عدم قابلیت تشخیص اجسام ، اشیا و یا حتی نور را نابینایی میگویند . نابینایی مطلق بدین معنی است که شما اصلا نمی بینید و در تاریکی مطلق به سر می برید .
اگربه طور ناگهانی دید خود را از دست دادید به پزشک مراجعه نمایید و به هیچ وجه منتظر نباشید که دیدتان دوباره برگردد.درمان فوری احتمال بازگشت بینایی را افزایش می دهد . نابینایی معمولا با جراحی یا مصرف دارو برطرف می شود و این بستگی به علل نابینایی دارد.
علائم نابینایی
اگر به طور مطلق نابینا باشید، نمی توانید چیزی را ببینید.اما اگر تا حدودی بینایی داشته باشید ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- دید مبهم
- ناتوانی در مشاهده اشکال
- دیدن سایه
- ضعف بینایی در شب
- دید تونلی
علائم نابینایی در کودکان
سیستم بینایی کودکان معمولا در رحم مادر شروع به شکل گیری میکند ، اما این تکامل تا سن 2 سالگی ادامه دارد.نوزاد 6 تا 8 هفته باید قادر به نگاه کردن اشیا باشد و حرکت اشیا را دنبال کند و در 4 ماهگی چشم کودک نباید انحراف داشته باشد.
علائم و نشانه های اختلال بینایی در کودکان:
- مالش چشم
- حساسیت شدید به نور
- عدم تمرکز
- قرمزی چشم
- سرازیر شدن اشک از چشمان
- سفید بودن مردمک چشم
- دید کم
- انحراف چشم و یا حرکت غیر طبیعی چشم پس از 6 ماهگی
چه عواملی باعث نابنیایی میشود؟
بیماری ها و شرایطی که موجب نابینایی می شوند ، عبارتند از:
- آب سیاه به چهار بیماری مختلف چشم مرتبط است و باعث آسیب به عصب بینایی میشود ، این عصب اطلاعات بصری را از چشم به مغز منتقل می کند.
- دژنراسیون ماکولا به بخشی از چشم که مسئول دیدن جزئیات است ، آسیب می رساند و معمولا افراد سالمند را تحت تاثیر قرار می دهد.
- آب مروارید باعث دید مبهم میشود. این عارضه در افراد سالمند شایع است.
- تنبلی چشم دیدن جزئیات را با مشکل مواجه میکند و ممکن است منجر به نابینایی شود.
- نوریت اپتیک التهابی است که ممکن است باعث نابینایی موقت یا دائمی شود.
- رتینیت پیگمنتوزا به شبکیه آسیب می رساند و تنها در موارد نادر منجر به نابینایی میشود.
- تومورهایی که شبکیه چشم و یا عصب بینایی را تحت تاثیر قرار می دهد ممکن است باعث نابینایی شود.
نابینایی یکی ازعوارض دیابت و سکته مغزی می باشد. نقص هنگام تولد، آسیب های چشمی، و عوارض ناشی از جراحی چشم از دیگرعلل شایع نابینایی است.
علل نابینایی در نوزادان
شرایط و علل نابینایی در نوزادان :
- عفونت، مانند چشم صورتی(pinkeye)
- انسداد مجراهای اشک
- آب مروارید
- انحراف چشم ، استرابیسم یا لوچی چشم
- آمبلیوپی یا تنبلی چشم
- پتوز، یا افتادگی پلک چشم
- گلوکوم مادرزادی
- رتینوپاتی نوزادان نارس
- عدم توجه بصری، و یا تاخیردر تکامل سیستم بینایی کودک
چه کسانی در معرض خطر ابتلا به نابینایی قرار دارند؟
- افرادی که مبتلا به بیماری چشمی مانند دژنراسیون ماکولا و گلوکوم باشند.
- افرادی که مبتلا به دیابت باشند.
- افرادی که دچار سکته مغزی شده اند.
- بیمارانی که جراحی چشم انجام داده باشند.
