اضطراب: اگر این واژه را در فرهنگ لغت جستجو کنید با این تعاریف روبرو می شوید: مایه نگرانی، ناراحتی خیال، هر چیز بیم انگیز و موجب دلهره بویژه برای شرایط و وقایعی که نتایج نامعلوم در پی دارد، تاسه (احساس بيم و نگراني شديد همراه با لرزه و عرق ريزى )، اما هیچ کدام از این تعاریف و توضیحات نمی تواند بیانگر عمق آلام و درد و رنجی باشد که فرد تحمل می کند. با این حال فرد بیمار بتدریج از بیماری خود آگاهی پیدا می کند، سعی می کند آن را بهبود ببخشد و در نهایت راه های کنترل و مهار این حالات را بیاموزد.

اضطراب و تشویش چیز بدی نیست بلکه بخشی از سیستم دفاعی ماست که ما را از وجود یک خطر احتمالی آگاه کرده و ما را برای مقابله با آن آماده می کند. مشکلات از آنجایی آغاز می شود که این حالت اضطراب و تشویش بیش از اندازه باشد و ما همه چیز و همه کس را تهدیدی برای زندگی خود تصور کنیم تهدیداتی که در زندگی روزانه ما اختلال ایجاد می کنند در صورتی که در واقعیت اینطور نیست.

همه ما می دانیم که شرایط و حوادث استرس زا نیز می توانند موجب بروز تشویش و اضطراب در فرد شوند، مانند: مرگ یا تولد در خانواده، تغییر شغل و مشکلات ارتباطی.

حتی احتمال اینکه بیماری های جسمی و روحی باعث بروز اضطراب و تشویش در شخص شوند، بسیار زیاد است، مانند: آسم یا تنگی نفس، دیابت یا سابقه بیماری های روحی و روانی.

اگرچه چنین حوادث و شرایطی موجب بروز افسردگی و اضطراب در فرد می شوند، اما بدان معنا نیست که شخص در طولانی مدت از این به اصلاح بیماری رنج می برد. باید این نکته را به خاطر داشته باشید که همین عامل خود نیز موجب پیشرفت اضطراب و تشویش در فرد می شود. به عبارت دیگر، فرد نباید تصور کند که تا اخر عمر این بیماری گریبان گیر او خواهد بود.

اضطراب و تشویش موجب بروز علائم می شود، مانند: کشیدگی عضلات، مشکلات حافظه، تعریق، مشکلات گوارشی، سردرد، بی خوابی، تپش قلب و عدم تسکین (معده يا اعصاب يا فكر و غيره ).

چنانچه این علائم و نشانه های بیماری در زندگی روزانه شما اختلال ایجاد می کنندباید در جهت رفع آن برآیید.

اولین قدم در بهبود اضطراب

این است که فرد بیمار به پزشک مراجعه کرده و شرایط خود را برای او بازگو کند، زیرا کسی ست که با انواع مختلفی از روش های درمانی آشناست و می تواند به درستی علل بروز بیماری را شناسایی کند.

مسلما داروهای بسیاری برای درمان این بیماری وجود دارد، اما همان طور که گفته شده است، مشاوره و مراجعه به پزشک و گذراندن جلسات روان درمانی از بهترین آنهاست. با استفاده از این روش ها، شخص بیمار فرصت پیدا میکند تا تغییرات عملی را در سبک زندگی خود ایجاد کند.

مشاوره و مراجعه به پزشک و بازگو کردن تمام احساسات و دگرگونی های ذهنی با او، به فرد بیمار کمک می کند تا تسلط بیشتری بر خود پیدا کند، بویژه در شرایط استرس زایی که قبلا در آنها قرار گرفته است.

فرد مضطرب متوجه می شود که در درون او چه اتفاقی می افتد و ریشه این حالات اضطراب از کجاست و چگونه می تواند در جهت رفع و کاهش آن برآید. پزشک متخصص نیز به بیمار کمک می کند که به وضعیتی که در آن قرار گرفته است از جنبه های مختلفی نگاه کند و ببیند زمانی که تحت فشار قرار می گیرد، چه اتفاقی برای او می افتد. این روش مطمئنا تغییراتی را که بیمار به آنها نیاز دارد فراهم می اورد.

در کنار این روش ها و تکنیک ها، شخص بیمار می تواند به خود در بهبود بیماری کمک کند. اولین قدم توجه به خویشتن است؛ در این مواقع، ما آخرین نفری هستیم که به خود کمک و توجه می کنیم و همواره انتظار داریم که با تغییر شرایط، مصرف دارو و جلسات روان درمانی مشکل رفع شود.

اما اکنون باید در ابتدای صف بایستید. به این فکر کنید که چقدر وقت برای خود می گذارید، چه میزان انرژی و تفکرات مثبت از خود و درونتان دریافت مکنید. اصلا فکر کنید که تنها شما هستید که می توانید به خود کمک کنید و راه دیگری وجود ندارد. در این صورت، فشار از روی شما برداشته شده و راحت تر می توانید با آن کنار بیایید.

شاید شما در نظر داشته باشید که در جلسات مشاوره شرکت کنید و از مشاور بخواهید که تشخیص دهد چه تغییراتی نیاز است تا شما از این بیماری خلاص شوید. در صورتی که شما به خودتان اهمیت ندهید ، نمی توانید به دیگران نیز توجه داشته باشید و از آنها مراقبت و حمایت کنید

http://gyrusclinic.com/روش-های-برخورد-و-مواجه-با-اضطراب-و-نگران/