روش های افزایش طول آلت تناسلی و خطرات آن

با اطمینان می توانیم بگوییم که هیچ مردی وجود ندارد که فکر داشتن آلت تناسلی بزرگتر را در سر نداشته باشد. به هرحال بعد از بیشتر از یک قرن تلاش در یافتن راهی برای بزرگ کردن آلت تناسلی مردان، هنوز راهی برای انجام این کار پیدا نشده است. مطمئنا گزینه های زیادی را تاکنون شنیده اید، از جمله قرص ها و کرم های آلت، تمرینات کششی سخت، استفاده از دستگاه های مختلف و پس از همه این ها جراحی. تقریبا هیچ کدام از این روش ها موثر نیستند. برخی روش ها که تا حدی موثر هستند، دارای عوارض جانبی خطرناک و جدی هستند. خطر آنها تا حد از دست دادن توانایی نعوظ است. 
مطمئن باشید اگر روش ایمن و موثری برای افزایش طول آلت تناسلی وجود داشت، اکنون پزشکان متخصص این کار افراد بسیار ثروتمندی بودند، اما به خاطر خطرات آن هیچ پزشکی این کار را انجام نمی دهد. با وجود تمام این صحبت ها و هشدارها هنوز هم بعضی از مردان به دلیل وسواس برای داشتن آلتی بزرگ تر دست به اقداماتی پر خطر می زنند و مهم ترین بخش بدن خود را در معرض جراحی ها و روش های تایید نشده قرار می دهند. 

برای مشاهده ویدئوی مربوط به خطرات مربوط به افزایش طول آلت تناسلی اینجا کلیک کنید.

چه آلتی کوچک محسوب می شود؟

 
احتمالا فکر می کنید آلت تناسلی شما از حد متوسط کوچکتر است، اما اشتباه می کنید. 
طول آلت مردان در حالت نعوظ معمولا 13 تا 16 سانتیمتر است و محیط آن 10 تا 13 سانتیمتر است. در حالت شل اندازه آن متنوع است. 
در موارد نادر، اندازه آلت کوچکتر از اندازه های بیان شده است. در این موارد ژنتیک و مشکلات هورمونی باعث بروز شرایطی به نام میکروپنیس می شود. در این حالت آلت تناسلی در حالت نعوظ کوچکتر از 8 سانتیمتر است. گاهی نیز بیماری پیرونی یا جراحی برای سرطان پروستات باعث کاهش اندازه آلت تناسلی مرد می شود. 
اما بررسی ها نشان داده اند اکثر مردانی که به دنبال بزرگ کردن آلت خود هستند، اندازه آن مشکلی ندارد ولی تصور می کنند کوچکتر از اندازه متوسط است. 
روانشناسی نیز در این مسئله بسیار مهم است. برخی از مردان نسبت به اندازه طول آلت تناسلی خود دچار وسواس می شوند که حتی گاهی یک مشکل روانپزشکی تشخیص داده می شود که اختلال بدشکلی آلت تناسلی نامیده می شود. این اختلال مشابه اختلال بدشکلی بدن است که فرد بیمار تصور می کند چاق است، در حالیکه ممکن است بسیار لاغر باشد. 
طبق بررسی های انجام شده بسیاری از مردانی که اقدام به جراحی برای افزایش طول آلت تناسلی می کنند، مبتلا به اختلال بدشکلی آلت هستند. 

اقدامات موثر 

کاهش وزن 

برای اینکه آلت تناسلی بزرگتر به نظر برسد یک راه موثر و بدون خطر وجود دارد: کاهش وزن. بسیاری از مردانی که تصور می کنند دارای آلت کوچک هستند،  در واقع دچار اضافه وزن هستند. کاهش وزن بخش های پنهان شده آن زیر چربی های اضافه را بیشتر نشان خواهد داد. 
مردانی که جراحی را به کاهش وزن ترجیح می دهند، لیپوساکشن چربی های اطراف آلت تناسلی انجام می شود. با این حال اثرات این جراحی دائمی نیستند. این افراد اگر رژیم غذای خود را تغییر ندهند، آلت مجددا به حالت و اندازه اول برمی گردد. 

