سوزش سر دل هنگامی رخ میدهد که دریچه بین معده و مری، قادر به جلوگیری از بازگشت اسید معده به داخل مری نمیباشد. در دوران بارداری، هورمون استروژن منجربه شل شدن این دریچه میگردد و به همین علت، سوزش سر دل به تناوب افزایش میابد.

بیش از نیمی از همه زنان بارداراز علائم سوزش سر دل شدید، به ویژه در سه ماهه دوم و سوم شکایت می کنند. برای کاهش سوزش سر دل در دوران بارداری به نکات زیر توجه کنید:بلافاصله پس از غذا خوردن دراز نکشید ،آهسته غذا بخورید.از خوردن غذاهای سرخ کردنی، تند اجتناب کنید،به هنگام غذا خوردن کمتر از مایعات استفاده کنید وسر خود را نسبت به پاهایتان به هنگام خوابیدن بالاتر نگه دارید .

برگشت طولانی مدت اسید معده به مری باعث می شود دیواره انتهای مری شبیه بافت معده شود که به آن مری بارت می گویند . مری بارت اغلب در افرادی که دچار ریفلاکس (GERD) (برگشت اسید از معده به مری) حاد هستند ، مشاهده میشود.

سینوس کودکان به طور کامل تا اواخر سنین نوجوانی شکل نمی گیرد . اگر چه سینوس کوچکی بهنگام تولد در فک بالا (پشت گونه) و استخوان غربالی (بین چشم) وجود دارد. بر خلاف بزرگسالان، تشخیص سینوزیت در کودکان دشوار است زیرا این عارضه ممکن در اثر مشکلات دیگری همچون بیماری ویروسی و آلرژی ایجاد شده باشد .

زخم معده جراحات دردناکی است که در جداره داخلی معده یا روده کوچک دیده می شود. زخم معده نشان دهنده بیماری زخم پپتیک است. این زخم ها زمانیکه لایه ضخیم مخاط معده از آنزیمهای گوارشی محافظت می کند ، کاهش می یابد در نتیجه اسیدهای گوارشی قادر به هضم غذا در بافت داخلی معده نخواهد بود .

زخم گاستریک و زخم اثنی عشر هر دو از زخم های گوارشی محسوب می شوند. زخم های گوارشی زخم هایی هستند که در داخل دیواره معده (گاستریک) و یا قسمت بالای روده کوچک (اثنی عشر) ظاهر می شوند .
 

تشخیص و درمان زخم معده به علائم و شدت زخم بستگی دارد. برای تشخیص زخم معده، دکتر در ابتدا به بررسی سوابق پزشکی ، علائم بیماری  و استفاده از داروهایی که در حال حاضر مصرف می کنید ، می پردازد .

هنگامیکه اسید معده در مری افزایش می یابد ، موجب بروز رفلکس اسید میشود. برخی معتقدند خوردن یک سیب بعد از غذا یا قبل از خواب اسید را خنثی کرده و یک محیط قلیایی در معده ایجاد میکند. تصور می شود سیب شیرین کارایی بهتری نسبت به سیب ترش داشته باشد.

برونشکتازی به بیماری اطلاق می شود  که در آن لوله های برونش در ریه ها به طور دائم دچار آسیب  و بزرگی می شود. مجرای تنفسی آسیب دیده اجازه می دهد باکتری ها و مخاط در ریه ها ساخته شوند .در نتیجه باعث عفونت و انسداد  راه های تنفسی می گردد