روشهای درمان با تستوسترون

روشهای درمان با تستوسترون شامل موارد زیرمی باشد:
    قراردادن مشمع:   این روش بسیارآسان است.  اما قراردادن مشمع برروی پوست ممکن است باعث خارش شود و یا لازم باشد بیش ازیکباردرروز استفاده شود.
    ژل:   ژل را می توانید روزانه برروی پوست خود بمالید.  اما مراقب باشید که تا چند ساعت هیچکس با قسمت تحت درمان تماس نداشته باشد.  درغیراینصورت افرادی که با شما درتماس هستند ممکن است هورمون تستوسترون را دریافت کنند.  نوعی ژل بینی درحال حاضردردسترس است که احتمال خطر قرارگرفتن دارو دردسترس دیگران را ازبین می برد.
    مشمع باکال:   دراین روش مشمع را دو بار درروز برروی  لثه بالایی قرارمی دهند.  اما ممکن است این مشمع موجب بیماری والتهاب لثه بشود.
    تزریق:   تزریق را برای مدت 2 تا 10 هفته می توان انجام داد.  این روش ارزانترازسایرروشها است اما ممکن است دوام نداشته باشد.  درفاصله بین دو تزریق دوزتستوسترون دوباره پایین خواهد رفت.
    قرص های زیرپوستی:  این قرص ها را می توان براحتی برای مدت 3 تا 6 ماه زیرپوست قرارداد.  اما برای هربارقراردادن نیازبه یک عمل جراحی کوچک دارد.

با شروع هریک ازروشهای درمانی بالا پزشک سطح تستوسترون را 3 تا 6 ماه پس ازآغازدرمان  و یکسال بعد درنوبت بعدی اندازه گیری می کند.  اگرسطح هورمون به اندازه لازم باشد،  دوز دارو تغییری نخواهد کرد درغیراینصورت دوز دارو توسط پزشک تنظیم می شود. 
 

همزمان با درمان با تستوسترون،  پزشک سلولهای قرمزخون را چک خواهد کرد.  
 

اگردرشروع درمان مبتلا به پوکی استخوان باشید،  پس ازگذشت 1 تا 2 سال ازشروع درمان با هورمون تستوسترون،  پزشک شما را ازنظرتراکم استخوان بررسی می کند.  همچنین بیمارازنظر ابتلا به سرطان پروستات ابتدا هر3 تا 6 ماه و سپس سالانه ارزیابی می شود.
 

اگردرحال درمان با تستوسترون باعلائمی مانند :
•    درد قفسه سینه
•    تنگی نفس یا مشکل تنفسی
•    ضعف یکطرفه بدن
•    لکنت زبان
روبروشدید بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید.
 

این روشها مشکل پایین بودن سطح تستوسترون را درمان نمی کند و درصورت قطع مصرف،  نشانه های قبلی ممکن است بازگشت داشته باشند.