پاروكستين (خوراكي)

آنچه که باید درباره داروي خوراكي " پاروكستين "  بدانید!

پاروكستين جهت درمان افسردگي، اختلال وسواس اجباري (OCD)، اختلال هراس، اختلال اضطراب كلي (GAD)، اختلال اضطراب اجتماعي (هراس اجتماعي)، اختلال ملال پيش از قاعدگي (PMDD) و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) مورد استفاده قرار ميگيرد. داروي بريسدل (Brisdelle™) به تنهايي جهت درمان گر گرفتگي شديد ناشي از يائسگي مورد استفاده قرار ميگيرد.
پاروكستين متعلق به رده داروهاي مهاركننده انتخابي بازجذب سروتونين (SSRI) ميباشد. عملكرد اين دارو از طريق افزايش فعاليت ماده اي شيميايي در مغز، بنام سروتونين است.
اين دارو تنها با نسخه پزشك در دسترس قرار ميگيرد.
اين محصول در اشكال دارويي زير موجود ميباشد:
-    قرص
-    قرص دير رهش
-    سوسپانسيون
-    كپسول

در صورتيكه تصميم به مصرف دارويي داريد همه جوانب آن بايد بدقت بررسي گردد. اين تصميمي است كه شما و پزشكتان ميگيريد. درمورد مصرف اين دارو موارد زير بايد درنظر گرفته شود:

آلرژی و حساسیت
در صورت داشتن حساسيت خاص به اين دارو يا ديگر داروها مساله را با پزشك خود درميان بگذاريد. همچنين درصورتيكه نسبت به برخي مواد غذايي، رنگ مو، مواد نگهدارنده يا حيوانات حساسيت داريد پيش از مصرف اين دارو، موضوع را با پزشك خود مطرح سازيد. در صورتيكه بصورت آزاد و بدون تجويز پزشك قصد استفاده از اين دارو را داريد حتما بروشور و يا توضيحات مندرج بر روي بسته را با دقت مطالعه فرماييد.

اطفال
مصرف اين دارو در كودكان بررسي نشده است و اطلاعات خاصي مبني بر ايمني و اثربخشي آن در كودكان در دسترس نميباشد. 
مصرف داروي بريسدل (Brisdelle™) در كودكان بررسي نشده نشده است.

سالمندان
بر اساس مطالعات انجام شده، هيچ مشكل خاصي در خصوص مصرف اين دارو در سالمندان نشان داده نشده است. اما از آنجاييكه سالمندان بيشتر در معرض خطر ابتلا به هيپوناترمي (كمبود سديم در خون) قرار دارند، اين دارو در اين افراد بايد با احتياط و طبق نظارت پزشك مصرف شود.

دوران بارداری
در اين خصوص با پزشكتان مشورت نماييد.

دوران شیردهی و مادران شیرده
تحقيقات خاصي بر روي زنان شيرده مبني بر مصرف اين دارو صورت نگرفته است. پيش از مصرف اين دارو در زنان شيرده همه جوانب مثبت و منفي آن بايد درنظر گرفته شود.

تداخلات دارویی
اگرچه بي شك هيچ دارويي نبايد همزمان مصرف شود، اما در برخي موارد با وجود رخ دادن تداخل دارويي، ممكن است نياز به مصرف همزمان دو داروي مختلف باشد. در چنين مواردي ممكن است پزشك مربوطه مقدار مصرف دارو را تغيير دهد و يا داروي ديگري تجويز كند. بنابراين در صورت مصرف داروي ديگر آنرا با پزشك خود مطرح سازيد. تداخلات دارويي زير بر اساس اهميت بالقوه شان انتخاب شده و لزوما همه گير نميباشند.
مصرف اين دارو با داروهاي نامبرده زير به هيچ وجه پيشنهاد نميگردد اما در برخي موارد ضروريست. چنانچه هردو دارو با يكديگر تجويز شده اند، ممكن است پزشك درمان با اين دارو را ادامه ندهد و يا داروهاي مصرفي ديگر را تغيير دهد.
-    Amifampridine
-    Bepridil
-    Cisapride
-    Clorgyline
-    Dronedarone
-    Furazolidone
-    Iproniazid
-    Isocarboxazid
-    Linezolid
-    Mesoridazine
-    Methylene Blue
-    Metoclopramide
-    Moclobemide
-    Nialamide
-    Pargyline
-    Phenelzine
-    Pimozide
-    Piperaquine
-    Procarbazine
-    Rasagiline
-    Safinamide
-    Saquinavir
-    Selegiline
-    Sparfloxacin
-    Terfenadine
-    Thioridazine
-    Toloxatone
-    Tranylcypromine
-    Ziprasidone

