بریدگی ها و خراش های خفیف معمولا نیازی به مراجعه به پزشک یا تماس با اورژانس ندارد. دستورالعمل های زیر به شما کمک می کنند تا از چنین زخم هایی مراقبت کنید:
1. دست های خود را بشویید. این کار از بروز عفونت جلوگیری می کند. به علاوه، در صورت امکان، دستکش های یک بار مصرف بپوشید.
2. خونریزی را متوقف کنید. خونریزی در بریدگی های جزئی و خراش ها معمولا به خودی خود متوقف می شود. اگر متوقف نشد، با استفاده از یک باند استریل یا پارچه تمیز فشار ملایمی بر روی زخم اعمال کنید و زخم را کمی بالاتر بیاورید.
3. زخم را تمیز کنید. از آب تمیز برای شستن زخم استفاده کنید. همچنین اطراف زخم را با استفاده از صابون و پارچه تمیز بشویید. صابون را از زخم دور نگاه دارید زیرا باعث سوزش می شود. اگر خاک یا هرگونه کثیفی دیگری پس از شستشو بر روی زخم باقی مانده است، با استفاده از موچین ضدعفونی شده با الکل، ذرات باقیمانده را از روی زخم بردارید. اگر هنوز ذراتی باقیمانده است به پزشک مراجعه کنید. تمیز کردن کامل خطر عفونت و کزاز را کاهش می دهد. نیازی به استفاده از پراکسید هیدروژن، ید یا پاک کننده های حاوی ید نیست، زیرا این پاک کننده ها بافت آسیب دیده را تحریک می کنند.
4. از آنتی بیوتیک استفاده کنید. از لایه نازکی از کرم یا پماد آنتی بیوتیک استفاده کنید تا سطح زخم را مرطوب نگاه دارید. این محصولات به بهبود سریع زخم کمکی نمی کنند، اما می توانند جلوی عفونت را گرفته و به روند طبیعی درمان کمک کنند. ترکیبات خاص در برخی محصولات ممکن است باعث بروز بثورات خفیف شوند. اگر چنین بثوراتی را مشاهده کردید، استفاده از پماد را متوقف کنید.
5. زخم را بپوشانید. استفاده از باند استریل به تمیز ماندن زخم کمک کرده و باکتری های مضر را از زخم دور می کند. اگر مصدومیت یک زخم خفیف یا خراشیدگی است، لازم به پوشاندن آن نیست.
6. پوشش را تغییر دهید. حداقل یک بار در روز یا هر زمان که زخم کثیف یا مرطوب می شود، پوشش را عوض کنید. اگر شخص آسیب دیده نسبت به مواد چسبنده در چسب و باند حساسیت نشان می دهد، از گاز استریل یا باندهای بدون مواد چسبنده استفاده کنید. این محصولات در داروخانه ها در دسترس می باشند. پس از اینکه زخم به اندازه کافی بهبود یافته و خطر عفونت برطرف شده است، می توانید سطح آن را باز کنید. در این حالت قرار گرفتن در معرض هوا به بهبود سریع زخم کمک خواهد کرد.
7. برای زخم های عمیق تر بخیه لازم است. زخم های عمیقی که از لایه های پوستی عبود کرده و یا زخم های دندانه دار که به عضله رسیده است، نیاز به بخیه خواهد داشت. نوار چسب برای برش های کوچک مناسب است، اما اگر نمی توانید به راحتی زخم را ببندید، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. بستن مناسب زخم ظرف چند دقیقه، احتمال به جا ماندن جای زخم را کاهش داده و خطر عفونت را به حداقل می رساند.
8. مراقب علائم عفونت باشید. اگر زخم شما بهبود نمی یابد و یا علائمی مانند قرمزی، درد فزاینده، گرما و التهاب را در محل زخم مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید.
9. آمپول کزاز بزنید. اگر فرد آسیب دیده در 5 سال گذشته واکسن کزاز نزده است و زخم وی عمیق و کثیف شده است، ممکن است در اسرع وقت نیاز به آمپول کزاز داشته باشد.
.jpg "چه چیزی باعث باعث زخم و یا برآمدگی زبان میشود؟")
