنید: وجود بسته های خالی قرص در اطراف یا قرص های پراکنده و وجود بوی خاص در فرد بیمار یا اشیا نزدیک به وی. اگر فرد بیمار کودک است، احتمال بدهید که دارو یا مواد داخل باتری را بلعیده باشد. 
زمانی که به کمک نیاز دارید:
در صورت مشاهده موارد زیر در فرد بیمار بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید: 
•    خواب آلودگی یا عدم هوشیاری 
•    بروز مشکل در تنفس یا تنفس متوقف شده 
•    از دست دادن کنترل یا آشفتگی 
•    تشنج 
•    همانطور که می دانید، خوردن بیش از حد برخی داروها یا دیگر مواد نیز باعث بروز چنین علائمی می شوند. 
در صورتی که شخص ثابت است و هیچ حرکتی از خود نشان نمی دهد، به نزدیکترین مرکز اورژانس اطلاع دهید. آماده باشید تا علائم، سن و وزن بیمار را توصیف کنید، داروهایی را که مصرف می کند و هر گونه اطلاعات مربوط به مسمومیت را بیان کنید. سعی کنید با بیان مدت زمان سپری شده از مسمومیت میزان جذب را برای امدادگران توضیح دهید. در صورت امکان ظرف یا بسته قرص و دارو و یا هر چیز مشکوکی را که در اطراف مشاهده کردید، در دسترس قرار دهید تا بتوانید نام دارو را بخوانید. 
زمانی که منتظر رسیدن امدادگران هستید، اقدامات زیر را انجام دهید: 
•    هر چیزی را که در دهان فرد مسموم باقی مانده است، خارج کنید. اگر ماده مسموم کننده مواد پاک کننده خانگی یا دیگر مواد شمیایی می باشند، برچسب روی ظرف را خوانده و طبق دستورالعمل های آن عمل کنید. 
•    هر گونه لباس آلوده را با استفاده از دستکش از تن بیمار خارج کنید و بر روی پوست وی به مدت 15 تا 20 دقیقه با استفاده از شیلنگ آب بپاشید. 
•    سم در چشم: جشم ها را به آرامی با آب خنک یا ولرم به مدت 20 دقیقه یا تا زمانی که کمک برسد، شستشو دهید. 
•    اگر فرد سم را استنشاق کرده باشد، هر چه سریعتر وی را به محیط باز ببرید. 
•    اگر بیمار استفراغ می کند، وی را به پهلو بخوابانید تا از خفگی او جلوگیری کنید. 
•    اگر فرد هیچ یک از علائم حیات، مانند حرکت کردن، نفس کشیدن و یا سرفه کردن را نشان نمی دهد، بلافاصله احیا قلبی و ریوی را آغاز کنید. 
•    با مرکز اطلاعات اورژانس تماس بگیرید. 
•    از یک نفر بخواهید که تمام  بسته های مربوط به قرص ها و داروها را به همراه برچسب های آنها جمع آوری کرده و با تیم امدادگر بفرستید. 
احتیاط 
•    مصرف استفراغ آور: به هیچ عنوان از داروهای تهوع آور استفاده نکنید یا اقدامی که باعث شود فرد استفراغ کند انجام ندهید. متخصصین این روش را در بزرگسالان و کودکان تایید نمی کنند. شواهدی در مورد تایید اثر بخشی این کار وجود ندارد و معمولا باعث صدمه های بیشتر می شود. چنانچه از این داروها در خانه دارید، بهتر است دور بیندازید. 
•    باتری های دکمه ای: باتری های کوچکی که در ساعت های مچی و دیگر وسایل الکترونیکی استفاده می شوند – به ویژه باتری های بزرگتر – برای بچه ها بسیار خطرناک هستند. این باتری ها در مری گیر کرده و کمتر از 2 ساعت باعث بروز سوختگی های شدید می شود. 
اگر فکر می کنید کودکی یکی از این باتری ها را بلعیده، بلافاصله وی را به مرکز اورژانس انتقال دهید تا برای تعیین محل باتری از تصاویر اشعه ایکس استفاده شود. اگر باتری در مری باشد، فورا باید خارج شود. اگر وارد معده شده باشد، معمولا خطری ندارد و اجازه دهید تا وارد روده شود. 
•    اگر فکر می کنید کودک از چسب های دارویی استفاده کرده ( محصولات چسبنده برای انتقال دارو از طریق پوست)، به دقت پوست کودک را مورد بررسی قرار داده و هر گونه داروی چسبیده را از روی پوست وی پاک کنید. به علاوه دهان و سقف دهان وی را نیز بررسی کنید، زیرا ممکن است کودک دارو را مکیده باشد.