معمولا مصرف همزمان اين دارو با داروهاي زير توصيه نميشود، اما ممكن است در برخي موارد نياز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنين مواردي اغلب پزشك دوز يا تعداد دفعات يك يا هر دو دارو را تغيير ميدهد.
-    Abciximab
-    Aceclofenac
-    Acemetacin
-    Acenocoumarol
-    Almotriptan
-    Amiodarone
-    Amitriptyline
-    Amtolmetin Guacil
-    Anagrelide
-    Ancrod
-    Anisindione
-    Antithrombin III Human
-    Apixaban
-    Ardeparin
-    Aripiprazole
-    Arsenic Trioxide
-    Aspirin
-    Bivalirudin
-    Brexpiprazole
-    Bromfenac
-    Bufexamac
-    Bupropion
-    Buserelin
-    Carvedilol
-    Celecoxib
-    Certoparin
-    Choline Salicylate
-    Cilostazol
-    Citalopram
-    Clarithromycin
-    Clomipramine
-    Clonixin
-    Clopidogrel
-    Clozapine
-    Codeine
-    Crizotinib
-    Cyclobenzaprine
-    Dabrafenib
-    Dalteparin
-    Danaparoid
-    Defibrotide
-    Degarelix
-    Delamanid
-    Delavirdine
-    Dermatan Sulfate
-    Desipramine
-    Desirudin
-    Deslorelin
-    Desvenlafaxine
-    Dexfenfluramine
-    Dexibuprofen
-    Dexketoprofen
-    Dextromethorphan
-    Diclofenac
-    Dicumarol
-    Diflunisal
-    Dipyridamole
-    Dipyrone
-    Dolasetron
-    Domperidone
-    Donepezil
-    Doxepin
-    Doxorubicin
-    Doxorubicin Hydrochloride Liposome
-    Droperidol
-    Droxicam
-    Duloxetine
-    Eletriptan
-    Eliglustat
-    Enoxaparin
-    Eptifibatide
-    Escitalopram
-    Etodolac
-    Etofenamate
-    Etoricoxib
-    Felbinac
-    Fenfluramine
-    Fenoprofen
-    Fentanyl
-    Fepradinol
-    Feprazone
-    Floctafenine
-    Flufenamic Acid
-    Fluoxetine
-    Flurbiprofen
-    Fluvoxamine
-    Fondaparinux
-    Frovatriptan
-    Gonadorelin
-    Goserelin
-    Granisetron
-    Haloperidol
-    Heparin
-    Histrelin
-    Hydroxychloroquine
-    Hydroxytryptophan
-    Ibuprofen
-    Ibuprofen Lysine
-    Imipramine
-    Indomethacin
-    Iobenguane I 123
-    Ivabradine
-    Ketoconazole
-    Ketoprofen
-    Ketorolac
-    Leuprolide
-    Levofloxacin
-    Levomilnacipran
-    Lorcaserin
-    Lornoxicam
-    Loxoprofen
-    Lumiracoxib
-    Meclofenamate
-    Mefenamic Acid
-    Meloxicam
-    Meperidine
-    Metronidazole
-    Mexiletine
-    Milnacipran
-    Mirtazapine
-    Morniflumate
-    Moxifloxacin
-    Nabumetone
-    Nadroparin
-    Nafarelin
-    Naproxen
-    Naratriptan
-    Nebivolol
-    Nefazodone
-    Nepafenac
-    Niflumic Acid
-    Nimesulide
-    Nortriptyline
-    Ondansetron
-    Oxaprozin
-    Oxymorphone
-    Oxyphenbutazone
-    Palonosetron
-    Panobinostat
-    Parecoxib
-    Parnaparin
-    Pasireotide
-    Pazopanib
-    Pentosan Polysulfate Sodium
-    Phenindione
-    Phenprocoumon
-    Phenylbutazone
-    Piketoprofen
-    Piroxicam
-    Pranoprofen
-    Prasugrel
-    Proglumetacin
-    Propafenone
-    Propionic Acid
-    Propyphenazone
-    Proquazone
-    Quetiapine
-    Reviparin
-    Risperidone
-    Rizatriptan
-    Rofecoxib
-    Salicylic Acid
-    Salsalate
-    Sertraline
-    Sevoflurane
-    Sibutramine
-    Sodium Salicylate
-    St John's Wort
-    Sulindac
-    Sumatriptan
-    Tacrolimus
-    Tamoxifen
-    Tamsulosin
-    Tapentadol
-    Tenoxicam
-    Tiaprofenic Acid
-    Ticlopidine
-    Tinzaparin
-    Tirofiban
-    Tolfenamic Acid
-    Tolmetin
-    Tramadol
-    Trazodone
-    Trimipramine
-    Triptorelin
-    Tryptophan
-    Valdecoxib
-    Vandetanib
-    Vemurafenib
-    Venlafaxine
-    Vilazodone
-    Vinflunine
-    Vortioxetine
-    Warfarin
-    Zolmitriptan

