بیماری مِنیِیر (Meniere) (اختلال گوش میانی: رایج ترین علت سرگیجه، وزوز گوش، احساس پربودن گوش و فشار در آن، کاهش شنوایی، ...می باشد. علایم بیماری ممکن است هر روز یا سالی یکبار ظاهر شوند. در افراد علایم متفاوتی با شدت متفاوتی بروز می کنند.

مراحل بیماری: مرحله یک: یبست دقیقه تا تمام روز علایم رخ می دهند. گوش کاملا مسدود می شود. شنوایی با وزوزگوش موقتا زا دست می رود و باز می گردد. مرحله دوم: سر

این بیماری یکی از گوش ها را مبتلا می کند. علایم اصلی عبارتند از:

فشار و درد در گوش، سرگیجه شدید، از دست رفتن شنوایی، صدای غرش یا زنگ در گوش، وزو گوش (تینیتوس). فرد پس از وزو گوش یا شنوایی درهم برهم، ناگهان سرش گیج می رود.

نکته: علای و شدت آنها در افراد متفاوت است.

افراد در سنین بین 40 تا 60 سالگی بیشتر مبتلا می شوند. این بیماری مزمن است و درمان قطعی ندارد؛ اما راهکارهایی برای کاهش

تاثیرات آن بر زندگی وجود دارد.

موارد زیر سبب ایجاد یان بیماری شده و یا وضعیت فرد مبتلا را بدتر می کنند:

ضربه به سر، عفونت گوش، آلرژی، مصرف الکل، استرس و اضطراب، عوارض داروهای خاص، سیگار،خستگی، سابقه خانوادگی، عفونت تنفسی، بیماری ویروسی اخیر، میگرن، واکنش های غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن.

جهبیماری مِنیِیر (Meniere) (اختلال مایع گوش میانی: رایج ترین علت سرگیجه، وزوز گوش، احساس پربودن گوش و فشار در آن، کاهش شنوایی، ...می باشد. علایم بیماری ممکن است هر روز یا سالی یکبار ظاهر شوند. در افراد علایم متفاوتی با شدت متفاوتی بروز می کنند.

مراحل بیماری: مرحله یک: یبست دقیقه تا تمام روز علایم رخ می دهند. گوش کاملا مسدود می شود. شنوایی با وزوزگوش موقتا زا دست می رود و باز می گردد. مرحله دوم: سرگیجه با شدت کمتری رخ می دهد. و مرحله آخر که علایم بدتر می شوند و بیشتر ادامه دارند.

راههای درمانی: کاهش مصرف نوشیدنی های غنی از سدیم.کاهش مصرف نمک، کاهش مصرف کافئین، ترک سیگار، وعده های غذایی کوچک، مدیریت استرس. دارو درمانی. در مواردی جراحی. جراحی باید توسط پزشک پرتجربه انجام شود تا خطرات کمتر باشد (به ویژه برای افراد مسن).

راههای تشخیص بیماری یا شدت آن: سنجش های اودیومتری (شنوایی سنجی)، نمره بندی شناخت کلمات، الکترو حلزون نگاری (نوعی بررسی عملکرد هشتمین عصب جمجمه)،

این بیماری یکی از گوش ها را مبتلا می کند. علایم اصلی عبارتند از:

فشار و درد در گوش، سرگیجه شدید، از دست رفتن شنوایی، صدای غرش یا زنگ در گوش، وزو گوش (تینیتوس). فرد پس از وزو گوش یا شنوایی درهم برهم، ناگهان سرش گیج می رود.

نکته: علای و شدت آنها در افراد متفاوت است.

افراد در سنین بین 40 تا 60 سالگی بیشتر مبتلا می شوند. این بیماری مزمن است و درمان قطعی ندارد؛ اما راهکارهایی برای کاهش

تاثیرات آن بر زندگی وجود دارد. دارودرمانی تحت نظر پزشک برای کاهش حملات منییر صورت می گیرد.

موارد زیر سبب ایجاد این بیماری شده و یا وضعیت فرد مبتلا را بدتر می کنند:

ضربه به سر، عفونت گوش، آلرژی، مصرف الکل، استرس و اضطراب، عوارض داروهای خاص، سیگار،خستگی، سابقه خانوادگی، عفونت تنفسی، بیماری ویروسی اخیر، میگرن، واکنش های غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن.