ترس و اضطراب در کودکان

فرزند شما هر روز شناخت بیشتری از محیط پیرامونش پیدا می کند و گاهی اوقات همین شناخت می تواند باعث ترس او شود. همه چیز برای کودک جدید و جالب است ولی در عین حال از ماهیت اصلی آن ها خبر ندارد.

رویارویی با ترس

ترس های نوظهور بخشی کاملا طبیعی در زندگی و رشد کودک است. شاید فرزند شما تنها از یک چیز بترسد و یا از آن دسته کودکانی می باشد که همیشه می ترسند. این موضوع یا به ذات کودک بر می گردد و یا به شما و همسرتان که خیلی ترسو هستید و کودک این ترس را از شما به ارث برده است. ترس های کودک در سنین مختلف تغییر می کنند. برخی از شایع ترین ترس ها در سنین نوزادی و نوپایی عبارتند از:

صداهای بلند یا حرکات ناگهانی

ارتفاع زیاد اشیا

افراد غریبه

جدایی

تغییرات در خانه

برخی از شایع ترین ترس ها در سال های پیش دبستانی عبارتند از:

تاریکی

سر و صدا در شب

ماسک

هیولا و ارواح

حیوانات به خصوص سگ

و نیز برخی از ترس های شایع در طول سال های مدرسه عبارتند از:

مار و عنکبوت

طوفان و بلایای طبیعی

تنها بودن در خانه

ترس از داشتن یک معلم عصبانی

اخبار یا برنامه های تلویزیونی ترسناک

جراحت، بیماری، پزشک و یا مرگ

شکست و طرد شدن

دستور العمل های عمومی برای همه گروه های سنی

ترس فرزند خود را درک کرده و آن را دست کم نگیرید. چه ترس او منطقی باشد چه نه، در هر حال ترسیده است. پس در این هنگام او را وادار به مقابله با ترس اش نکنید.

هنگامی که در یک موقعیت خاص قرار دارید واکنش نشان دهید و پس از آن قضیه را مدام تکرار نکنید. یادآوری ترس ها به کودک تنها باعث پر رنگ تر شدن آن ها می شود.

فرزندتان برای مقابله با ترس هایش، باید به مرور زمان و تدریجی با آن ها روبه رو شود و متوجه بی خطر بودن موقعیت ها و چیزهایی که از آن می ترسیده شود. حمایت از کودک باید به اندازه و متعادل باشد.

به دنبال یک راه حل برای ترس های کودک باشید. کمی هماهنگی با شرایط می تواند اوضاع را تا حد زیادی آرام و عادی نگه دارد و به کودک کمک کند ترس هایش را کنار بگذارد.

صبور، آرام و با اعتماد به نفس باشید. نحوه برخورد و صحبت کردن شما با فرزندتان بسیار مهم و تاثیر گذار است.

تشویق و تحسین کودک در این مسیر بسیار اهمیت دارد.

رواندرمانی نیاز است.

مراجعه به همکاران روانپزشک