معمولا مصرف همزمان اين دارو با داروهاي زير توصيه نميشود، اما ممكن است در برخي موارد نياز به استفاده همزمان دو دارو باشد. در چنين مواردي اغلب پزشك دوز يا تعداد دفعات يك يا هر دو دارو را تغيير ميدهد.
-    Amoxapine
-    Amprenavir
-    Aprepitant
-    Asenapine
-    Cimetidine
-    Cyproheptadine
-    Dothiepin
-    Encainide
-    Flecainide
-    Fluphenazine
-    Fosamprenavir
-    Fosphenytoin
-    Galantamine
-    Ginkgo
-    Iloperidone
-    Lithium
-    Lofepramine
-    Paliperidone
-    Perhexiline
-    Perphenazine
-    Phenytoin
-    Procyclidine
-    Protriptyline
-    Quinidine
-    Ritonavir
-    Tetrabenazine

تداخلات دارویی دیگر
بي شك هيچ دارويي را نبايد در زمان غذا خوردن يا حوالي آن مصرف نمود چراكه امكان وقوع تداخل وجود دارد. مصرف الكل و تنباكو نيز ايجاد برخي تداخلات ميكند. در صورت بروز مشكل يا مصرف مواد غذايي خاص مانند الكل يا تنباكو، مراتب را به پزشك اطلاع دهيد.

سایر مشکلات پزشکی
وجود مشكلات پزشكي ديگر ممكن است بر مصرف اين دارو تاثيرگذار باشد. در صورتيكه مشكل پزشكي ديگري داريد، حتما آنرا با پزشك خود مطرح سازيد، بويژه موارد زير:
-    اختلال دوقطبي
-    مشكلات خونريزي
-    مشكلات استخوان
-    هيپوناترمي (كمبود سديم در خون)
-    آب سياه
-    مانيا يا سابقه آن
-    تشنج يا سابقه آن
-    بيماري كليوي
-    بيماري كبد
 

اين دارو را طبق دستور پزشك مصرف نماييد. هيچگاه بيش از مدت و ميزان تعيين شده، اين دارو را مصرف نكنيد.
اين دارو به همراه اطلاعات دارويي به بيمار ارائه ميگردد. دستورالعمل هاي مندرج در بسته را به دقت مطالعه و دنبال كنيد و در صورت بروز هرگونه ابهام، با پزشك مشورت نماييد.
اين دارو را ميتوان همراه با غذا يا بدون آن مصرف نمود.
حتي در صورت بهبودي ممكن است لازم باشد اين دارو را به مدت يكماه يا بيشتر مصرف نماييد.
در صورت مصرف سوسپانسيون خوراكي اين دارو، پيش از اندازه گيري ميزان مصرف، شيشه را به دقت تكان دهيد. جهت تعيين مقدار مصرف روزانه از يك وسيله واحد مانند پيمانه يا قاشق دارويي استفاده نماييد. قاشق هاي چايخوري و غذاخوري معيار خوبي براي اندازه گيري دقيق بشمار نميروند.
كل كپسول دير رهش را به همراه يك ليوان آب ببلعيد و از باز كردن، له كردن، شكست و جويدن آن خودداري بعمل آوريد.
فقط از برند دارويي كه پزشك تجويز كرده است خريداري نماييد.

