کمک های اولیه - خراش قرنیه

خراش قرنیه یک خراش سطحی بر روی پنجره محافظ و روشن روی چشم می باشد که قرنیه نامیده می شود. قرنیه ممکن است از طریق تماس با گرد و غبار، خاک، شن، ماسه، تراشه چوب، ذرات فلزی، لنز و یا حتی لبه یک تکه کاغذ خراشیده شود. خراش ناشی از برخی گیاهان (مانند سوزن کاخ) معمولا نیاز به توجه ویژه دارد، زیرا تاخیر در مراقبت از چشم در این وضعیت باعث التهاب در داخل چشم (آماس عنبیه) می شود. 
علائم خراش قرنیه عبارتند از: 
•    درد
•    احساس وجود ماسه یا ریگ در داخل چشم 
•    آبریزش از چشم 
•    قرمزی چشم 
•    حساسیت به نور
•    سردرد
در صورت بروز خراش قرنیه به دنبال مراقبت های فوری پزشکی باشید. درمان نکردن این مشکل باعث عفونت و زخمی شدن قرنیه خواهد شد. اقداماتی که می توانید برای درمان خراش قرنیه انجام دهید، عبارتند از: 
•    چشم خود را با آب تمیز یا محلول سالین بشویید. می توانید با استفاده از یک کاپ مخصوص چشم یا یک لیوان کوچک استفاده کنید و آن را از قسمت دهانه روی استخوان چشم خود قرار دهید. اگر به دستگاه های شستشوی چشم دسترسی دارید، حتما از آنها استفاده کنید. شستن چشم جسم خارجی را خارج می کند. 
•    چندین بار پلک بزنید. این کار ذرات کوچک را خارج می کند. پلک بالا را روی پلک پایین بکشید. این کار باعث اشک آلود شدن چشم می شود و به خارج شدن ذره کودک کمک می کند. یا ممکن است باعث شود مژه های پلک پایین جسم خارجی را از پشت پلک بالایی خارج کنند. 
برای بدتر نشدن مصدومیت، اقدامات زیر را انجام ندهید: 
•    سعی نکنید جسمی را که وارد تخم چشم شده یا بستن چشم را دشوار کرده است، خارج کنید. 
•    بعد از هر گونه جراحتی چشم خود را نمالید. 
•    اجسامی مانند پنبه، موچین یا دیگر ابزار را به تخم چشم نزنید. 
•    اگر از لنز استفاده می کنید، در دوره بهبود چشم از آنها استفاده نکنید. 
بدترین خراشیدگی های قرنیه طی یک یا دو روز بهبود می یابند.