سیپروفلوکساسین

قرص و شربت سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت آنتراکس استفاده می شود. سیپروفلوکساسین ممکن است عوارض سفلیس را پنهان و یا به اخیر بیاندازد و همچنین در برابر عفونت سیفلیس موثر نیست.
قرص پیوسته رهش سیپروفلوکساسین تنها برای درمان عفونت های دستگاه ادراری، از جمله پیلونفریت حاد بدون عارضه استفاده می شود.
قرص پروکویین تنها برای درمان عفونت های دستگاه ادراری(سیستیت حاد) استفاده می شود.
سیپروفلوکساسین متعلق به گروه دارویی شناخته شده به نام آنتی بیوتیک کینولون است. مکانیسم اثر این دارو کشتن باکتری ها و یا جلوگیری از رشد آنها است. گرچه، این دارو برای سرماخوردگی، آنفولانزا یا عفونت ویروس اثر نمی کند.
این دارو فقط با نسخه دکتر و در اشکال زیر موجود است:
پودر محلول در آب
قرص
 

در تصمیم گیری برای استفاده، بهتر است خطرات مربوط به این داروی مورد نظر گرفته شوند و در مقابل مزیت های آن قرار گیرند. این تصمیم توسط پزشک و شما گرفته می شود. برای این دارو، نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرند: 
آلرژی وحساسیت
اگر تاکنون واکنش غیرعادی و آلرژیک به این دارو یا هر داروی دیگری داشته اید، با پزشک خود در میان بگذارید.  به علاوه هرگونه حساسیت دیگر، مانند حساسیت غذایی، حساسیت به مواد نگهدارنده و حساسیت به حیوانات، را به پزشک خود اطلاع دهید. برای محصولات غیر تزریقی، دستورالعمل روی بسته بندی و ترکیبات دارو را با دقت مطالعه کنید..
اطفال
مطالعات مناسب در مورد ارتباط سن با اثرات سیپروفلوکساسین  در کودکان انجام نشده است. هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو در کودکان انتظار نمی رود. ایمنی و اثر بخشی ثابت نشده است.گرچه، به دلیل سمیت دارو، آن را باید با احتیاط استفاده نمایید.قرص یا شربت  سیپروفلوکساسین ممکن است در کودکان برای جلوگیری از عفونت سیاه زخم  و برای درمان عفونت های جدی کلیه استفاده شود.
سالمندان
اگر چه مطالعات مناسب در رابطه سن با اثرات سیپروفلوکساسین درسالمندان انجام نشده است، هیچ مشکل و محدودیتی در رابطه بااستفاده این دارو در سالمندان انتظار نمی رود.در سالمندان  با بیماری قلبی یا کلیوی مربوط به سن، و یا مشکلات تاندون شدید (از جمله پارگی تاندون) با احتیاط و حداقل میزان ممکن بکار رود.
دوران بارداری
مطالعات حیوانی اثر سوء نشان داده اند و هیچ مطالعات کافی در زنان باردار وجود ندارد.
دوران شیردهی و مادران شیرده
بررسی ها نشان داده اند که استفاده  این دارو در دوران شیردهی  حداقل خطر را برای نوزاد دربردارد.
