آیا زنان بارداربیشتردچارعفونتهای ادراری می شوند؟

عفونت دستگاه ادراری در واقع عفونت سیستم ادراری بدن است. این سیستم شامل:

• کلیه
• حالب (لوله ای که ادرار را از کلیه ها به مثانه می رساند)
• مثانه
• مجرای خروجی مثانه (یک لوله کوتاه که ادرار را از مثانه به خارج از بدن انتقال می دهد)
• عفونت اغلب در مجرای ادرار و مثانه رخ می دهد. همچنین می تواند از مثانه به حالب و کلیه عبور کند.

چه عواملی باعث عفونت ادراری می شوند؟
معمولا علت عفونت ادراری، باکتری ها هستند که به طور طبیعی روی پوست، پایین روده ، و مدفوع وجود دارند . اما، در حالت عادی، ادرار یک فرد حاوی باکتری نیست. 

هنگامی که باکتری از یکی از نقاط اشاره شده وارد سیستم ادراری می شوند، چندین برابر شده و باعث درد و سوزش می شوند.
 

برخی از راه های  ورود باکتری به دستگاه ادراری عبارتند از:

• انسداد بخشی از مسیر ادرار (به عنوان مثال، فشار بزرگ شدن رحم)
• مقاربت جنسی
• کاتتر (لوله های قرار داده شده در مثانه جهت تخلیه آن)
• ورود مدفوع به داخل واژن به هنگام پاک کردن،  پس از اجابت مزاج 

آیا زنان بارداربیشتر دچارعفونتهای ادراری می شوند؟
هر کسی می تواند دچارعفونت دستگاه ادراری شود، اما این بیماری  بیشتر در زنان و  به خصوص زنان باردار شایع است.

در زنان باردار، هورمونها باعث تغییرات در دستگاه ادراری می شوند و زنان  بیشتر مستعد عفونت هستند. علاوه بر این، فشار رحم بر روی مثانه از تخلیه کامل ادرار جلوگیری میکند. این ادرار راکد یک منبع احتمالی عفونت است. عدم درمان این عفونت ممکن است به عفونت های کلیوی منجر شود. برای جلوگیری از عوارض ناخواسته، عفونت دستگاه ادراری و کلیه در زنان باردار باید درمان شود.
 

از کجا بدانیم که دچارعفونت دستگاه ادراری  شده ایم ؟ 
علائم عفونت دستگاه ادراری عبارتند از:

• احساس نیاز فوری به ادرار کردن و یا ادرار کردن مکرر
• داشتن مشکل در ادرار کردن
• احساس سوزش و یا گرفتگی عضلات در قسمت تحتانی شکم
• احساس سوزش در هنگام دفع ادرار
• ادرار تیره و یا دارای بوی بسیار بد 

آیا عفونتهای ادراری باعث  عدم سلامتی و مشکلات جدی می شوند ؟
با مراقبت مناسب، عفونت های دستگاه ادراری به ندرت باعث مشکلات جدی می شوند. در اکثر موارد،عفونت محدود به مثانه و پیشابراه است، اما گاهی اوقات می تواند به عفونت کلیه منجر شود. عفونت ادراری در زنان باردار ممکن است باعث زایمان زودرس و وزن کم نوزاد درهنگام تولد شود.
 

در صورت ابتلا به عفونت ادراری چه باید کرد؟
اگر فکر می کنید دچارعفونت دستگاه ادراری شده اید، به پزشک مراجعه کنید. یک نمونه کوچک از ادرار برای تشخیص باکتری ها و سلول های قرمز و سفید خون، مورد آزمایش قرار می گیرد. آزمایش ادرار ممکن است برای تشخیص نوع  باکتری در ادرار (به نام کشت ادرار) نیز انجام شود.

اگر عفونت باعث ناراحتی بشود، قبل ازآماده شدن نتایج آزمایش ادرار، این بیماری درمان می شود.
 

چگونه عفونتهای ادراری درمان می شوند؟
عفونتهای دستگاه ادراری با مصرف آنتی بیوتیک درمان می شوند. مصرف دارو ممکن است 3 تا 7 روز، به میزان تعیین شده توسط  پزشک، طول بکشد. علائم باید بعد از سه روز تسکین پیدا کنند. بدون مشورت با پزشک، مصرف دارو را متوقف نکنید، حتی اگر علایم پس از گذشت چند روز بهبود یابند.

بسیاری از آنتی بیوتیک های رایج (به عنوان مثال؛ آموکسی سیلین، اریترومایسین، پنی سیلین) برای زنان باردار بی خطرند. برخی دیگر از داروها، مانند تتراسایکلین، ممکن است به مشکلات کبدی منجر شده و روی دندان در حال رشد کودک تاثیر بگذارند.
 

چگونه می توان از ابتلا به عفونت ادراری جلوگیری کرد؟

• نوشیدن حداقل هشت لیوان آب در روز 
• پاک کردن خود از جلو به عقب
• خالی کردن مثانه قبل و بعد از رابطه جنسی 
• استفاده کردن از روان کننده در طول مقاربت، اگر احساس خشکی دارید
• اجتناب کردن از دوش مهبل
• مصرف نکردن اسپری و صابون قوی زنانه 
• تغییر دادن پد زنانه
• شستن ناحیه تناسلی با آب گرم قبل از رابطه جنسی 
• پوشیدن لباس زیر پنبه ای
• دوش گرفتن به جای حمام کردن 
• نپوشیدن لباس زیر تنگ