اسکیزوفرنی پارانوئید یکی از رایج ترین فرم های بیماری اسکیزوفرنی است. اسکیزوفرنی نوعی روانپریشی است که ذهن با واقعیت سازگار نیست. این بیماری بر روی افکار و رفتار بیمار تاثیر می گذارد. این بیماری به شکل های مختلف و در زمان های متفاوت بروز می کند. بیماری معمولا در اواخر بلوغ یا دوران بزرگسالی شروع می شود.
افراد مبتلا به هذیان های پارانوئید به طور نامعقولی به دیگران مشکوک هستند. این حالت کار پیدا کردن، برقراری ارتباط و انجام برخی کارها را برای این افراد سخت می کند. حتی مراجعه به پزشک برای این افراد سخت است. گرچه این بیماری یک بیماری طولانی مدت است، اما مصرف دارو به بهبود علائم کمک می کند.
علائم پارانوئید
توهم ها عقایدی هستند که واقعی به نظر می رسند، حتی با وجود شواهد قوی که این توهمات را رد می کنند. توهم های پارانوئید هذیان های آزار دهنده نیز نامیده می شوند و ریشه در ترس و اضطراب دارند. این توهم ها باعث بروز احساساتی می شود که عبارتند از:
- فرد احساس می کند همکاران او با روش های مختلف، مانند ریختن سم در غذا، سعی در آسیب رساندن وی دارند.
- اعضای خانواده و یا پارتنر او سعی می کنند به شخص خیانت کنند.
- افرادی از طرف دولت در حال تعقیب هستند.
- همسایه ها سعی در آزار و اذیت وی دارند.
این افکار باعث بروز مشکلاتی در روابط فرد بیمار می شوند. با این افکار و احساسات فرد بیمار سعی می کند خود را در خانه حبس کند و یا تنها بماند.
افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا خشن نیستند. اما گاهی توهمات مربوط به پارانوئید باعث می شود فرد بیمار احساس خطر کرده و عصبانی شود. اگر فرد در نتیجه این افکار و احساسات دچار خشم و هیجان شود، تمرکز وی بر روی اعضای خانواده خواهد بود و نه بر روی دیگر مردم.
فرد بیمار ممکن است توهمات دیگری نیز داشته باشد، به عنوان مثال صداهایی را می شنود که باعث خنده یا عصبانیت فرد می شوند. این صدا ممکن است به فرد بیمار بگوید کارهای خطرناکی انجام دهد یا ممکن است چیزهایی را ببیند که واقعا وجود ندارند.
دارو
پزشک ممکن است برای بهبود توهم ها داروهایی را تجویز کند. این داروها به شکل قرص، شربت یا آمپول هستند. تاثیر کامل این داروها چند هفته طول می کشد، اما فرد به سرعت احساس آرامش خواهد کرد. گاهی ممکن است بیش از یک دارو برای بهبود لازم باشد.
حتی زمانی که بیمار احساس بهتری دارد، باید به مصرف دارو ادامه دهد. اگر مصرف دارو را متوقف کنید، علائم و توهمات بازمی گردند.
در این شرایط از مصرف ماری جوانا، نیکوتین، کوکائین یا دیگر محرک ها اجتناب شود. این مواد اثر داروهای ضد روان پریشی را از بین می برد. همچنین باعث بدتر شدن علائم بیماری می شوند. برای دیگر علائم نیز داروهای دیگری مصرف می شوند.
مشاوره
زمانی که علائم تحت کنترل هستند، انجام مشاوره می تواند به برقراری ارتباط و انجام عملکردهای روزانه بیمار کمک می کند. افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که به مشاور مراجعه می کنند، به مصرف داروهای خود نیز ادامه می دهند.
نوعی مشاوره به نام درمان شناختی رفتاری به بیمار کمک می کند علائم را مدیریت کند، حتی زمانی که در حال مصرف داروست. به علاوه بیمار یاد می گیرد چگونه با توهمات خود مقابله کند. تشویق های مثبت از طرف دوستان و خانواده نیز بسیار موثر هستند. برخی داروهای ضد روان پریشی باعث افزایش وزن می شوند، به همین دلیل در زمان مصرف دارو نیاز به ورزش و تعیین رژیم غذایی است.
بستری شدن
گاهی ممکن است توهم های پارانوئید یا دیگر علائم مربوط به بیماری آنقدر شدید شوند که نیاز به بستری شدن بیمار شود.
.jpg "اگزما چیست و چگونه درمان می شود؟ (2)")