تداخلات دارویی
 گرچه برخی داروها نباید همزمان با یکدیگر مصرف شوند، اما برخی موارد وجود دارند که با وجود تداخلات دارویی، بهتر است که به طور همزمان استفاده شوند. در اینگونه موارد پزشک به بیمار توصیه می کند که میزان مصرف داروها را تغییر دهد یا اقدامات احتیاطی دیگری را به وی گوش زد می کند. به هرحال هر داروی دیگری که مصرف می کنید (تجویز شده توسط پزشک یا داروهای موجود در بازار) را به پزشک خود اطلاع دهید. Agomelatine
Amifampridine
Bepridil
Cisapride
Dronedarone
Flibanserin
Lomitapide
Mesoridazine
Pimozide
Piperaquine
Saquinavir
Sparfloxacin
Terfenadine
Thioridazine
Tizanidine
Ziprasidone
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
Acarbose
Acecainide
Acetohexamide
Alfuzosin
Alogliptin
Alosetron
Amiodarone
Amitriptyline
Amoxapine
Anagrelide
Apixaban
Apomorphine
Aripiprazole
Arsenic Trioxide
Artemether
Asenapine
Astemizole
Azimilide
Azithromycin
Bendamustine
Benfluorex
Bosutinib
Bretylium
Buserelin
Canagliflozin
Chlorpromazine
Chlorpropamide
Cilostazol
Citalopram
Clarithromycin
Clomipramine
Clozapine
Crizotinib
Cyclobenzaprine
Dabrafenib
Dapagliflozin
Dasatinib
Degarelix
Delamanid
Desipramine
Deslorelin
Disopyramide
Dofetilide
Dolasetron
Domperidone
Donepezil
Doxorubicin
Doxorubicin Hydrochloride Liposome
Droperidol
Eliglustat
Eltrombopag
Erlotinib
Erythromycin
Escitalopram
Everolimus
Exenatide
Fentanyl
Fingolimod
Flecainide
Fluconazole
Fluoxetine
Gatifloxacin
Gemifloxacin
Gliclazide
Glimepiride
Glipizide
Gliquidone
Glyburide
Gonadorelin
Goserelin
Granisetron
Halofantrine
Haloperidol
Histrelin
Hydroxychloroquine
Ibrutinib
Ibutilide
Ifosfamide
Iloperidone
Imipramine
Insulin
Insulin Aspart, Recombinant
Insulin Bovine
Insulin Degludec
Insulin Detemir
Insulin Glulisine
Insulin Lispro, Recombinant
Ivabradine
Ketoconazole
Lapatinib
Leuprolide
Levofloxacin
Linagliptin
Liraglutide
Lopinavir
Lumefantrine
Lurasidone
Mefloquine
Metformin
Methadone
Metronidazole
Mifepristone
Miglitol
Moricizine
Moxifloxacin
Nafarelin
Naloxegol
Nateglinide
Nilotinib
Norfloxacin
Nortriptyline
Octreotide
Ofloxacin
Olaparib
Ondansetron
Paliperidone
Panobinostat
Pasireotide
Pazopanib
Perflutren Lipid Microsphere
Pioglitazone
Pirfenidone
Pomalidomide
Posaconazole
Pramlintide
Procainamide
Prochlorperazine
Promethazine
Propafenone
Protriptyline
Quetiapine
Quinidine
Quinine
Ranolazine
Rasagiline
Repaglinide
Rosiglitazone
Salmeterol
Saxagliptin
Sematilide
Sevoflurane
Simeprevir
Simvastatin
Sitagliptin
Sodium Phosphate
Sodium Phosphate, Dibasic
Sodium Phosphate, Monobasic
Solifenacin
Sorafenib
Sotalol
Sunitinib
Tacrolimus
Tasimelteon
Tedisamil
Telavancin
Telithromycin
Tetrabenazine
Theophylline
Tolazamide
Tolbutamide
Toremifene
Trazodone
Trifluoperazine
Trimipramine
Triptorelin
Vandetanib
Vardenafil
Vemurafenib
Vildagliptin
Vinflunine
Voriconazole
Warfarin
استفاده این دارومعمولا با داروهای زیر توصیه نمیشود ، اما در شرایطی استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.
Aceclofenac
Aluminum Carbonate, Basic
Aluminum Hydroxide
Aluminum Phosphate
Betamethasone
Budesonide
Calcium
Chloroquine
Corticotropin
Cortisone
Cosyntropin
Cyclosporine
Deflazacort
Dexamethasone
Diclofenac
Didanosine
Dihydroxyaluminum Aminoacetate
Dihydroxyaluminum Sodium Carbonate
Dutasteride
Fludrocortisone
Fluocortolone
Fosphenytoin
Hydrocortisone
Itraconazole
Lanthanum Carbonate
Levothyroxine
Magaldrate
Magnesium Carbonate
Magnesium Hydroxide
Magnesium Oxide
Magnesium Trisilicate
Methylprednisolone
Mycophenolate Mofetil
Olanzapine
Phenytoin
Prednisolone
Prednisone
Probenecid
Rifapentine
Ropinirole
Ropivacaine
Sevelamer
Sildenafil
Sucralfate
Triamcinolone
Zolpidem
تداخلات دارویی دیگر
برخی داروها نباید موقع صرف غذا یا  نزدیک به این زمان مصرف شوند. به علاوه ممکن است خوردن برخی غذاها و مصرف تنباکو و الکل در زمان تجویز این داروممنوع میباشد. در رابطه با تمام این محدودیت های دارویی و غذایی با پزشک متخصص خود مشورت کنید. استعمال همزمان داروها ممکن است بهترین گزینه درمانی برای بیمار به شمار آید. در صورت استعمال هر داروی مشخص، پزشک ممکن است میزان یکی از داروهای تجویز شده را تغییر دهد.   
