بیماری پارکینسون علائمی دارد که مانع حرکت عادی می شود.  همچنین باعث احساس درد،  سفتی و ضعف بخصوص درعضلات و مفاصل می شود.  کاردرمانی و فیزیوتراپی می تواند به کاهش این علائم کمک کند.

آسم یک بیماری التهابی است که باعث سفتی عضلات اطراف مسیرهای هوایی و تورم  مسیرهای تنفسی می شود .اگر آسم و برونشیت حاد هر دو با هم اتفاق بیافتد ،موجب بیماری به نام  آسم برونشیال می گردد.عوامل بسیاری می تواند باعث بروز آسم برونشیال شود از جمله:

• دود سیگار
• آلودگی هوا
• مواد آلرژی زا مانند گرده گل ، گرد و غبار، شوره سر حیوانات خانگی و یا مواد غذایی (مکمل های غذایی مانند MSG)
• مواد شیمیایی
• داروها (آسپرین، بتا بلاکرها)
 

آپنه خواب نوعی اختلال در خواب است که به شکل توقف هایی در تنفس در زمان خواب بروز می کند. هر توقف که یک آپنه نامیده می شود به اندازه ای طول می کشد که فرد یک یا دو بار نفس کشیدن را از دست می دهد و این اتفاق به طور مکرر در خواب بروز می کند.

علل اصلی مرگ و میرمردهای  بزرگسال درایالات متحده عبارت است  از بیماریهای قلبی،  سکته،  سرطان و بیماریهای تنفسی مزمن.

آرتریت روماتوئید یا رماتیسم مفصلی نوعی بیماری التهابی است که بر مفاصل تاثیر گذاشته و باعث درد آنها می شود. در این مقاله تاثیر این بیماری بر بخش های مختلف بدن بررسی می شود. 

افسردگی یکی از مشکلات رایج زندگی امروز محسوب می شود. بسیاری افراد به افسردگی مبتلا هستند و بسیاری نیز از ابتلا به این بیماری اطلاع ندارند. به هرحال با توجه به رواج این بیماری در دنیای امروز به بررسی برخی از رایج ترین سوالات در این زمینه می پردازیم. 

اختلالات روانی اختلالاتی هستند که در آنها شخصیت فرد به شدت دچار سردرگمی شده و فرد واقعیت را گم کرده است. زمانی که یک واقعه روانی رخ می دهد، فرد در مورد واقعیت و عدم واقعیت اطمینان خود را از دست داده و معمولا دچار توهم، هذیان، رفتار خارج از محدودیت های پذیرفته شده و تکلم نامنسجم می شود. فرد مبتلا به این علائم گفته می شود که مبتلا به اسکیزوفرنی است. 

كانال زايمان يا همان واژن بين فرج و دهانه رحم قرار گرفته است و بطور معمول ترشحات روشن يا سفيد رنگي از خود توليد ميكند.

بیماری مزمن کلیه با افزایش خطرابتلا به بیماری های قلبی عروقی و نارسایی مزمن کلیه همراه است.    

در دوران بارداري، دهانه رحم تبديل به يك تونل بسته و مهر و موم شده، بين رحم و واژن ميگردد. دهانه رحم قبل و يا در طول زايمان، كشيده تر، نرمتر و نازكتر (افاسمان) ميگردد. در هفته 24 بارداري، طول دهانه رحم بطور ميانگين به حدود 35 ميلي متر ميرسد.
دهانه رحم كوتاه، طولي كمتر از 25 ميلي متر دارد. در زنان داراي دهانه رحم كوتاه، خطر زايمان زودرس افزايش ميابد.