استفاده از قرص، کرم و دستگاه 

این روش ها در حقیقت تایید نشده هستند. در ادامه به بررسی دقیق تر آنها می پردازیم: 

• پمپ خلاء. این دستگاه یک استوانه است که هوا را می مکد. فرد آلت تناسلی خود را داخل آن قرار می دهد و خلاء به وجود آمده خون زیادی را به داخل آلت می کشد و باعث نعوظ می شود و آلت را کمی بزرگتر می کند. سپس آلت با یک حلقه بسته می شود – چیزی شبیه به شریان بند – تا به این ترتیب از بازگشت خون به بدن جلوگیری شود. 

آیا می دانید مشکل این دستگاه ها چیست؟ تاثیر آن تنها تازمانی است که حلقه را به دور آلت بسته اید. به علاوه استفاده از این حلقه به مدت بیشتر از 20 تا 30 دقیقه به بافت های این بخش آسیب می رساند. این روش گاهی برای درمان اختلال نعوظ استفاده می شود، اما برای طول اندازه آلت ثابت نشده است. 

• کشش با وزنه. وزنه یا تمرین های کششی آلت را بزرگتر نمی کند – این بخش از بدن عضله نیست. اما اویزان کردن وزنه به آلت در حالت شل ممکن است کمی باعث کشش آن شود. این روش به نوعی عجیب ترین خودآزاری است. در این روش یک وزنه هر روز هشت ساعت و به مدت 6 ماه به آلت تناسلی بسته می شود. در نهایت خیلی خوش شانس باشید که 1.5 سانتیمتر آلت شما بزرگتر شده باشد. خطرات این روش نیز عبارتند از پاره شدن بافت های این بخش، پارگی عروق خونی و بروز دیگر مشکلات. 
• قرص، مکمل، کرم و پماد. هیچ از این موارد موثر نیستند. بهتر است بگویم تمام این ها داروهای بی ارزشی هستند که در بازار وجود دارد. 

جراحی برای بزرگ کردن آلت 

جراحی چطور؟ آیا جراحی موثر است؟ دو نوع جراحی برای بزرگ کردن آلت تناسلی وجود دارد. 
•    بزرگ کردن طول آلت تناسلی. یکی از رایج ترین روش ها قطع رباطی است که آلت تناسلی مرد را به لگن متصل می کند. این کار ساقه را کمی بلندتر می کند – کم تر از 2.5 سانتی متر. برای جلوگیری از اتصال مجدد رباط لازم است تا 6 ماه از وزنه استفاده شود. 
•    بزرگ کردن عرض آلت تناسلی. برای مردانی که تصور می کنند آلت آنها خیلی نازک است، یک روش دیگر استفاده می شود که جای بحث دارد. در این روش گرافت چربی، سیلیکون و یا بافت در داخل آلت کاشته می شود تا عرض آن بیشتر شود. 
انجمن اورولوژی امریکا اعلام کرد که ایمنی و اثر بخشی هیچ یک از این روش ها در بلند کردن و قطور کردن آلت تناسلی تایید نشده است. 

خطرات جراحی 

قبل از اینکه تصمیم به جراحی بگیرید، بهتر است با این جراحی و خطرات آن آشنا شوید. تحقیق علمی خاصی برای این جراحی ها انجام نشده است و هیچ سازمان پزشکی آنها را تایید نمی کند. به هرحال علت تمام این موارد خطرات و عوارض این جراحی هاست که در ادامه به آنها می پردازیم. 
عوارض مربوط به این جراحی عبارتند از: عفونت، آسیب رسیدن به عصب ها، کاهش میزان حساسیت و عدم رسیدن به نعوظ. شاید یکی از ناراحت کننده ترین عوارض کوتاه تر شدن آلت به دلیل زخم های بروز کرده است. بزرگ کردن قطر آلت به مراتب خطرناک تر است و باعث ناهموار شدن سطح آلت می شود. 
در یک تحقیق که سازمان اورولوژی اروپا بر روی افرادی که جراحی برش رباط متصل به لگن را انجام داده اند، دریافت تنها 35 درصد آنها از نتیجه راضی هستند. نیمی از این افراد نیز به دلیل بروز مشکلا مجبور به انجام جراحی های دیگری شدند. 
توصیه می کنیم قبل از انجام هر گونه جراحی ابتدا در مورد آن تحقیقات لازم را انجام بدهید و با چند پزشک مشورت کنید.