عمدتا مردم معتقدند که اختلالات خوردن انتخاب یک سبک زندگی اشتباه می باشد. در حقیقت اختلالات خوردن نوعی بیماری جدی می باشند که تاثیرات مخربی بر روی عادت های غذا خوردن فرد بیمار می گذارند. وسواس نسبت به غذا، وزن و شکل بدن نیز نشانه های اختلال خوردن هستند. انواع اختلال خوردن عبارتند از بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی و اختلال پرخوری خوردن.
علائم بیماری
بی اشتهایی عصبی
افراد مبتلا به بی اشتهایی عصبی، حتی زمانی که از کمبود وزن شدید رنج می برند، اما احساس چاقی و اضافه وزن می کنند. این افراد معمولا به طور مکرر خود را وزن می کنند، به شدت میزان غذای خود را محدود می کنند و به مقدار خیلی کمی از برخی غذاهای خاص می خورند. در بین اختلالات روانی، اختلال خوردن دارای بیشترین میزان مرگ و میر می باشد. بسیاری از مردان و زنان مبتلا به این بیماری از پیامدهای مرتبط به آن و گرسنگی شدید می میرند و دیگر مبتلایان نیز خودکشی می کنند. خودکشی در بین افراد مبتلا به این اختلال بسیار رایج می باشد. علائم این اختلال عبارتند از:
• بیمار غذا خوردن خود را به شدت محدود می کند.
• لاغری خیلی شدید
• تمایل زیاد به لاغر شدن و عدم توانایی برای حفظیک وزن مناسب و سالم
• ترس شدید از زیاد شدن وزن
• تصویر بد نسبت به اندام خود؛ اعتماد به نفس این افراد به شدت تحت تاثیر وزن و شکل بدنشان است یا مسئله جدی کمبود وزن را انکار می کنند.
دیگر علائمی که به مرور زمان رخ می دهند، عبارتند از:
• نازک شدن یا پوکی استخوان ها
• کم خونی خفیف و لاغری و ضعف عضلانی
• موها و ناخن های شکننده
• پوست خشک و زرد
• رشد موهای نازک در سراسر بدن
• یبوست شدید
• فشار خون پایین، کاهش تنفس و نبض
• آسیب به ساختار و عملکرد قلب
• آسیب مغزی
• نارسایی اندام های داخلی
• افت دمای داخلی بدن که باعث می شود فرد همیشه احساس سرما داشته باشد.
• بی حالی، سستی یا خستگی در اکثر اوقات
• ناباروری
پرخوری عصبی
تفراد مبتلا به اختلال پرخوری عصبی دچار حملات مکرر خوردن مقدار زیادی غذا می شوند که نسبت آن هیچ کنترلی ندارند. این پرخوری با برخی رفتارهای دیگر برای جبران پرخوری ادامه پیدا می کند، از جمله استفراغ اجباری، استفاده بیش از حد از ملین ها، نخوردن غذا برای مدتی، ورزش بیش از حد و یا ترکیبی از تمام این رفتارها. برخلاف بی اشتهایی عصبی، افراد مبتلا به پرخوری عصبی معمولا دارای وزن سالم و نسبتا طبیعی هستند.
علائم پرخوری عصبی عبارتند از:
• التهاب و گلو درد مزمن
• تورم غدد بزاق در گردن و ناحیه فک
• حساس شدن و پوسیدگی فزاینده دندان ها به خاطر قرار گرفتن در معرض اسید معده
• اختلال ریفلاکس اسید معده و دیگر مشکلات گوارشی
• بروز مشکل و افزایش حساسیت روده به خاطر استفاده زیاد از ملین ها
• کم آبی شدید
• عدم تعادل الکترولیت (سطح بسیار کم یا بسیار زیاد سدیم، کلسیم، پتاسیم و دیگر مواد معدنی) که منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی می شود.
اختلال پرخوری
افراد مبتلا به اختلال پرخوریکنترل خود را در هنگام خوردن از دست می دهند. برخلاف پرخوری عصبی، این نوع اختلال با ورزش یا نخوردن دنبال نمی شود. بنابراین افراد مبتلا به اختلال پرخوری اغلب دچار اضافه وزن و چاقی هستند.
