افراد مبتلا به اسکیزوفرنی از قرار گرفتن در موقعیت های اجتماعی خودداری می کنند، بنابرای پیدا کردن دوست برای این افراد کار سختی است. محققان دریافته اند که روابط اجتماعی در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کاملا دچار اختلال می شود. اصلاح زندگی اجتماعی افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا دارای سه مرحله است:
- مراجعه به روانپزشک برای پیدا کردن یک داروی مناسب و کنترل علائم روانپریشی
- مراجعه به یک مشاور که به بیمار مهارت های لازم برای برقراری و حفظ روابط اجتماعی را آموزش دهد.
- پیدا کردن راه هایی برای به دست آوردن مهارتهای اجتماعی؛ این امر به وسیله شغل، رفتن به باشگاه و یا شرکت در فعالیت هایی که باعث شوند فرد از خانه خارج شده و با دیگر مردم ارتباط داشته باشد، میسر می باشد.
بسیاری از مبتلایان به این بیماری با تلاش، درمان و داروهای مناسب به زندگی عادی بازگشته اند.
تصمیم گیری برای برقراری رابطه با وجود این اختلال بسیار سخت است. به هرحال اختلال اسکیزوفرنی نیز قابل پنهان کردن نیست. حتی زمانی که درمان به خوبی در حال پیشروی است، باز هم فرد در روابط خود دچار مشکل می شود.
برقراری رابطه دارای مزایای زیادی برای این افراد می باشد. برخی از این بیماران از همراهی همیشگی شخصی دیگر و حمایت های وی ابراز خرسندی کرده اند. در واقع حضور یک همراه یا دوست فرایند درمان را نیز سرعت می بخشد. این همراه لزوما نتیجه یک رابطه عاشقانه نیست، بلکه والدین، یکی از اعضای خانواده و یک دوست می توانند چنین نقش مهمی در زندگی فرد بیمار ایفا کنند. در عین حال اگر فرد نسبت به همراه یا دوست خود دچار عدم اطمینان شود، مجددا به بیماری یا اختلال مبتلا خواهد شد.
.jpg "نحوه ی تشخیص و درمان بیماری ریه بینابینی")
