بیماری لوئی بادی یکی از شایع ترین علل زوال عقل در افراد مسن است. زوال عقل به حالتی گفته می شود که فرد به شدت عملکردهای ذهنی خود را از دست می دهد و نمی تواند فعالیت ها و روابط موثری برقرار کند. بیماری لوئی بادی زمانی رخ می دهد که ساختارهای غیر طبیعی به نام لوئی بادی در بخش هایی از مغز ساخته می شوند. این بیماری شامل طیف گسترده ای از نشانه هاست، از جمله:
- تغییر در هشیاری و توجه
- توهم
- مشکل در حرکت و استقرار
- سفتی عضلات
- گیجی
- از دست دادن حافظه
تشخیص بیماری لوئی بادی کمی دشوار است زیرا علائم آن مشابه علائم بیماری پارکینسون و بیماری آلزایمر می باشد. دانشمندان تصور می کنند که این بیماری ها، زوال عقل، آلزایمر و لوئی بادی، با هم در ارتباط هستند یا ممکن است با هم بروز کنند.
بیماری لوئی بادی معمولا بین سنین 50 تا 85 سال رخ می دهد. این بیماری به مرور زمان بدتر می شود. هیچ درمانی برای بیماری لوئی بادی وجود ندارد. روش های درمانی مربوط به این بیماری بیشتر بر روی بهبود علائم تمرکز دارند.
تاریخچه بیماری لوئی بادی
در اوایل دهه 1900 دانشمندی به نام فردریک لوئی در حال تحقیق در مورد بیماری پارکینسون بود که پروتئین های غیر طبیعی را کشف کرد که عملکرد طبیعی مغز را مختل می سازند. این پروتئین ها در بخشی از ساقه مغز یافت می شوند که در آن ناقل های عصبی دوپامین کاهش پیدا کرده و باعث بروز علائم بیماری پارکینسون می شود.
در بیماری لوئی بادی این پروتئین های غیر طبیعی در مناطق دیگری از مغز، از جمله قشر مغز، پخش می شوند. کاهش ماده شیمیایی در مغز به نام استیل کولین، باعث اختلال در ادراک، تفکر و رفتار می شود. زوال غقل ناشی از لوئی بادی یا به تنهایی در بدن بروز می کند و یا اینکه همراه با دیگر اختلالات مغزی، مانند آلزایمر و پارکینسون، رخ می دهد.
منبع:
https://medlineplus.gov/lewybodydisease.html
.jpg "نقص های مادرزادی گوش: آنوتیا و میکروتیا")
