اسکلروزیس آمیوتروفیک جانبی یا ALS یک بیماری عصبی پیشرونده است که باعث اختلال در اعصابی می شود که حرکت ماهیچه ها را کنترل می کنند. به مرور زمان این اختلال منجر به ضعف ماهیچه ها می شود و به تدریج بر روی چگونگی عملکرد بدن تاثیر می گذارد.

به عقيده برخي از افراديكه صاحب دوقلو، سه قلو و چند قلو شده اند، يكسري عوامل و روش ها، شانس چند قلو شدن جنينشان را افزايش داده است.

بی خوابی یکی از شایع ترین مشکلات خواب می باشد. این مشکل زمانی رخ می دهد که نمی توانید بخوابید یا خواب شما مدت زیادی دوام نمی آورد. علت، علائم و شدت بی خوابی در افراد مختلف یکسان نیست.

اگر گاهی جای کلید خود یا نام برخی اقوام را فراموش می کنید، خیلی عجیب نیست. با افزایش سن به خاطر آوردن مسائل کمی بیشتر طول می کشد. همه سالمندان دچار تغییرات حافظه نمی شوند، اما تغییر در حافظه یا بروز چنین مشکلاتی بخش طبیعی افزایش سن محسوب می شود. این نوع مشکلات حافظه اغلب آزاردهنده تر از نوع جدی تر آن هستند.

مسمومیت باعث بیماری یا مرگ می شود که به علت بلعیدن، استنشاق و یا تزریق داروهای مختلف، مواد شیمیایی، سموم و یا گازها رخ می دهد. بسیاری از مواد – مانند مواد مخدر و مونوکسید کربن – تنها در غلظت ها و یا میزان بالا سمی هستند. دیگر مواد – مانند پاک کننده ها – تنها در صورت بلعیده شدن خطرناک می باشند. به ویژه کودکان در مقابل حتی مقادیر کمی از داروها و برخی مواد بسیار حساس هستند. 
چگونگی درمان فرد دچار مسمومیت شده به عوامل زیر بستگی دارد:
•    علائم فرد
•    سن فرد
•    میزان و نوع ماده ای که باعث بروز مسمومیت شده است. 
اگر شما نگران مسمویت فرد هستید، به مرکز اورژانس اطلاع دهید. علائم مربوط به مسمومیت مشابه برخی شرایط دیگر است، مانند تشنج، مسمومیت الکلی، سکته مغزی و واکنش به انسولین. علائم مسمومیت عبارتند از: 
•    سوختگی و قرمزی در اطراف دهان و لب ها 
•    تغییر بوی دهان که بویی مشابه مواد شیمیایی مانند بنرین یا تینر می باشد. 
•    استفراغ
•    مشکل در تنفس 
•    خواب آلودگی 
•    سردرگمی یا دیگر مشکلات هوشیاری 
اگر به مسمومیت مشکوک هستید، این موارد را با دقت بررسی کنید: وجود بسته های خالی قرص در اطراف یا قرص های پراکنده و وجود بوی خاص در فرد بیمار یا اشیا نزدیک به وی. اگر فرد بیمار کودک است، احتمال بدهید که دارو یا مواد داخل باتری را بلعیده باشد. 
زمانی که به کمک نیاز دارید:
در صورت مشاهده موارد زیر در فرد بیمار بلافاصله به اورژانس اطلاع دهید: 
•    خواب آلودگی یا عدم هوشیاری 
•    بروز مشکل در تنفس یا تنفس متوقف شده 
•    از دست دادن کنترل یا آشفتگی 
•    تشنج 
•    همانطور که می دانید، خوردن بیش از حد برخی داروها یا دیگر مواد نیز باعث بروز چنین علائمی می شوند. 
در صورتی که شخص ثابت است و هیچ حرکتی از خود نشان نمی دهد، به نزدیکترین مرکز اورژانس اطلاع دهید. آماده باشید تا علائم، سن و وزن بیمار را توصیف کنید، داروهایی را که مصرف می کند و هر گونه اطلاعات مربوط به مسمومیت را بیان کنید. سعی کنید با بیان مدت زمان سپری شده از مسمومیت میزان جذب را برای امدادگران توضیح دهید. در صورت امکان ظرف یا بسته قرص و دارو و یا هر چیز مشکوکی را که در اطراف مشاهده کردید، در دسترس قرار دهید تا بتوانید نام دارو را بخوانید. 
زمانی که منتظر رسیدن امدادگران هستید، اقدامات زیر را انجام دهید: 
•    هر چیزی را که در دهان فرد مسموم باقی مانده است، خارج کنید. اگر ماده مسموم کننده مواد پاک کننده خانگی یا دیگر مواد شمیایی می باشند، برچسب روی ظرف را خوانده و طبق دستورالعمل های آن عمل کنید. 
•    هر گونه لباس آلوده را با استفاده از دستکش از تن بیمار خارج کنید و بر روی پوست وی به مدت 15 تا 20 دقیقه با استفاده از شیلنگ آب بپاشید. 
•    سم در چشم: جشم ها را به آرامی با آب خنک یا ولرم به مدت 20 دقیقه یا تا زمانی که کمک برسد، شستشو دهید. 
•    اگر فرد سم را استنشاق کرده باشد، هر چه سریعتر وی را به محیط باز ببرید. 
•    اگر بیمار استفراغ می کند، وی را به پهلو بخوابانید تا از خفگی او جلوگیری کنید. 
•    اگر فرد هیچ یک از علائم حیات، مانند حرکت کردن، نفس کشیدن و یا سرفه کردن را نشان نمی دهد، بلافاصله احیا قلبی و ریوی را آغاز کنید. 
•    با مرکز اطلاعات اورژانس تماس بگیرید. 
•    از یک نفر بخواهید که تمام  بسته های مربوط به قرص ها و داروها را به همراه برچسب های آنها جمع آوری کرده و با تیم امدادگر بفرستید. 
احتیاط 
•    مصرف استفراغ آور: به هیچ عنوان از داروهای تهوع آور استفاده نکنید یا اقدامی که باعث شود فرد استفراغ کند انجام ندهید. متخصصین این روش را در بزرگسالان و کودکان تایید نمی کنند. شواهدی در مورد تایید اثر بخشی این کار وجود ندارد و معمولا باعث صدمه های بیشتر می شود. چنانچه از این داروها در خانه دارید، بهتر است دور بیندازید. 
•    باتری های دکمه ای: باتری های کوچکی که در ساعت های مچی و دیگر وسایل الکترونیکی استفاده می شوند – به ویژه باتری های بزرگتر – برای بچه ها بسیار خطرناک هستند. این باتری ها در مری گیر کرده و کمتر از 2 ساعت باعث بروز سوختگی های شدید می شود. 
اگر فکر می کنید کودکی یکی از این باتری ها را بلعیده، بلافاصله وی را به مرکز اورژانس انتقال دهید تا برای تعیین محل باتری از تصاویر اشعه ایکس استفاده شود. اگر باتری در مری باشد، فورا باید خارج شود. اگر وارد معده شده باشد، معمولا خطری ندارد و اجازه دهید تا وارد روده شود. 
•    اگر فکر می کنید کودک از چسب های دارویی استفاده کرده ( محصولات چسبنده برای انتقال دارو از طریق پوست)، به دقت پوست کودک را مورد بررسی قرار داده و هر گونه داروی چسبیده را از روی پوست وی پاک کنید. به علاوه دهان و سقف دهان وی را نیز بررسی کنید، زیرا ممکن است کودک دارو را مکیده باشد. 