- افرادی که با اشیاء تیز یا مواد شیمیایی سمی سروکار دارند.
- نوزادان نارس
نابینایی چگونه تشخیص داده میشود؟
پزشک ممکن است تاریخچه پزشکی و سابقه خانوادگی را مورد بررسی قرار دهد خود و طی انجام یک معاینه کامل چشم این بیماری را تشخیص دهد. چشم پزشک با انجام یک سری آزمایشات از قبیل اندازه گیری وضوح دید ، عملکرد عضلات چشم، و چگونگی واکنش مردمک چشم به نور، می تواند تشخیص دهد که دچار نابیناییی شده اید یا خیر .
تشخیص نابینایی در نوزادان
اندکی پس از تولد یک پزشک متخصص اطفال ، چشم نوزاد را برای مشکلات چشمی بررسی میکند. در 6 ماهگی، شما باید به یک متخصص چشم اطفال مراجعه نمایید تا چشم کودک از نظر بینایی، تمرکز، و هم ترازی بررسی شود. دکتر با نگاه به ساختار چشم کودک وحرکت یک شیء رنگی می تواند تشخیص دهد که آیا کودک از نظر بینایی دچار مشکل است یا خیر.
از 6 تا 8 هفتگی کودک باید قادر باشد نسبت به محرک های بصری توجه نماید. اگردر بین ماه های 2 تا 3 کودکتان نسبت به نور واکنش نشان نداد و یا تمرکزی در دیدن اشیاء نداشت، حتما باید چشم کودک مورد بررسی قرار گیرد.اگر متوجه لوچی چشم یا هر علائم دیگری در دید چشم شدید ، به چشم پزشک مراجعه نمایید.
درمان نابینایی
برخی از اختلالات بینایی، با استفاده از اقدامات زیر برطرف می شود.
- عینک
- لنزهای تماسی
- عمل جراحي
- دارو
اگر دچار کم بینایی شده باشید، دکتر میتواند در مورد نحوه استفاده از وسایل بهبود دهنده دید شما را راهنمایی کند، به عنوان مثال، استفاده از یک ذره بین برای خواندن ، بزرگ نمایی اندازه متن کامپیوتری و یا استفاده از ساعت های صوتی و کتاب های صوتی.
نابینایی کامل نیاز به یادگیری مهارت های جدید می باشد. برای مثال، شما باید یاد بگیرند که چگونه از خط بریل ، سگ راهنما استفاده نماییید .
به خاطر سپردن دکمه های گوشی تلفن ، سازماندهی خانه برای پیدا کردن اشیا، مجزا کردن پول در صورت نیاز وهمچنین نصب دستگیره در حمام از دیگر کارهایی است که فرد نابینا باید انجام دهد .
برای بازگرداندن و کاهش از دست دادن بینایی بهتر است بلافاصله به دنبال درمانهای پیشگیرانه برویم.به عنوان مثال آب مروارید را می توان با جراحی بدون اینکه منجر به نابینایی شود ، درمان کرد و همچنین با تشخیص زودهنگام و درمان گلوکوم و دژنراسیون ماکولا میتوان از بروز نابینایی جلوگیری نمود.
چگونه می توان از بروزنابینایی پیشگیری کرد؟
برای تشخیص بیماری های چشم و کمک به پیشگیری ازنابینایی، باید به طورمنظم معاینات چشمی را انجام داد .اگر گلوکوم سریع تشخیص داده شود ، با درمان دارویی می توان از بروز نابینایی جلوگیری کرد .
برای پیشگیری از نابینایی در کودکان ، آنها را در6 ماهگی ، 3 سالگی و هر دو سال مابین 6 تا 18 سالگی به چشم پزشک ببرید تا چشم فرزندتان مورد بررسی قرار گیرد. اگر متوجه علائم نابینایی شدید ، بلافاصله به یک چشم پزشک مراجعه نمایید.
.jpg "نقص های مادرزادی - گلوکوم مادرزادی اولیه")
.jpg "نقص های مادرزادی - میکروفتالمی و آنوفتالمی")
