همانطور که می دانید ، پنومونی نوعی بیماری عفونی است که باعث تورم کیسه های هوا در ریه ها میشود . در این بیماری کیسه های هوا با مایع و یا مواد چرکی پر میشود و باعث علائمی همچون سرفه ، خلط ، تب ، لرز و مشکلات تنفسی می گردد .
درمان این بیماری شامل برطرف کردن عفونت و جلوگیری از عوارض آن می باشد .معمولا افرادی که مبتلا به پنومونی اکتسابی هستند ، با استراحت در خانه و دارو درمانی بهبود می یابند. بیشتر علائم در طی چند روز تا چند هفته از بین میروند ولی خستگی تا یک ماه و یا بیشتر ادامه می یابد .درمان این عارضه به نوع و شدت پنومونی ، سن و سلامت کلی فرد بستگی دارد .
این درمانها عبارتند از :
- آانتی بیوتیک ها :از این دارو های به منظور درمان نوع باکتریایی این بیماری استفاده میشود و مدتی طول میکشد تا نوع عامل بیماری زا و بهترین روش درمانی تشخیص داده شود .اما اگر فرد بیمار بهبود نیابد از داروی دیگری استفاده خواهد شد .
- دارو های ضد سرفه :این داروها میتوانند سرفه را آرام تر کنند تا فرد استراحت نماید . البته سرفه باعث حرکت مایعات از ریه ها می شود و به همین دلیل بهتر است که مصرف به طور کامل قطع نشود .
- تب بر ها : شما میتوانید از تب برها به عنوان کاهش تب و ناراحتی استفاده نمایید که این شامل دارو هایی مانند اسپیرین ، ایپوبروفن و استامینوفن می شود .
در این موارد فرد باید در بیمارستان بستری شود:
- افراد بالای 65 سال
- عدم تشخیص زمان و مکان
- عدم مصرف انتی بیوتک ها به دلیل تهوع و استفراغ
- کاهش فشار خون
- افزایش سرعت تنفس
- نیاز به دستگاههای تنفسی
- افت دمای بدن
- ضربان قلب زیر 50 و یا بالای 100
در صورت شدت علائم و یا نیاز به دستگاههای تنفسی فرد بیمار باید در بیمارستان بستری شود و تحت مراقبت های ویژه قرار گیرد .
کودکان در این موارد بستری میشوند :
- اگر کودک کمتر از 2 ماه باشد
- اگر کودک خیلی خواب الود باشد
- مشکلات تنفسی داشته باشد
- سطح اکسیژن خونش پایین باشد
- دهیدراته شود
تشخیص ذات الریه
پزشکتان سوالاتی را در خصوص سوابق پزشکی می پرسد و وضعیت فیزیکی را می سنجد و با گوشی ریه ها را بررسی می کند تا هرگونه صداهای غیر طبیعی را در ان تشخیص دهد.
اگر پزشک به وجود ذات الریه مشکوک شود ، انجام آزمایشات زیر را پیشنهاد خواهد کرد :
- آزمایش خون : آزمایش خون برای تعیین عفونت و برای تشخیص نوع ارگانیسم عامل عفونت انجام می شود . گرچه تشخیص خیلی دقیق نیست.
- رادیوگرافی از قفسه سینه :این روش به پزشک کمک میکند تا بتواند ذات الریه و محل عفونت را تشخیص دهد ولی نمیتواند نوع عامل بیماری زا را تشخیص دهد .
- پالس اکسیمتری : در این روش سطح اکسیژن در خون اندازه گیری می شود . ذات الریه میتواند مانع شود که ریه ها به اندازه کافی اکسیژن به جریان خون نرسانند .
- ازمایش خلط سینه : در این روش نمونه ای از خلط سینه گرفته می شود و مورد ازمایش قرار میگیرد تا دلیل ابتلا به بیماری تشخیص داده شود.
در صورتی که فرد بالای 65 سال سن داشته باشد و یا در بیمارستان بستری باشد و یا بیماری های دیگری داشته باشید از این روش ها استفاده میشود :
- سی تی اسکن : در صورتی که ذات الریه بهبود نیابد ، ممکن است پزشک توصیه کند یک سی تی اسکن از قفسه سینه بگیرید تا بتواند تصویر جزئی تری از شش ها داشته باشد و بهتر تشخیص بدهد .
- کشت مایع پلورال : سوزنی از ناحیه پلورال به ناحیه میان دنده ها وارد شده و نمونه ای از مایع را برمیدارد تا با ازمایش ان نوع عفونت مشخص شود.
نحوه ی پیشگیری از ذات الریه
- واکسین زدن : واکسن هایی برای انفولانزا و سرماخوردگی وجود دارد ومیتوانید در این خصوص با پزشک معالج مشورت نمایید.
- اطمینان از واکسینه کردن کودک : ممکن است پزشکان واکسن های پنومونی مختلفی را برای کودکان کمتر از 2 سال و کودکان 2 تا 5 سالی که در معرض خطر بیماریهای خاص ناشی از پنوموکوک هستند ، توصیه نمایند .همچنین کودکانی که به مراکز درمانی اطفال مراجعه میکنند باید واکسینه شوند . واکسن آنفولانزا برای کودکان بالای 6 ماه تجویز میشود .
- رعایت بهداشت : برای محافظت از خود در برابر عفونت های تنفسی که گاهی اوقات منجر به ذات الریه می شود ، دستهای خود را به صورت مرتب بشویید و یا از مواد ضد عفونی کننده استفاده نمایید.
- عدم استعمال دخانیات :سیگار سیستم دفاعی طبیعی ریه ها را دچار اختلال میکند.
- تقویت سیستم ایمنی بدن :به میزان کافی بخوابید ، ورزش کنید و رژیم غذایی سالمی را انتخاب نمایید.