Caffeine
Dairy Food
سایر مشکلات پزشکی
وجود مشکلات دارویی دیگر نیز بر روی اثربخشی این دارو تاثیر خواهد داشت. هرگونه مشکل پزشکی را با دکتر خود در میان بگذارید، به ویژه وجود موارد زیر:
برادی کاردی (ضربان قلب آهسته) 
دیابت
اسهال 
حمله قلبی
بیماری های قلبی (به عنوان مثال، نارسایی قلبی) 
مشکلات ریتم قلب 
هیپوکالمی (پتاسیم کم در خون)
کاهش منیزیم (منیزیم کم در خون)
بیماری کبدی 
تشنج (صرع)
سکته مغزی، با احتیاط استفاده نمایید. ممکن است شرایط را بدتر کند.
بیماری مغزی (به عنوان مثال سخت شدن شریان ها) 
بیماری های کلیوی
پیوند عضو (به عنوان مثال، قلب، کلیه، ریه)
اختلال تاندون (به عنوان مثال، آرتریت روماتوئید) با احتیاط مصرف نمایید. ممکن است عوارض جانبی بدتر شود.
میاستنی گراویس (ضعف شدید عضلانی) در بیماران مبتلا به این بیماری نباید استفاده شود.
 

 این دارو توسط پزشک برای بهبود وضعیت فعلی شما تجویزشده است. بیش از حد وبیش از زمانی که  این دارو تجویز شده است،استفاده ننمایید.  
این دارو با یک بروشور راهنمای دارو بهمراه است. بادقت دستورالعمل دارو را بخوانید و پیروی نمایید.اگر هر گونه سوالی داشتید از دکتر خود بپرسید.
بهترین زمان اثر این دارو ثبات آن در خون یا ادرار است. برای کمک به ثابت نگه داشتن این مقدار، هیچ دوزی را فراموش نکنید. همچنین، بهتر است دارو را در زمان مشخص و به طور مساوی در روز و شب استفاده نمایید. 
قرص را کاملا ببلعید و از شکستن و یا جویدن آن اجتناب نمایید.
قبل از مصرف شربت حداقل به مدت 15 آنرا به خوبی تکان دهید. میزان مصرف را با قاشق تعیین شده ، اندازه گیری نموده و مصرف نمایید .
شما می توانید این دارو با غذا یا بدون غذا استفاده نمایید. گرچه، قرص  پروکویین Proquin XR باید با یک وعده غذایی اصلی، ترجیحا وعده غذای شب مصرف شود.
بهنگام مصرف این دارو مقدار زیادی مایعات بنوشید. نوشیدن آب اضافی  از برخی اثرات ناخواسته  سیپروفلوکساسین جلوگیری خواهد کرد.
این دارو با شیر، ماست، و یا دیگر محصولات لبنی استفاده نکنید. بهنگام مصرف این دارو از هیچ آب مخلوط شده با کلسیم استفاده نکنید.
این دارو را همزمان با آلومینیوم یا آنتی اسیدها های حاوی منیزیم، مکمل های آهن، مولتی ویتامین، دیدانوسین کربنات لانتانیم ، سوکرالفات ، و یا هر محصولات حاوی کلسیم و روی استفاده نکنید. بهتر این است که این داروها را حداقل 2 ساعت قبل یا 4 تا 6 ساعت پس از مصرف سیپروفلوکساسین مصرف نمایید.
این دارو را تا زمان بهبودی کامل و یا حتی اگر پس از چند روز مصرف بهتر شدید ، استفاده نمایید. اگر خیلی سریع دارو را متوقف نمایید ممکن است عفونت کاملا برطرف نشود.
میزان مصرف
 بیمار می بایست طبق دستور العمل پزشک یا راهنمایی های موجود بر روی برچسب دارو اقدام به استفاده و مصرف دارو کند. مقدار داروی مصرفی به شدت بیماری و قدرت اثربخشی دارو بستگی دارد. تعداد دفعاتی که دارو در طی روز دریافت می شود، فاصله زمانی میان هر بار مصرف کپسول و دوره زمانی تعیین شده و مجاز برای استفاده از دارو به شدت بیماری و نوع دارو بستگی بسیار دارد.
