بیماریهای مقاربتی - سیفلیس

 
سیفلیس یک بیماری مقاربتی است که اگربه درستی درمان نشود عوارض طولانی مدت خواهد داشت. مراحل این بیماری به چهاردسته تقسیم شده است.  این مراحل اولیه،  ثانویه،  نهفته و ثالثیه هستند.
 

سفیلیس ازطریق تماس مستقیم با زخم سیفلیس درون واژن،  مقعد و یا رابطه جنسی دهانی منتقل می شود.  زخمهای سیفلیسی برروی آلت تناسلی،  واژن،  مقعد،  مهبل،  لبها یا دردهان دیده می شوند.  سفلیس ازطریق مادرآلوده به نوزاد منتقل می شود.
 

علائم سیفلیس شبیه به علائم بسیاری ازبیماریها است و به همین دلیل آن را بیماری مقلد نیزمی نامند.  زخم سیفلیس بدون درد است و پس ازآلوده شدن فرد ممکن است با  بیماریهای دیگری اشتباه گرفته شود.  بثورات بدن بدون خارش است و درمرحله دوم بیماری برروی کف دستها و پاها دیده می شود.  همچنین ممکن است زخمها برروی تمام بدن دیده شوند و درصورتی که برروی  چشمها تأثیربگذارد باعث کوری دائمی  شده و آن را سیفلیس چشمی می نامند.   

چگونه می توان خطرابتلا به سیفلیس را کاهش داد؟
 را ه جلوگیری ازبیماریهای مقاربتی قطع روابط جنسی نیست.  با انجام مراقبت های زیرمی توان احتمال ابتلا به سیفلیس را کاهش داد:
 

•    داشتن رابطه جنسی با یک همسر که نتیجه آزمایش   STD  او منفی است.   
•     استفاده ازکاندوم لاتکس برای هرباررابطه جنسی.   کاندوم ازانتقال سیفلیس جلوگیری می کند.  
 

گاهی اوقات زخم در قسمتهای که توسط کاندوم پوشش داده نشده بوجود می آید.  تماس با این زخمها هم می تواند سفلیس را منتقل کند.

چه کسانی درمعرض ابتلا به سیفلیس هستند؟
تمام افرادی که رابطه جنسی محافظت نشده دارند باید ازنظرابتلا به سیفلیس و هپاتیت آزمایش بدهند.  زنان باردار و مردانی که با مردان دیگرارتباط جنسی دارند و بیماران مبتلا به عفونت hiv   که آزمایش سیفلیس آنها مثبت بوده است،  باید بطورمرتب آزمایش بدهند.

آیا سیفلیس برروی جنین زنان بارداراثرمی گذارد؟
زنان باردارمبتلا به سیفلیس این بیماری را به فرزند خود منتقل می کنند.  داشتن این بیماری موجب می شود که جنین با وزن کم متولد شود و یا باعث زایمان پیش ازموعد و یا بدنیا آمدن نوزاد مرده بشود.  
 

برای مراقبت ازنوزاد،  باید درطول بارداری و درزمان زایمان تست سیفلیس بدهید و درصورت مثبت بودن جواب آزمایش،  اقدامات درمانی باید بلافاصله پس ازبدنیا آمدن نوزاد صورت گیرد.
 

ممکن است نوزاد دربدو تولد هیچکونه نشانه ای ازاین بیماری نداشته باشد و به همین دلیل بلافاصله درمان نشود اما با گذشت چند هفته مشکلات جدی بروزخواهد کرد.  نوزادان درمان نشده ممکن است به مشکلات سلامتی مانند ناشنوایی،  آب مروارید و یا تشنج مبتلا شوند و یا فوت کنند.

علائم سیفلیس چیست؟
عوارض سیفلیس را می توان به 4 مرحله تقسیم کرد:
مرحله اول:
درمرحله اولیه بیمارمتوجه یک زخم می شود اما ممکن است زخمهای بیشتری هم وجود داشته باشند  این زخمها معمولاً  سفت،  گرد و بدون درد است و به همین دلیل توجهی به آن نمی شود.  با شروع درمان،  زخم پس از3 تا 6 هفته بهبود پیدا می کند اما درمان باید کامل شود تا بیماری به مرحله ثانویه تبدیل نشود.
 

مرحله دوم:
دراین مرحله بیماربثورات پوستی یا زخمهایی دردهان،  واژن یا مقعد دارد که ضایعات غشای مخاطی نامیده می شوند.
لکه هایی قهوه ای یا قرمزرنگ زبربرروی کف دست یا پا ظاهرمی شود که خارش ندارد و گاهی آنقدرریزاست که فرد متوجه آنها نمی شود.  

علائم دیگربیماری سیفلیس دراین مرحله عبارتند از:
•    تب
•    تورم غدد لنفاوی
•    گلودرد
•    ریزش مو 
•    سردرد
•    کاهش وزن
•    دردهای عضلانی
•    خستگی بسیارشدید
درصورتی که درمان انجام شود علائم ازبین می روند.  درغیراینصورت عفونت سیفلیس به مرحله نهفته وارد می شود.
 

مرحله سوم،  مرحله نهفته:
دراین مرحله تمام علائم قبلی ازبین می روند اما بیماری سالها بدون هچگونه علامت و نشانه ای دربدن باقی می ماند.  10 تا 30 سال پس ازعفونت علائم این مرحله بروز می کنند که شامل موارد زیراست:
•    مشکل درهماهنگی عضلات
•    فلج قسمتهایی ازبدن
•    بی حسی
•    کوری
•    زوال عقل
•    اختلال روانی
•    آسیب به اندامهای داخلی
•    مرگ
 

بیماری سیفلیس بیشتردرمردانی که با همجنسان خود ارتباط جنسی دارند دیده می شود اما زنان و کودکان نیزدرمعرض این بیماری قراردارند.

تشخیص سیفلیس چگونه است؟
با انجام آزمایش مایع ترشح شده اززخم این بیماری تشخیص داده می شود.

درمان سیفلیس چگونه است؟
استفاده ازآنتی بیوتیک مناسب با تجویزپزشک درمان این بیماری است اما آسیبهای قبلی را جبران نمی کند.
 

آیا افرادی که مداوا شده اند ممکن است بازهم به این بیماری مبتلا بشوند؟
بله حتی کسانی که بخوبی مداوا شده اند ممکن است دوباره آلوده شوند.  ازآنجا که زخمهای سیفلیسی درمناطقی مانند دهان،  مقعد،  واژن یا زیرپوست ختنه گاه قراردارند،  شریک جنسی متوجه آنها نشده و ممکن است مجدداً به این بیماری مبتلا شود.