دوست عزیز بیماری واریکوسل درمان دارویی ندارد. هیچ ارتباطی میان حجم مایع منی و واریکوسل وجود ندارد. عمل واریکوسل برای بهبودی اسپرم فقط تا 50 الی 60 درصد می تواند تاثیر داشته باشد و لزوما فرد درمان قطعی نمی شود. در ابتدا باید عواملی که در قوت جنسی دخالت دارند را بشناسید و از اثرات اختلال هر کدام بر قوه جنسی بدن آگاه باشید تا روش درمان درستی انتخاب شود. حفظ توانایی جنسی برای حفظ رابطه زناشویی و آرامش روان و ذهن اهمیت زیادی دارد. مجموعه ای از عواملِ آناتومی، عصب شناسی، متابولیکی (سوخت و ساز مواد در بدن)،غدد درون ریز، و عوامل فیزیکی (توان جسمی) در تعیین توانایی جنسی دخالت دارند. در زیر چند دلیل برای ضعف جنسی ذکر می شود: 1. خود ارضایی بیش از حد 2. سردمزاجی به علت بیماری های جسمی روحی روانی و غیره (برای مثال، فشارخون بالا، اعتیاد به الکل و مواد مخدر، مصرف داروهایی که بر قوت جنسی اثر منفی دارند، مشکلات عاطفی ...). 3. زیاده روی در عمل جنسی در گذشته و از دست رفتن انرژی. 4. جراحت موضعی. 5. عمل های جراحی. 6. بیماری سیفلیس. 7. بزرگ شدن غده پروستات. 8. بیماری دیابت (عدم تعادل قند خون). 9. چاقی مفرط و افراط در کشیدن سیگار. 10. کمبود هورمون تستسترون (هورمون جنسی مردانه) و اختلال در عملکرد غده هیپوفیز که در سر قرار دارد و دستورات ترشح هورمون های جنسی و منی در بیضه از آنجا صادر می شود. نکته: شناخت نوع ناتوانی جنسی در مرد و زن مهم است. برای مثال، آیا مشکل در زودانزالی مرد است؟ آیا مشکل از عدم تمایل جنسی ست؟ آیا تمایل وجود دارد اما استرس مانع از رابطه می شود؟ اکنون که دانستیم عوامل متعددی در ناتوانی جنسی دخالت دارند چه کنیم؟ باید مدت زمان ناتوانی جنسی و شدت آن را در نظر بگیریم. خودمان می توانیم یک سابقه از مشکلاتی که اخیرا در جسم و روان خود تجربه کرده ایم و یا در گذشته داشته ایم تهیه نماییم. اگر مشکل استرس و مشکلات روانشناختیست، یا خود رفعشان کنیم یا به روانشناس خوب مراجعه نماییم. همچنین، ببینیم چه داروهایی به کرات مصرف می کنیم و یا چه بیماری هایی ممکن است داشته باشیم! باید نشانه های این بیماری ها را تشخیص دهیم. اگر مشکل جدیست، آزمایش خون، ادرار، اِم آر آی از غده هیپوفیز یا مناطق دیگر بدن (بسته به نظر پزشک) می تواند به تشخیص علت کمک کند. برخی نسخه های رفع ناتوانی جنسی گیاهی هستند و برخی شیمیایی. باید از حساسیت بدن خود نسبت به مواد سازنده این داروها مطلع باشیم. توصیه من این است به جای خوددرمانی با داروهای چه گیاهی و چه شیمیایی ابتدا با پزشک آگاه مشورت نمایید. پیش از مصرف دارو، از شرایط بدنی خود و اثر تداخل دارویی آگاه شوید.

دلایل کاهش اسپرم در مردان: 1. مصرف داروهای استروئیدی آنابولیک برای افزایش قدرت و رشد عضلات، 2. عفونت هایی مانند اپیدیدیم بیضه، سیفلیس، عفونت ایدز، عفونت بیماری های مقاربتی. 3. بیماری واریکوسل. 4. اختلال در غدد ترشح هورمون جنسی از غده هیپوفیز در مغز، 5. اختلال در نایچه های انتقال اسپرم.6. اختلالات کروموزومی. 7. بیماری گوارشی سلیاک celiac، مصرف برخی از داروها مانند داروهای شیمی-درمانی، آنتی بیوتیک ها و ضد قارچ های خاص، 9. جراحی های قبلی مثل وازکتومی، جراحی فتق، جراحی های شکمی-روده ای 10. عوامل محیطی مانند مواد شیمیایی صنعتی و فلزات سنگین، اشعه های مضر، گرمای بیش از حد به بیضه ها. همچنین، 11. مصرف الکل، مواد مخدر، سیگار تنباکو، شغل هایی مانند جوشکاری (گرما)، رانندگی طولانی مدت (حالت نشسته زیاد)، 12. چاقی مفرط. نکته: حتی آزمایش اسپرمی که زود انجام شده یا تمام مواد منی را در لحظه انزال مایع منی نداشته (مقداری ریخته و جمع نشده) می تواند نتایج اشتباهی بدهد. در علل کاهش اسپرم چیزی درباره تیروئید یا دردهای مفصلی گفته نشده است اما ایستادن یا نشستن زیاد به طوری که بر بیضه ها فشار سنگینی وارد شود می تواند سبب اختلال در عملکرد بیضه و کاهش اسپرم شود.

[In reply to پزشکان و روانشناسان کشور] دوست عزیز بیماری واریکوسل درمان دارویی ندارد. هیچ ارتباطی میان حجم مایع منی و واریکوسل وجود ندارد. عمل واریکوسل برای بهبودی اسپرم فقط تا 50 الی 60 درصد می تواند تاثیر داشته باشد و لزوما فرد درمان قطعی نمی شود. .