قرص خوراکی (قرص آهسته رهش):
برای عفونت های دستگاه ادراری بدون عارضه (سیستیت حاد):
بزرگسالان:500 میلی گرم یک بار در روز به مدت 3 روز.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
برای عفونت های دستگاه ادراری پیچیده:
بزرگسالان:1000 میلی گرم یک بار در روز.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود. 
برای پیلونفریت حاد بدون عارضه:
بزرگسالان:1000 میلی گرم یک بار در روز.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
اشکال خوراکی (سوسپانسیون یا قرص):
برای عفونت ها:
بزرگسالان:250تا750 میلی گرم دو بار در روز، هر 12 ساعت.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود. 
برای دستگاه ادراری یا عفونت جدی کلیوی:
بزرگسالان :250 تا 500 میلی گرم دو بار در روز ،هر 12 ساعت.
کودکان :میزان مصرف بستگی  به وزن بدن دارد و باید توسط دکتر تعیین شود. میزان مصرف معمولا 10 تا 20 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن و هر 12 ساعت می باشد. گرچه ،میزان مصرف  معمولا بیش از 750 میلی گرم در روز نیست.
سوزاک:
بزرگسالان:250 میلی گرم به صورت تک دوز.
کودکان: استفاده و میزان دارو باید توسط دکتر تعیین شود.
عفونت سیاه زخم:
بزرگسالان:500 میلی گرم دو بار در روز، هر 12 ساعت.
کودکان: میزان مصرف بستگی  به وزن بدن دارد و باید توسط دکتر تعیین شود.میزان مصرف معمولا 15 میلی گرم درازای هر کیلوگرم از وزن بدن و هر 12 ساعت می باشد. گرچه، میزان مصرف معمولا بیش از 500 میلی گرم در روز نیست.
در صورت فراموش کردن یک وعده ی دارویی چه کنیم؟
اگر بیمار، یک نوبت دارو را فراموش کند، به‌محض یادآوری، باید آن را مصرف کند. اگر نزدیک نوبت بعدی باشد، باید نوبت بعدی را حذف کند و سپس به برنامۀ داروییِ منظم‌ خود بازگردد. مقدار دارو را نباید دوبرابر کرد.
در هنگام استفاده ی بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در این شرایط به نزدیکترین مرکز درمانی مراجعه نموده و چنانچه وضعیت بیمار بحرانی گشته و قادر به تنفس نمیباشد با مرکز فورییت های پزشکی تماس بگیرید.
در هنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظر گرفت؟
تا زمانیکه کتر معالجتان به شما رژیم غذایی خاصی را توصیه نکرده است رژیم معمولی و نرمال روزانه خود را ادامه دهید.
شیوه ی نگهداری از دارو

• از قرار دادن دارو در معرض نور مستقیم خورشید، رطوبت و آتش خودداری کنید. 
• دارو را از دسترس کودکان دور نگاه دارید. 
• از مصرف داروهای تاریخ گذشته و قدیمی پرهیز کنید.
• دارو در یخچال نگهداری شود.
• از پزشک معالج خود سئوالاتی راجع به نحوه ی دور ریزی داروهای بی مصرف مطرح کنیم. 
   

مصرف‌کنندۀ دارو باید به‌طور منظم به پزشک خود مراجعه کند تا بهبود او را زیر نظر داشته‌باشد.
اگر نشانه های این بیماری در عرض چند روز بهبود نیافت، و یا اگر بدتر شد به دکتر مراجعه نمایید.
این دارو را با تیزانیدین (Zanaflex®) استفاده نکنید.اگر شما یا فرزندتان از تئوفیلین و یا دیگر محصولات حاوی کافئین (به عنوان مثال، قهوه، نوشابه، شکلات) استفاده میکنید ، دکتر خود را در جریان بگذارید. استفاده از این داروها با هم ممکن است خطرات عوارض جانبی را افزایش دهد.
