عفونت دستگاه ادراری (UTI) به التهاب باکتریایی در دستگاه ادراری اطلاق میشود. چنانچه این عارضه درمان نشود میتواند منجربه وارد آمدن آسیب به مثانه و کلیه ها شود.
چه عواملی منجربه بروز عفونت ادراری میشود؟
عفونت دستگاه ادراری ممکن است در اثر یک یا چند مورد از وضعیت های زیر اتفاق بیافتد:
- داشتن یک شریک جنسی جدید یا شرکای جنسی متعدد
- مقاربت مکرر زیاد
- داشتن سابقه دیابت، کم خونی سلول داسی شکل، سکته مغزی، سنگ کلیه یا هر مشکلی که سبب شود مثانه بطور کامل خالی نشود
- بارداری
- استفاده از محصولاتی از قبیل شوینده ها و پاک کننده های ناملایم پوست
- استفاده از محصولات ضد بارداری، مانند دیافراگم یا اسپرم کش
- سابقه ابتلا به عفونت ادراری، بخصوص در 6 ماه گذشته
- نگه داشتن ادرار برای مدت زمان طولانی
علائم و نشانه های عفونت ادراری چیست؟
در صورت ابتلا به عفونت ادراری، ممکن است یک یا چند مورد از علائم زیر را تجربه کنید:
- درد یا سوزش (ناراحتی) حین دفع ادرار
- نیاز به ادرار کردن، بیش از حد معمول
- احساس فوریت حین داشتن ادرار
- وجود خون یا موکوس (مخاط) در ادرار
- درد و گرفتگی در قسمت تحتانی شکم
- درد حین مقاربت
- تب، لرز، تعریق و نشت ادرار (بی اختیاری)
- برخاستن از خواب به منظور ادرار کردن
- کمتر یا بیشتر شدن میزان ادرار
- ادرار کدر با بویی نامطبوع و به شدت تند
- درد، فشار یا حساسیت به لمس در ناحیه مثانه
- در صورت پیشروی باکتری به کلیه ها: کمردرد، تب، لرز، تهوع و استفراغ
چگونه متوجه شوم که به عفونت ادراری مبتلا شده ام؟
اساس تشخیص عفونت ادراری، تعداد باکتری ها و گلبول های سفید خون در آزمایش ادرار است. تشخیص صحیح بسیار حیاتی است، چراکه این علائم میتوانند سبب بروز مشکلات دیگری مانند عفونت واژن یا فرج شوند. تنها پزشک قادر به متمایز کردن این مشکلات و تشخیص درست خواهد بود.
درمان عفونت ادراری به چه صورت است؟
عفونت دستگاه ادراری معمولا توسط آنتی بیوتیک درمان میشود. ممکن است پزشک برایتان یک آنتی بیوتیک تک دوز یا مصرف آنتی بیوتیک برای 3 تا 10 روز تجویز کند. همه داروهای تجویز شده را باید مصرف کنید، حتی در صورتیکه علائم برطرف شده باشند. چنانچه پیش از مدت تعیین شده مصرف آنتی بیوتیک را قطع کنید، امکان بازگشت عفونت وجود دارد.
ممکن است به همراه آنتی بیوتیک، جهت از بین بردن ادرار دردناک، پیریدیوم تجویز شود. معمولا علائم در عرض 2 تا 3 روز فروکش میکنند، اما اگر علائم بیش از 3 روز ادامه داشت، باید مجددا به پزشک مراجعه نمایید.
چگونه میتوان از بروز عفونت ادراری پیشگیری کرد؟
میتوان با انجام اقدامات زیر، بروز عفونت ادراری را کاهش داد:
- روزانه 6 تا 8 لیوان آب بنوشید.
- مواد غذایی تصفیه شده، آبمیوه، کافئین، الکل و شکر را از برنامه غذایی خود حذف کنید.
- جهت مقابله با عفونت، ویتامین C (250 تا 500 میلی گرم)، بتا کاروتن (25000 تا 50000 واحد در روز) و زینک (30 تا 50 میلی گرم) مصرف کنید.
- به محض احساس ادرار به توالت بروید و مثانه تان را بطور کامل تخلیه کنید.
- قبل و بعد از مقاربت، ادرار کنید.
- در طول درمان عفونت ادراری از انجام مقاربت پرهیز کنید.
- پس از ادرار کردن، ناحیه تناسلی تان را خشک و تمیز نگه دارید و حتما از قسمت جلو به عقب پاک کنید.
- از بکاربردن صابون های قوی، دوش های واژینال، کرم های ضد عفونی کننده، اسپری های بهداشتی زنانه و پودر خودداری کنید.
- لباس زیر و جوراب شلواری تان را هر روز تعویض نمایید.
- از پوشیدن شلوارهای تنگ اجتناب کنید.
- لباس های زیر نخی به تن کنید.
- بیش از 30 دقیقه داخل وان حمام نمانید.
- بیش از 2 بار در روز حمام نکنید.
.jpg "آسیب ها و مشکلات سیستم تناسلی آقایان")
.jpg "پرستاری ازبیماران دیابتی")