ميزان مصرف
ميزان مصرف اين دارو در بيماران مختلف، متفاوت ميباشد. در اين خصوص دستورالعمل پزشك يا دستورات مندرج در برچسب اين دارو را دنبال نماييد. اطلاعات زير بر اساس متوسط ميزان مصرف اين دارو در نظر گرفته شده است. چنانچه ميزان مصرفي شما متفاوت ميباشد، آنرا تغيير ندهيد، مگر در مواردي كه پزشك دستور دهد.
ميزان مصرف اين دارو بستگي به قدرت دارو دارد. همچنين تعداد دفعات مصرف روزانه، فواصل بين آن و مدت مصرف، به بيماري شما بستگي دارد. 

بصورت كپسول 
براي درمان گر گرفتگي متوسط تا شديد:
-    بزرگسالان – 7.5 ميلي گرم، يكبار در روز، قبل از خواب.
-    كودكان – مصرف اين دارو توصيه نميشود.

بصورت سوسپانسيون 
براي درمان افسردگي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال اضطراب كلي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال وسواس اجباري:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 60 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال ترس:
-    بزرگسالان – در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 60 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال استرس پس از سانحه:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال اضطراب اجتماعي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. 
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 20 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

بصورت قرص خوراكي
براي درمان افسردگي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال اضطراب كلي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال وسواس اجباري:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 60 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال ترس:
-    بزرگسالان – در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 60 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال استرس پس از سانحه:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 40 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال اضطراب اجتماعي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 20 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. 
-    افراد مسن - در ابتدا 10 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 20 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

بصورت قرص دير رهش
براي درمان افسردگي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 25 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 62.5 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال ترس:
-    بزرگسالان – در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 75 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 50 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال ملال پيش از قاعدگي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 25 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن و كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

براي درمان اختلال اضطراب اجتماعي:
-    بزرگسالان – در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 37.5 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    افراد مسن - در ابتدا 12.5 ميلي گرم در روز، بصورت يك دوز واحد در صبح. پزشك ممكن است ميزان مصرف را افزايش دهد. با اين حال ميزان مصرف، معمولا از 37.5 ميلي گرم در روز تجاوز نميكند.
-    كودكان – مصرف و ميزان آن توسط پزشك تعيين ميگردد.

در صورت فراموش کردن یک وعده  دارویی چه کنیم؟
چنانچه وعده اي از اين دارو را فراموش كرده ايد، به محض يادآوري آنرا استعمال نماييد. چنانچه زمان وعده بعدي دارو فرا رسيده است، وعده فراموش شده را كنار گذاشته و طبق برنامه آنرا مصرف نماييد. هيچگاه دارو را در يك وعده، دو برابر دوز، مصرف ننماييد.

درهنگام استفاده بیش از حد و موارد اورژانسی چه کنیم؟
در صورت مصرف بيش از حد اين دارو با نزديكترين مركز مسموميت هاي دارويي تماس گرفته شود. در صورتيكه بيمار تنفس نداشت سريعا با اورژانس تماس حاصل كنيد.

درهنگام استفاده از دارو چه موارد تغذیه ای را باید در نظرگرفت؟
رژيم غذايي عادي خود را دنبال نموده و در تنها صورتيكه پزشك دستور دهد، آنرا تغيير دهيد.

شیوه نگهداری از دارو
اين دارو را در جعبهء در بسته، در دماي اتاق، به دور از گرما، رطوبت و نور مستقيم قرار دهيد. از يخ زدگي دارو جلوگيري شود.
دور از دسترس كودكان نگهداري شود.
در صورت عدم نياز يا منقضي شدن دارو آنرا دور بريزيد.
 

