بیماری پارکینسون بر روی سلول های عصبی تولید کننده دوپامین در مغز تاثیر می گذارد. پس از تشخیص بیماری درمان ها به بهبود علائم کمک می کنند، اما بیماری را درمان نمی کنند. در ادامه به بیان تمام علائم این بیماری می پردازیم.
علائم بیماری پارکینسون
علائم بیماری پارکینسون در افراد مختلف یکسان نیستند. به علاوه این علائم با پیشروی بیماری تغییر می کنند. علائمی که فرد در مراحل اولیه بیماری دچار می شود، در بیماری دیگر ممکن است در مراحل پیشرفته ظاهر شوند یا اصلا هرگز مشاهده نشوند.
علائم این بیماری معمولا در سنین 50 تا 60 سالگی ظاهر می شوند. این علائم معمولا به مرور ظاهر می شوند و اغلب مورد توجه خانواده و دوستان و حتی شخص بیمار قرار نمی گیرند.
این بیماری باعث بروز علائم حرکتی و غیر حرکتی می شود. علائم حرکتی مربوط به چگونگی حرکت بیمار می شود که رایج ترین آن لرزش می باشد.
لرزش
لرزش یا رعشه در یک دست یا پا و در زمان بیدار بودن فرد و نشستن یا بی حرکت ایستادن رخ می دهد و با حرکت دادن عضو مورد نظر بهبود پیدا می کند.
لرزش اغلب اولین نشانه بیماری پارکینسون می باشد که فرد بیمار یا خانواده وی متوجه آن می شوند. در ابتدا لرزش ممکن است تنها در یک دست یا پا یا فقط در یک طرف بدن بروز کند. لرزش گاهی بر روی چانه، لب ها و زبان نیز تاثیر می گذارد. با پیشروی بیماری لرزش به هر دو طرف بدن می رسد. اما در برخی موارد نیز در یک طرف باقی می ماند.
استرس های عاطفی و جسمی لرزش را بدتر می سازند. خواب کافی، استراحت کامل و حرکت های عمدی معمولا لرزش ها را کاهش می دهند.
گرچه لرزش یکی از رایج ترین علائم مربوط به بیماری پارکینسون می باشد اما همه افرادی که دچار لرزش و رعشه هستند لزوما مبتلا به پارکینسون نیستند. برخلاف لرزش های ناشی از پارکینسون که با حرکت دادن عضو بهبود پیدا می کنند، لرزش های ناشی از دیگر شرایط با حرکت دادن بدتر می شوند و در زمان استراحت عضو لرزش کم خواهد شد.
یکی از رایج ترین علل لرزش های غیر پارکینسونی مربوط به لرزش اساسی می باشد. لرزش اساسی شرایط خطرناکی است که اغلب با بیماری پارکینسون اشتباه گرفته می شود.
دیگر علائم رایج مربوط به پارکینسون
علاوه بر لرزش، رایج ترین علائم مربوط به پارکینسون عبارتند از:
• سفتی و درد عضلات: یکی از رایج ترین علائم اولیه مربوط به پارکینسون کاهش نوسان در یک طرف بدن در زمان راه رفتن است. این مشکل به دلیل سفتی عضلات رخ می دهد. سفتی می تواند بر روی عضلات پا، صورت، گردن یا دیگر بخش های بدن نیز تاثیر بگذارد. سفتی عضلات باعث دردناک شدن و احساس خستگی در آنها می شود.
• حرکات آهسته و محدود، به ویژه زمانی که بیمار سعی می کند از حالت استراحت تغییر وضعیت داده و حرکت کند. به عنوان مثال بلند شدن از صندلی یا تغییر وضعیت دادن در تخت خواب سخت خواهد بود.
• ضعف عضلات صورت و گلو. در این شرایط صحبت کردن و بلعیدن سخت خواهد بود. فرد بیمار ممکن است احساس خفگی کند، سرفه کند یا صداهایی تولید کند. گفتار فرد نرم تر و یکنواخت تر می شود. از دست دادن توانایی حرکت دادن عضلات صورت باعث بی حالتی در صورت می شود که اغلب ماسک پارکینسون نامیده می شود.
• مشکل در راه رفتن و تعادل. فرد مبتلا به این بیماری با گام های کوتاه حرکت می کند و در زمان راه رفتن پاهایش را نزدیک هم قرار می دهد، از کمر به جلو خم می شود و در چرخش به اطراف دچار مشکل می شود. مشکلات تعادلی و وضعیتی به طور مکرر رخ می دهند. اما این مشکلات معمولا در ابتدای بروز بیماری اتفاق نمی افتند.
• انجماد: انجماد یک ناتوانی ناگهانی و موقت برای حرکت کردن است. این مشکل معمولا راه رفتن را تحت تاثیر قرار می دهد.
تعداد کمی از مبتلایان به این بیماری در یک طرف بدن دچار مشکل می شوند که هرگز به سمت دیگر منتقل نمی شود.
علائم غیر حرکتی پارکینسون
بیماری پارکینسون باعث بروز علائم دیگری نیز میشود که مربوط به چگونگی حرکت بیمار نیستند. این علائم ممکن است ناتوان کننده باشند که عبارتند از: یبوست، مشکلات خواب و افسردگی.
بیماری های بسیار دیگری وجود دارند که دارای علائمی مشابه پارکینسون می باشند.
.jpg "چرا دچار یبوست می شویم؟ علائم ، راه های پیشگیری و درمان")
