این روزها استفاده ازپرکننده های تزریقی پوستی برای حجیم سازی لبها بسیارمتداول شده است. 
 

مسمومیت باعث بیماری یا مرگ می شود که به علت بلعیدن، استنشاق و یا تزریق داروهای مختلف، مواد شیمیایی، سموم و یا گازها رخ می دهد. بسیاری از مواد – مانند مواد مخدر و مونوکسید کربن – تنها در غلظت ها و یا میزان بالا سمی هستند. دیگر مواد – مانند پاک کننده ها – تنها در صورت بلعیده شدن خطرناک می باشند. به ویژه کودکان در مقابل حتی مقادیر کمی از داروها و برخی مواد بسیار حساس هستند. 
چگونگی درمان فرد دچار مسمومیت شده به عوامل زیر بستگی دارد:
•    علائم فرد
•    سن فرد
•    میزان و نوع ماده ای که باعث بروز مسمومیت شده است. 
اگر شما نگران مسمویت فرد هستید، به مرکز اورژانس اطلاع دهید. علائم مربوط به مسمومیت مشابه برخی شرایط دیگر است، مانند تشنج، مسمومیت الکلی، سکته مغزی و واکنش به انسولین. علائم مسمومیت عبارتند از: 
•    سوختگی و قرمزی در اطراف دهان و لب ها 
•    تغییر بوی دهان که بویی مشابه مواد شیمیایی مانند بنرین یا تینر می باشد. 
•    استفراغ
•    مشکل در تنفس 
•    خواب آلودگی 
•    سردرگمی یا دیگر مشکلات هوشیاری 
اگر به مسمومیت مشکوک هستید، این موارد را با دقت بررسی کنید: وجود بسته های خالی قرص در اطراف یا قرص های پراکنده و وجود بوی خاص در فرد بیمار یا اشیا نزدیک به وی. اگر فرد بیمار کودک است، احتمال بدهید که دارو یا مواد داخل باتری را بلعیده باشد. 
زمانی که به کمک نیاز دارید:
در صورت مشاهده موارد زیر در فرد بیمار بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید: 
•    خواب آلودگی یا عدم هوشیاری 
•    بروز مشکل در تنفس یا تنفس متوقف شده 
•    از دست دادن کنترل یا آشفتگی 
•    تشنج 
•    همانطور که می دانید، خوردن بیش از حد برخی داروها یا دیگر مواد نیز باعث بروز چنین علائمی می شوند. 
در صورتی که شخص ثابت است و هیچ حرکتی از خود نشان نمی دهد، به نزدیکترین مرکز اورژانس اطلاع دهید. آماده باشید تا علائم، سن و وزن بیمار را توصیف کنید، داروهایی را که مصرف می کند و هر گونه اطلاعات مربوط به مسمومیت را بیان کنید. سعی کنید با بیان مدت زمان سپری شده از مسمومیت میزان جذب را برای امدادگران توضیح دهید. در صورت امکان ظرف یا بسته قرص و دارو و یا هر چیز مشکوکی را که در اطراف مشاهده کردید، در دسترس قرار دهید تا بتوانید نام دارو را بخوانید. 
زمانی که منتظر رسیدن امدادگران هستید، اقدامات زیر را انجام دهید: 
•    هر چیزی را که در دهان فرد مسموم باقی مانده است، خارج کنید. اگر ماده مسموم کننده مواد پاک کننده خانگی یا دیگر مواد شمیایی می باشند، برچسب روی ظرف را خوانده و طبق دستورالعمل های آن عمل کنید. 
•    هر گونه لباس آلوده را با استفاده از دستکش از تن بیمار خارج کنید و بر روی پوست وی به مدت 15 تا 20 دقیقه با استفاده از شیلنگ آب بپاشید. 
•    سم در چشم: جشم ها را به آرامی با آب خنک یا ولرم به مدت 20 دقیقه یا تا زمانی که کمک برسد، شستشو دهید. 
•    اگر فرد سم را استنشاق کرده باشد، هر چه سریعتر وی را به محیط باز ببرید. 
•    اگر بیمار استفراغ می کند، وی را به پهلو بخوابانید تا از خفگی او جلوگیری کنید. 
•    اگر فرد هیچ یک از علائم حیات، مانند حرکت کردن، نفس کشیدن و یا سرفه کردن را نشان نمی دهد، بلافاصله احیا قلبی و ریوی را آغاز کنید. 
•    با مرکز اطلاعات اورژانس تماس بگیرید. 
•    از یک نفر بخواهید که تمام  بسته های مربوط به قرص ها و داروها را به همراه برچسب های آنها جمع آوری کرده و با تیم امدادگر بفرستید. 
احتیاط 
•    مصرف استفراغ آور: به هیچ عنوان از داروهای تهوع آور استفاده نکنید یا اقدامی که باعث شود فرد استفراغ کند انجام ندهید. متخصصین این روش را در بزرگسالان و کودکان تایید نمی کنند. شواهدی در مورد تایید اثر بخشی این کار وجود ندارد و معمولا باعث صدمه های بیشتر می شود. چنانچه از این داروها در خانه دارید، بهتر است دور بیندازید. 
•    باتری های دکمه ای: باتری های کوچکی که در ساعت های مچی و دیگر وسایل الکترونیکی استفاده می شوند – به ویژه باتری های بزرگتر – برای بچه ها بسیار خطرناک هستند. این باتری ها در مری گیر کرده و کمتر از 2 ساعت باعث بروز سوختگی های شدید می شود. 
اگر فکر می کنید کودکی یکی از این باتری ها را بلعیده، بلافاصله وی را به مرکز اورژانس انتقال دهید تا برای تعیین محل باتری از تصاویر اشعه ایکس استفاده شود. اگر باتری در مری باشد، فورا باید خارج شود. اگر وارد معده شده باشد، معمولا خطری ندارد و اجازه دهید تا وارد روده شود. 
•    اگر فکر می کنید کودک از چسب های دارویی استفاده کرده ( محصولات چسبنده برای انتقال دارو از طریق پوست)، به دقت پوست کودک را مورد بررسی قرار داده و هر گونه داروی چسبیده را از روی پوست وی پاک کنید. به علاوه دهان و سقف دهان وی را نیز بررسی کنید، زیرا ممکن است کودک دارو را مکیده باشد. 

