بهترین کمک های اولیه برای تشنج چیست؟
در این مقاله چند راهنمایی برای چگونگی برخورد با افراد مبتلا به صرع ارائه می شود.
- همیشه در مورد این مشکل دانش پزشکی داشته باشید. اگر موقعیت اورژانسی اتفاق افتاد، دانش مربوط به اختلالات صرع می تواند به امنیت فرد مبتلا کمک کند و اطرافیان نیز راه درمانی مناسب را برای وی آماده کنند.
- اگر مبتلا به صرع هستید، اطمینان حاصل کنید که در صورت دچار شدن شما به تشنج دوستان، خانواده و همکاران می دانند چه اقداماتی انجام دهند.
- اگر دچار تشنج می شوید، از قرار گرفتن در مقعیت های پر خطر، مانند مکان های مرتفع و راندن ماشین و وسایل نقلیه خودداری کنید. اگر تشنج شما تحت کنترل است، میزان خطر آن کمتر است، اما در عین حال به خطرات احتمالی برخی فعالیت های خاص مانند چمن زنی، کار در اطراف ماشین آلات کشاورزی و لوازم داغ، دقت بیشتری داشته باشید.
- داشتن فعالیت بدنی در هر حالت مهم است، اما ورزش و فعالیت های خود را باید عاقلانه انتخاب کنید. ممکن است لازم باشد از برخی ورزش ها اجتناب کنید، اما اگر تشنج شما تحت کنترل است، می توانید یک زندگی عادی داشته باشید. سیستم دوستان در اینگونه مواقع بسیار کمک کننده می باشد. همیشه شخصی همراه شما باشد که در مورد بیماری و چگونگی کمک به شما اطلاعات کافی داشته باشد. فعالیت هایی مانند بیس بال، دوچرخه سواری، قایقرانی، اسب سواری و یا هاکی را بهتر است با پوشیدن کلاه ایمنی و جلیقه نجات انجام دهید و شخص مطلع به شرایط شما نیز همراهتان باشد – به هرحال استفاده از کلاه ایمنی و جلیقه امری ضروری برای همه مردم است.
- اگر از داروهای ضدتشنج استفاده می کنید، مصرف آن را به طور ناگهانی متوقف نکنید و یا میزان آن را بدون مشورت با پزشک تغییر ندهید. نوع دارویی که به هر بیمار مبتلا به صرع تجویز می شود، به نوع بیماری بستگی دارد و میزان مصرف آن نیز براساس سن، جنسیت و برخی عوامل دیگر در بیمار تعیین می شوند.
- نسبت به تداخلات دارویی ناشی از داروهای ضدتشنج و داروای دیگری که مصرف می کنید، آگاهی کامل پیدا کنید. اگر در مورد تداخلات دارویی مطمئن نیستید، قبل از مصرف آنها با پزشک خود یا داروساز مربوطه مشورت کنید.
- از مصرف مشروبات الکلی اجتناب کنید، زیرا الکل بر روی اثربخشی دارو تاثیر خواهد داشت و ممکن است آستانه تشنج مغز را کاهش دهد.
اگر در اطرافیان شما کسی مبتلا به صرع می باشد، می تواند کمک های زیر را به وی بکنید:
- دور گردن فرد را باز و شل کنید.
- سعی نکنید فرد را نگاه داشته یا مهار کنید، این امر بیشتر باعث صدمه زدن به وی می شود.
- هر شیئی را در دهان فرد وارد نکنید، این امر نیز باعث جراحت می شود.
- به تماشاگران نگران اطمینان دهید و از آنها بخواهید اتاق فرد را ترک کنند.
- اشیاء نوک تیز را از فرد دور کنید تا از صدمات ناشی جلوگیری کنید (مانند عینک، مبل و اشیاء دیگر).
- پس از تشنج بهتر است فرد را به پهلو بخوابانید و راه هوایی وی را برای تنفس باز کنید و از بلعیدن ترشحات پیشگیری کنید.
- پس از اتمام تشنج فرد بیمار ممکن است کمی گیج باشد و نباید تنها بماند.
- در بسیاری موارد، به ویژه اگر فرد سابقه تشنج را دارد، نیازی به تماس با اورژانس نیست.
- اگر تشنج بیشتر از 5 دقیقه طول کشید و یا اینکه پس از اتمام اولی دوباره تشنج دیگری آغاز شد و یا اینکه پس از اتمام حرکات مربوط به تشنج فرد بیدار نشد، با اورژانس تماس بگیرید. اگر نگران وجود بیماری دیگری، مانند دیابت یا بیماری قلبی هستید، به پزشک مراجعه کنید.
.jpg "نقص های مادرزادی - شکاف لب و شکاف کام")
.jpg "نقص های مادرزادی - سندرم آنجلمن")