چنانچه قرار است اين دارو را براي مدتي طولاني مصرف نماييد، بسيار حائز اهميت است كه پزشك براي بررسي عملكرد صحيح دارو در بازديدهاي منظم وضعيتتان را كنترل كند تا بتواند براي ادامه مصرف دارو تصميم گيري كند.
از مصرف همزمان اين دارو با مهاركننده هاي مونوآمين اكسيداز (MAO) خودداري نماييد.
مصرف اين دارو در زمان بارداري به جنين آسيب وار ميسازد. حين مصرف اين دارو از يكي از روش هاي پيشگيري از بارداري استفاده نماييد. در صورتيكه تصور ميكنيد باردار شده ايد، فورا به پزشك مراجعه كنيد.
از مصرف همزمان اين دارو با پيموزايد اجتناب كنيد. مصرف همزمان اين دو دارو منجربه بروز مشكلات قلبي بسيار جدي خواهد شد.
مصرف همزمان اين دارو با يكسري داروي ديگر ممكن است منجربه يك بيماري جدي بنام سندرم سروتونين شود. اين دارو را به همراه بوسپيرون، فنتانيل، لينزوليد، ليتيوم، متيلن، تريپتوفان، مخمر سنت جان و برخي دارو هاي مربوط به ميگرن استفاده نكنيد. پيش از اولين مصرف هر دارو همراه با ونلافاكسين، با پزشك خود مشورت نماييد.
اين دارو ممكن است ميزان اسپرم را در مردان كاهش دهد و بر توانايي باروري آنها تاثير بگذارد. چنانچه تصميم داريد بچه دار شويد، حتما از قبل با پزشك مشورت كنيد.
هيچگاه بدون مشورت با پزشك مصرف اين دارو را متوقف ننماييد. اين امر منجربه افزايش احتمال عوارض جانبي مانند اضطراب، سردرگمي، سردرد، تحريك پذيري، بيحسي يا احساس سوزش، بيقراري، مشكلات خواب يا خواب آلودگي و ضعف را افزايش ميدهد.
اين دارو ممكن است سبب بروز هيپوناترمي (كمبود سديم در خون) شود. اين وضعيت در افراد سالمند، كسانيكه داروي ادرار آور مصرف ميكنند يا افراديكه مقداري از مايعات بدن را بدليل اسهال يا استفراغ شديد از دست داده اند، شايعتر است. در صورت بروز سردرد، مشكل در تمركز، مشكلات حافظه، گيجي، ضعف يا احساس ناپايداري در حالت ايستاده، به پزشك مراجعه كنيد.
مصرف الكل در زمان مصرف اين دارو به هيچ وجه توصيه نميگردد.
اين دارو ممكن است منجربه بروز گيجي، تشنج، سرگيجه، خواب آلودگي يا مشكلاتي در كنترل حركات شود. حين مصرف اين دارو از انجام اموري چون رانندگي، استفاده از ماشين آلات و موارد خطرناك بپرهيزيد.
پيش از انجام هرگونه آزمايش، پزشك را در جريان مصرف اين دارو قرار دهيد. اين دارو بر نتايج برخي آزمايشات اثر ميگذارد.
اين دارو خطر ابتلا به مشكلات خونريزي را افزايش ميدهد. در صورت مصرف آسپيرين، مسكن يا داروهاي آرتريت مانند ديكلوفناك، ايبوپروفن، ناپروكسن، وارفارين و غيره، به پزشك اطلاع دهيد.
از مصرف همزمان اين دارو با داروهاي ديگر (داروهاي بدون نسخه، داروهاي تجويز شده، داروهاي گياهي، مكمل ها يا ويتامين ها) بپرهيزيد، مگر اينكه قبلا در اين مورد با پزشك مشورت شده باشد.
 

عليرغم تاثيرات مورد نظر كه يك دارو بهمراه دارد، امكان بروز برخي عوارض جانبي ناخواسته نيز وجود دارد. بروز هريك از عوارض زير نيازمند مراقبتهاي پزشكي و مراجعه به پزشك ميباشد.
در صورت بروز هريك از اين موارد سريعا با پزشك تماس حاصل نماييد:

موارد كمتر شايع
-    تحريك پذيري
-    احتقان قفسه سينه
-    درد قفسه سينه
-    لرز
-    عرق سرد
-    گيجي
-    سختي در تنفس
-    سرگيجه، سبكي سر يا غش حين برخاستن از حالت خوابيده يا نشسته
-    ضربان قلب يا پالس سريع
-    درد و ضعف عضلاني
-    بثورات پوستي

موارد نادر
-    عدم تحرك بدن
-    بزرگتر شدن يا متسع شدن مردمك چشم
-    تشنج
-    مشكل صحبت كردن
-    خشكي دهان
-    تب
-    ناتواني در حركت چشم
-    حركت ناقص، ناگهاني يا غيرعادي بدن يا صورت
-    افزايش حساسيت چشم به نور
-    تعادل كم
-    لكه هاي قرمز يا بنفش روي پوست
-    بيقراري
-    لرز
-    تعريق
-    سخنان، احساسات و عملكرد پرهيجان و غيرقابل كنترل
-    لرزش يا پرش