برخی از بیماری های زنان به نسبت شایع تر، جدی تر و یا مقام تر به درمان هستند. در صورتیکه این بیماری ها درمان نشوند، میتوانند گسترش پیدا کنند و به مشکلات جدی تر، مانند بیماری التهابی لگن (PID) یا سرطان دهانه رحم تبدیل شوند.

پلاک ، جرم نرم و چسبناکی است که بر روی دندان بوجود می آید . در حقیقت این جرم چسبنده باکتری است و یکی از دلایل عمده بیماری لثه و پوسیدگی دندان همین جرم چسبنده است.اگر این پلاک ها بیش از حد بر روی دندان ها تشکیل شوند ، می توانند باعث آسیب دیدگی  دندان ها و لثه شوند.

ایمپلنت دندان نوعی پایه  تیتانیومی سازگار با سلولهای بدن است از ایمپلنت های دندانی به عنوان جایگزینی مناسب و دائمی به جای یک یا چند دندان از دست رفته استفاده می شود . بسیاری از مردم  بر این باورند که ایمپلنت جایگزین دندان می شود ؛ اما در واقع، ایمپلنت تنها جایگزین ریشه دندان می شود .

نکروفیلیا یا مرده خواهی که تاناتوفیلیا نیز نامیده می شود، نوعی جاذبه جنسی یا عمل جنسی با اجساد می باشد. این اختلال توسط انجمن روانپزشکی امریکا نوعی انحراف جنسی محسوب می شود. این بیماری اولین بار در سال 1850 توسط یک روانشناس بلژیکی مطرح شد.