هر پستان از 15 تا 25 بخش يا "لوب" تشكيل شده، كه مانند پره هاي يك چرخ اطراف نوك پستان را احاطه كرده است. داخل اين لوب ها، لوب هاي كوچكتري قرار دارند كه "لوبول" ناميده ميشوند.
در انتهاي هر لوبول، پيازه هاي كوچكي قرار دارد كه مسئول توليد شير هستند. اين اندام ها توسط لوله هاي كوچكي بنام "داكت ها" يا "مجاري" به يكديگر متصلند و موظفند كه شير را به نوك پستان انتقال دهند.
نوك پستان در مركز نقطه اي تيره تر از پوست واقع شده است كه آنرا "آرئول" يا "هاله" مينامند. هالهء پستان محتوي غدد كوچكي بنام "غدد مونتگومري" (غدد توليد كننده چربي) است كه نوك پستان را هنگام شيردهي نرم و روان ميسازد. چربي، فضاي موجود بين لوب ها و مجاري را پر ميكند. هيچ عضله اي در پستان وجود ندارد، اما عضلات قفسه سينه، زير پستان ها را فرا گرفته و دنده ها را ميپوشاند.
هر پستان حاوي رگ هاي خوني و همچنين رگ هايي است كه مايعاتي را بنام "لنف" حمل ميكنند. لنف از طريق شبكه هايي در سرتاسر بدن در گردش است كه به آنها "دستگاه لنفاوي" ميگويند. دستگاه لنفاوي سلول هايي را حمل ميكند كه وظيفه مبارزه با عفونت را در بدن بر عهده دارند. عروق لنفاوي به غدد لنفاوي (غدد لوبيا شكل كوچك) منتهي ميشوند.
گروهي از غدد لنفاوي در زير بغل، بالاي استخوان ترقوه و قفسه سينه واقع شده اند. چنانچه سرطان به اين غدد برسد، بدان معناست كه سلول هاي سرطاني از طريق دستگاه لنفاوي به ساير نقاط بدن نيز سرايت كرده است. غدد لنفاوي در بسياري از نقاط بدن وجود دارند.
رشد پستان و عملكرد آن به هورمون هاي استروژن و پروژسترون كه در تخمدان ها توليد ميشوند، بستگي دارد. استروژن سبب گسترش مجاري و توليد شاخه هاي فرعي در پستان ها ميگردد. پروژسترون، تعداد و اندازه لوبول ها را افزايش ميدهد و اين امر پستان را براي دوران شيردهي و تغذيه كودك فراهم ميسازد.
پس از تخمك گذاري، پروژسترون سبب رشد سلول هاي پستان، گسترش رگ هاي خوني و افزايش ميزان خون در اين رگ ها ميشود. اغلب در اين زمان پستان ها پر از ترشحات مايع و خون ميشوند و ممكن است دردناك و متورم شوند.