بروز ناشناخته
-    درد كمر، ساق پا يا معده
-    نابينايي
-    تاول، پوسته پوسته شدن يا شل شدن پوست
-    كور رنگي نسبت به رنگ هاي آبي و زرد
-    تاري ديد
-    يبوست
-    سرفه يا گرفتگي صدا
-    ادرار تيره
-    كاهش دفعات ادرار كردن
-    كاهش ديد
-    سختي در بلع
-    احساس شوك الكتريكي
-    چشم درد
-    غش كردن
-    تورم كلي بدن
-    سردرد
-    تب شديد
-    كهير يا خارش پوست
-    ناتواني در حركت دست و پا
-    عدم توانايي در ثابت نشستن
-    افزايش تشنگي
-    درد مفاصل
-    مدفوع روشن
-    تريسموس
-    از دست دادن اشتها
-    ازدست دادن كنترل مثانه
-    درد كمر يا پهلو
-    اسپاسم عضلاني بويژه در كمر و گردن
-    تنش يا گرفتگي عضلاني
-    ادرار سخت و دردناك
-    نعوظ دردناك يا طولاني مدت در مردان
-    رنگ پريدگي پوست
-    پف و تورم پلك يا اطراف چشم، صورت، لب و زبان
-    تورم و قرمزي پوست باسن، مچ پا يا زانو
-    قرمزي و تحريك چشم
-    حساسيت به نور خورشيد
-    قرمزي يا درد پوست
-    ضربان آهسته قلب
-    زخم يا لكه هاي سفيد روي لب يا دهان
-    اسپاسم گلو
-    سفتي عضلات
-    دل درد
-    بيحسي و ضعف ناگهاني دست و پا
-    تورم سينه
-    تورم صورت، انگشتان و پايين پاها
-    درد و تورم غدد
-    تنگي قفسه سينه
-    خروج غيرمنتظره شير از سينه
-    خونريزي يا كبودي غيرمعمول
-    استفراغ
-    افزايش وزن
-    زردي پوست يا چشم

برخي عوارض جانبي نياز به مراقبت هاي پزشكي خاصي ندارند و ممكن است در طول مدت درمان از بين بروند. همچنين پزشك مربوطه نيز ميتواند با معرفي راه هايي به پيشگيري يا كاهش اين عوارض كمك كند. در صورتيكه هريك از عوارض زير در شما ادامه داشت، با پزشك خود مشورت نماييد:

موارد بيشتر شايع
-    ترش يا اسيدي شدن معده
-    آروغ
-    كاهش اشتها
-    كاهش توانايي و ميل جنسي
-    سوزش سردل
-    درد يا حساسيت اطراف چشم و استخوان هاي گونه
-    خروج گاز
-    مشكلات ادراري
-    آبريزش يا گرفتگي بيني
-    مشكلات جنسي، بويژه اختلالان انزال
-    خواب آلودگي غيرمعمول
-    مشكل خواب

موارد كمتر شايع
-    اختلال خواب
-    تفيير حس چشايي
-    گرفتگي و احتقان
-    نااميدي، احساس غم يا پوچي
-    احساس تخدير
-    تنفس سريع و نامنظم
-    احساسات غيرواقعي
-    سردرد شديد و ضرباندار
-    افزايش اشتها
-    خارش ناحيه واژن يا آلت تناسلي
-    خارش، درد، قرمزي يا تورم چشم يا پلك
-    عدم احساس
-    از دست دادن ميل و علاقه
-    درد حيم مقاربت
-    مشكلات حافظه
-    عطسه
-    ترشحات غليظ، سفيد رنگ و بدون بو يا با بوي خفيف از واژن
-    گرفتگي گلو
-    احساسا سوزن سوزن شدن يا گز گز و سوزش
-    مشكل تمركز
-    تغيير صدا
-    اشكريزي
-    خميازه

در برخي بيماران امكان بروز عوارض ديگر نيز وجود دارد كه در اينجا ليست نشده است. در آنصورت به پزشك مراجعه كنيد.