دوست عزیز هرگز داروی سرخود و بدون ملاقات حضوری با پزشک فوق تخصص اورولوژی مصرف نکنید. خود مشکل پروستات با معاینه فیزیکی معلوم نمی شود. پزشک در آزمایشگاه با کشت ادرار و بررسی نمونه مایع پروستات (برای شمارش سلول های سفید خون) می خواهد بداند آیا عفونتی وجود دارد یا نه؟ اگر وجود دارد آیا این عفونت از مثانه است یا از غده پروستات؟ یعنی، باید آزمایش دهید تا مطمن شوید درد از پروستات است. تازه پروستات چهار نوع دارد که درمان هر کدام متفاوت است. یک سری راههای درمانی و داروها وجود دارد که ما اشاره می کنیم ولی منظور ما استفاده بدون نسخه پزشک نیست کمی بیشتر توضیح می دهیم تا جواب ها در سایت سبز و سالم برای بیماران دیگر نیز استفاده شود. . برای مصرف هر دارویی ابتدا پزشک باید علایم در بدن شما،حساسیت های آن، سابقه مصرف دارو ، وجود بیماری های دیگر ، سابقه جراحی و چندین مسئله دیگر را بداند تا داروی مناسب شما تجویز شود. ممکن است داروهای دیگری نیز مصرف می کنید پزشک اختلالات دارویی و عوارض هر دارو را بر بدنتان توضیح می دهد. اکنون برخی راهای درمانی پروستات و داروها: برای تجویز دارو ابتدا باید دلیل درد پروستات شما و نوع پروستات معلوم شود. گاهی درد به علت عفونت است و گاهی دلایل غیرعفونی وجود دارد. ابتدا باید کشت نمونه و آزمایش میکروسکوپی ادرار به علاوه بررسی اندام ها و عضلات جداکننده مایع پروستات انجام شود تا پزشک بفهمد درد به چه علت است. معمولا عفونت بیشتر از علت های دیگر سبب درد پروستات می شود. به علت اینکه پروستات باکتریایی خیلی مشخص نمی شود آنتی بیوتیک به بیمار داده می شود تا اگر درد کاهش یافت تا سه الی چهار هفته دیگر نیز دارو آنتی بیوتیک مصرف شود. برخی ها چندین ماه به دارو نیاز دارند. اگر علت درد پروستات عفونت باکتری نباشد، از داروهای غیراستروئیدی ضد تورم، مسدودکننده های آلفا، و غیره استفاده می شود. گفتیم که پروستات چهار نوع دارد. برای درمان پروستات نوع 1 = حاد باکتریایی یکی از داروهای زیر تجویز می شود: دوکسی سایکلین (ویبرامایسین)، سیپروفلوکساسین (مصرف این دارو خیلی احتیاز می خواد)، نورفلوکساسین، فلوکسین و غیره. 2. برای درمان پروستات مزمن باکتریایی داروهای زید ممکنه تجویز بشن: TMP-SMX , فلوروکوینولون. 3. داروهای درمان پروستات نوع سوم (غیرباکتریایی مزمن یا سندرم درد مزمن کف لگن: دوکسی ساکلین، مونوسایکلین، اریترومایسین (عوارض و تداخلات دارویی مهم است)، دیازپام (والیوم)تامسولوسین، پرازوسین، اوکسی بوتینین و غیره. باز هم یادآوری می شود هرگز داروهای فوق را بدون نسخه پزشک متخصص اورولوژی مصرف نکنید.