سیپروفلوکساسین به ندرت ممکن است باعث التهاب تاندون و یا پاره شدن یک تاندون (طنابی که عضلات را به استخوان متصل میکند) شود. خطر ابتلا به مشکلات تاندون ممکن است ، با استفاده از داروهای استروئیدی (به عنوان مثال، دگزامتازون، پردنیزولون، پردنیزون) مشکل شدید کلیه، مشکلات تاندون (به عنوان مثال، روماتوئید آرتریت)، و یا پیوند عضو(به عنوان مثال، قلب، کلیه، ریه) افزایش یابد. اگر دچار درد ناگهانی و یا تورم در تاندون بعد از ورزش (به عنوان مثال، مچ پا، پشت زانو یا پا، شانه، آرنج، و یا مچ دست)، کبودی آسان تر پس از آسیب شدید به دکتر مراجعه نمایید. از انجام ورزش خودداری نمایید مگر با مشورت پزشک معالج.
این دارو ممکن است  باعث نوع جدی از واکنش های آلرژیک، شامل آنافیلاکسی شود. آنافیلاکسی نیاز به توجه فوری پزشکی دارد. نشانه این واکنش به هنگام تنفس بسیار سریع یا نامنظم، نفس نفس زدن ، خس خس، یا غش. نشانه های دیگرشامل تغییر در رنگ پوست صورت، تورم در صورت، پلک ها، لب ها، زبان و یا گلو. اگر دچار این عوارض شدید بلافاصله به فوریتهای پزشکی مراجعه نمایید.
در طول درمان با این دارو ممکن است عوارض جانبی جدی رخ دهد. گاهی اوقات عوارض جانبی جدی می توانید بدون هشدار باشدد. با این حال، علائم هشدار دهنده ممکن است شامل مدفوع سیاه و سفید و یا قیری، تاول پوست یا شل شدن پوست، ادرار خونی یا ابری، لرز، کاهش ادرار، اسهال، تب، درد مفاصل و عضلات، ضایعات پوستی قرمز، زخم و یا لکه های سفید در دهان یا روی لب ها، درد شدید معده، خارش پوست، تورم صورت، انگشتان دست، پا ، خونریزی غیر معمول و یا کبودی، افزایش وزن غیر معمول، و یا زردی  پوست یا چشم.اگر متوجه این علائم شدید دارو را  قطع نموده و بلافاصله به دکتر مراجعه نمایید.
با دکتر خود اطلاع دهید اگر دچار ادرار تیره، مدفوع خاکستری رنگ، درد شکم یا معده و زردی  چشم یا پوست شدید ، به دکتر خود اطلاع دهید. این شاید نشانه های سیروز کبدی باشد.

سیپروفلوکساسین ممکن است باعث اسهال شود، و در برخی موارد می تواند شدید باشد .اگر این عارضه 2 ماه یا بیشتر رخ داد، مصرف دارو را متوقف کنید. از داروی دیگری برای درمان اسهال استفاده نکنید. داروهای اسهال ممکن است باعث بدتر شدن اسهال شود و یا طولانی تر شود. اگر هر گونه سوالی در این مورد داشتید و یا اگر اسهال خفیف ادامه دار و یا بدتر شد، به دکتر مراجعه نمایید.
اگر احساس بی حسی، سوزن سوزن شدن، و یا سوزش در دست ها، بازوها، پاها کردید به دکتر مراجعه نمایید . این ممکن است علائم یک بیماری به نام نوروپاتی محیطی باشد.
برخی از افراد که سیپروفلوکساسین مصرف می کنند ممکن است نسبت به نور خورشید حساس تر  شوند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید، حتی برای مدت کوتاهی، ممکن است باعث آفتاب سوختگی شدید، خارش پوست، قرمزی، خارش، یا تغییر رنگ پوست شود.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث  کسلی، سرگیجه، یا هشیاری کمتر نسبت به طور معمول شود. باید در رانندگی و کار با وسایل خطرناک و وسایلی که به دقت نیاز دارند، احتیاط کرد. برخی افراد در طی مصرف این دارو دچار خواب‌آلودگی و کاهش سطح هشیاری می‌شوند.
سیپروفلوکساسین ممکن است باعث هیپوگلیسمی (کاهش قند خون) در برخی از بیماران شود. علائم کاهش قند خون باید درمان شود قبل از اینکه منجر به بیهوشی شود. افراد مختلف ممکن است نشانه های مختلفی از کاهش قند خون را احساس کنند.