داروی ریفامپین نوعی آنتی بیوتیک جهت درمان عفونت های باکتریایی و به ویژه درمان تمامی انواع بیماری سل است. 

آیا  رژیم غذایی شما میتواند بر توجه،تمرکز و یا بیش فعالی موثر باشد ؟هیچ شواهدی وجود ندارد که نشان دهد رژیم غذایی شما میتواند باعث بروز اختلال کم توجهی –بیش فعالی شود، ولی تعدادی از مواد غذایی بر علائم گروهی کوچک از مردم موثرند.

تغذیه سالم فوایدی بلندمدت و طولانی برای بدن دارد و به  بهبود سلامت  تمام اعضای بدن کمک میکند  و قلب،مغز،استخوانها،ذهن و سایر بخش‌ها به کمک تغذیه سالم عملکرد بهتری دارند.

بازی از ضروریات زندگی کودکان است. کودکان به راحتی بزرگسالان نمی توانند احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند، اما این کار را به وسیله ی بازی به راحتی انجام می دهند. کودک از طریق بازی احساساتی از قبیل ترس، غم، شادی،خشم و ... را بیان می کند و از این طریق احساسات امنیت می کند. همچنین بازی به کودک کمک می کند تا قادر به حل مشکلات خود گردد و اعتماد به نفس و استقلال پیدا کند.

امروزه از بازی درمانی برای حل مشکلات کودک استفاده می شود. درمانگر از طریق بازی موقعیتی را فراهم می کند تا کودک بتواند احساسات و تنش های خود را بیرون بریزد و در واقع "خود درونی اش" را نشان دهد.

فشار خون از جمله مواردی است که ممکن است یک فرد مدتها به آن مبتلا باشد ولی نشانه ای نداشته باشد و حتی به سایر بیماری های  مرتبط با فشار خون هم دچار شود .

تنها شما نیستید که همزمان با افسردگی، به مشکلات جنسی نیز دچار می شوید. مشکلات جنسی، مانند اختلال نعوظ یا ناتوانی در داشتن ارگاسم معمولا با افسردگی همراه می شوند.

بارداری مسئله مهمی است که هم به زن و هم به مرد بستگی دارد. زمانی که تصمیم به بچه دار شدن گرفته اید، رعایت برخی نکات ضروریست. در این مقاله به نکاتی در مورد فرایند بارداری و سن باروری در خانم ها و آقایان می پردازیم.

انجام جراحی بمنظورافزایش جریان خون و جبران عملکرد ضعیف سمت چپ قلب است.