بر اساس تحقيقات اخيرا در خصوص تاثيرات زيست محيطي بر سلامت زنان و مردان، حاكي از اين است كه آلودگي هوا بيشتر سلامت زنان باردار را مورد تهديد قرار داده است. بنا بر اين تحقيقات، بين قرار گرفتن در معرض سموم محيط و شيوع بيماري هايي مانند سرطان، اختلالات ناباروري و ايمونولوژيك، و نواقص عصبي ارتباط تنگاتنگي وجود دارد.
قدرت تركيبي گاز مونواكسيد كربن با هموگلوبين خون، 250 برابر بيشتر از اكسيژن بوده و اين امر بدليل سمي بودن اين گاز است، به طوري كه با وارد شدن اين گاز به بدن، قدرت حمل اكسيژن از هموگلوبين خون گرفته ميشود. در نتيجه، اكسيژن مورد نياز بدن براي سوخت و ساز بسيار كاهش يافته و مسموميت و ناراحتي افراد را منجر ميشود.
گازهاي ديگري نظير گاز كربنيك و بخارات اسيدي در هوا موجود هستند كه با ايجاد اختلال در مجاري تنفسي موجب بروز سرفه و تنگي نفس در افراد ميشوند، اما گاز مونواكسيد كربن براي بيماران قلبي، سالمندان و زنان باردار عوارض خطرناكي را به دنبال دارد.
گاز سمي مونواكسيد كربن موجود در هوا در سه ماهه نخست بارداري، به راحتي از جفت عبور كرده و در صورت شدت مسموميت به سقط جنين منجر ميشود. آلاينده هاي هوا بيشمارند، اما منواكسيد كربن، يكي از خطرناكترين و مهمترين اين آلاينده ها به شمار ميرود. اين گاز در نتيجه سوخت ناقص مواد آلي ايجاد ميشود. مهمترين منابع توليد كننده اين گاز، اگزوز اتومبيل‌ها، بخاري‌هاي گازي و نفتي است.
خطر سقط جنين در زنان باردار بيشتر در سه ماهه نخست بارداري است و اين امر نيز به شدت مسموميت به آلودگي هوا، شرايط سلامتي كبد، قلب و مقاومت بدني مادر بستگي دارد. مادران باردار بايد در 8 هفته نخست بارداري بسيار مراقب باشند و خود را در معرض هواي آلوده قرار ندهند. در هفته هاي نخست، مادران باردار بايد در صورت امكان در هواي آلوده حضور پيدا نكنند و از منزل بيرون نيايند و در صورتي كه ناگزير به بيرون آمدن هستند، بايد حتما از ماسك استفاده كنند.
با توجه به اين كه در 8 هفته نخست بارداري، اندام هاي جنين شكل ميگيرد، زنان باردار بايد از مواجه شدن با مواد شيميايي و قرار گرفتن در معرض آلودگي هوا خودداري كنند. مواجه شدن با هواي آلوده به خصوص در 8 هفته اول حاملگي، احتمال بروز بيماري ها، نارسايي هاي قلبي و ناهنجاري هاي اندامي را در جنين افزايش مي دهد.
با توجه به اين كه در هفته هاي 8 تا 12 حاملگي، مغز جنين شروع به رشد و شكل گيري مي كند و اختلال در رشد آن مي تواند در ضريب هوشي و توانايي هاي مغزي جنين تاثير بگذارد، به طور جدي به مادران باردار توصيه مي شود در اين مدت نيز خود را در معرض هواي آلوده قرار ندهند.
مسموميت در افراد مختلف به شرايط جسماني و سلامتي آنها و همچنين به ماده، غلظت و شدت ماده سمي بستگي دارد و ممكن است مسموميت در افراد مختلف با توجه به اين عوامل خفيف يا شديد باشد. مسموميت خفيف در افراد به صورت سردرد، سرگيجه، خواب آلودگي، خستگي و ضعف بروز مي‌كند و در صورتي كه مسموميت به حالت شديد رخ دهد، بيمار دچار بيقراري، استفراغ و بيهوشي ميشود و در شرايط حاد به صورت تشنج ظاهر ميشود.
به طور كلي 12 هفته نخست بارداري دوران بسيار حساسي است و مادران بايد بيشترين توجه را به سلامتي جنين نشان دهند، اما از هفته 16 به بعد ميزان حساسيت، نه اين كه از بين ميرود، بلكه كمتر مي شود؛ زيرا تا آن زمان اندام هاي جنين، قلب و مغز او شكل گرفته است. در عين حال از هفته 16 به بعد بارداري در شرايط بحراني آلودگي هوا، مادران باردار نبايد از منزل بيرون بيايند، خود را معرض آلودگي هوا قرار ندهند و در صورتي كه ناچار به بيرون آمدن هستند از وسايل محافظتي همچون ماسك استفاده نمايند.