علائم کاهش قند خون می تواند شامل: احساس اضطراب، تغییر رفتار مشابه حالت مستی، تاری دید، عرق سرد، گیجی، پوست رنگ پریده سرد، مشکل در تمرکز، خواب آلودگی، گرسنگی بیش از حد، سردرد، تهوع، عصبانیت، ضربان قلب سریع، لرزش، یا خستگی غیر معمول و یا ضعف است.
از داروهای دیگر استفاده نکنید مگربا اطلاع دکتر خود این شامل  داروهای بانسخه و بدون نسخه، داروهای گیاهی و یا مکمل های ویتامین میباشد.
 

به همراه تاثیرات مفید، هر دارو دارای اثرات ناخواسته ای نیز می باشد. گرچه تمام این عوارض جانبی اتفاق نمی افتند، اما در صورت مشاهده ی هرکدام از آنها درمان های فوری نیاز خواهد بود. در صورتی که هر یک از عوارض زیر را مشاهده کردید، فورا به پزشک مراجعه کنید: 
عوارض شایع
اسهال
عوارض نادر

مدفوع خونین و یا سیاه و سفید وقیری
سوزش، خارش، بی حسی، سوزن سوزن شدن
تغییر در رنگ پوست
تغییرات در ادرار
درد قفسه سینه یا احساس ناراحتی
تنگی قفسه سینه و یا احساس سنگینی
لرز یا تب
عدم تعادل
گیجی
ادامه زنگ یا وزوز یا دیگر سر و صدا های غیر قابل توضیح در گوش
سرفه  خونی
سرگیجه، غش کردن یا سبکی سر هنگام بلند شدن ناگهانی یا نشستن
ضربان قلب سریع، نامنظم
سردرد، شدید و ضرباندار
از دست دادن شنوایی
کهیر یا تاول
سفتی مفاصل
تورم در صورت، پلک ها، لب ها، زبان، گلو، دست ها، پاها و یا اندام های جنسی
مدفوع به رنگ روشن
درد عضلانی 
تهوع و استفراغ
کابوس
بی حسی دست
درد در مفاصل
درد و ناراحتی در بازوها، فک، پشت، یا گردن
تپش در گوش
پف و یا تورم پلک یا اطراف چشم، صورت، لبها، زبان 
قرمزی پوست صورت، گردن، بازوها، و گاهی اوقات، قسمت بالای قفسه سینه
تشنج
درد شدید شکم یا معده، دل درد
لرزش در پاها، بازوها، دستها و پاها
بثورات پوستی
ورم صورت، پاها، و یا پایین پاها
تورم، درد درغدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران
ضخامت ترشحات واژن با بوی خفیف
عدم تعادل، لرزش، و یا مشکلات دیگر با کنترل عضلانی و یا هماهنگی
خواب آلودگی غیر معمول، کسالت، خستگی، ضعف
تکه های سفید در دهان و  یا روی زبان
زردی چشمان و یا پوست
عوارض ناشناخته 

اسیدی شدن معده 
تاول یا شل شدن پوست
درد استخوان
اسهال، آبکی و شدید، که ممکن است خونین شود
مشکل با تنفس
دوبینی
احساس ناراحتی
احساس دیدن یا شنیدن چیزهایی که وجود ندارد،
افزایش حساسیت به درد
ضربان قلب نامنظم و یا آهسته
تغییرات خلق و خوی
خون دماغ
سریع شدن ضربان قلب
ضایعات پوستی قرمز اغلب با یک مرکز بنفش
زخم و یا لکه های سفید بر روی لب و یا در دهان
خونریزی غیر معمول و یا کبودی
هیجان غیر معمول ، عصبانیت، بی قراری
عفونت قارچی واژن
برخی عوارض جانبی نیازی به درمان ندارند و پس از مطابقت بدن با دارو، به خودی خود برطرف می شوند. به علاوه پزشک می تواند روش هایی برای مقابله و پیشگیری از بروز این عوارض ارائه دهد. در صورتی که هر یک از عوارض زیر برای شما ایجاد مشکل کرده و یا پس از گذشت زمان برطرف نشدند، به پزشک خود مراجعه کنید.
عوارض غیرشایع

آبریزش بینی
عطسه
گرفتگی بینی
پس از استفاده این دارو عوارض دیگری هم ممکن است مشاهده شود که در اینجا ذکر نشده است در صورت مشاهده ی هرگونه علائم خطرناک به پزشک مراجعه کنید.