گاهی اوقات، برای بهتر شدن علایم آلرژی نیاز به مصرف دارو است_ حتی با انجام بهترین تمهیدات برای پرهیز از گرده ها. البته، چند نوع از این داروها موثر است.
قبل از مصرف هر دارویی باید با پزشک معالج مشورت شود _ حتی اگر به نسخه نیازی نباشد. به این ترتیب، پزشک از مناسب بودن داروی مصرفی اطمینان پیدا کرده و بهتر می تواند هر گونه عوارض جانبی احتمالی را درمان کند.
1) استروئیدهای بینی
این داروها به داخل بینی اسپری می شوند تا گرفتگی، آبریزش یا خارش بینی، عطسه، و سایر علایم آلرژی را کاهش دهند. برخی اسپری های استروئیدی نیاز به نسخه پزشک دارند. اما، فلوتیکاسون (Flonase) و تریامسینولون (Nasacort) از داروهای بدون نسخه هستند. بهتر است مصرف این داروها را قبل از شروع فصل گرده آغاز کرد و تا پایان این فصل ادامه داد. تاثیرگذاری این داروها در بهبود علایم ممکن است یک هفته طول بکشد.
2) آنتی هیستامین ها
این داروها برای مقابله با ماده ی شیمیایی هیستامین استفاده می شوند. هیستامین، به دلیل واکنش بدن به حساسیت زا ها ترشح می شود که باعث علایم دردسرساز آلرژی است. آنتی هیستامین ها به شکل قرص_ جهت تسکین خارش، عطسه و آبریزش بینی_ و اسپری های بینی_ جهت تسکین گرفتگی، خارش یا آبریزش بینی، و ترشحات پشت بینی_ در دسترس هستند.
برخی از این آنتی هیستامین ها بدون نسخه هستند و مدت زمان بیشتری با علایم مقابله می کنند. مراقب باشید که این داروها ممکن است خواب آور باشند:
- ستیریزین (Zyrtec)
- دس لوراتادین (Clarinex)
- فکسوفنادین (Allegra)
- لوراتادین (Alavert, Claritin)
آنتی هیستامین های دیگری که باعث خواب آلودگی می شوند عبارتند از:
- برم فنیر امین (Dimetapp Allergy, Nasahist B)
- کلرفنیرامین (Chlor-Trimeton)
- کلماستین (Dayhist, Tavist)
- دیفن هیدرامین (Benadryl)
برای اسپری بینی آنتی هیستامین به نسخه نیاز است:
- ازلاستین (Astelin)
- ازلاستین / فلوتیکاسون (Dymista)
- اولوپاتادین (Patanase)
3) ضد احتقان ها
این داروها باعث کاهش تورم و گرفتگی بینی می شوند. داروهایی همچون سودوافدرین (پسودوافدرین) و فنیل افرین را می توان به شکل قرص یا شربت استفاده کرد. آنها به شکل اسپری بینی هم موجود هستند، همچون اکسی متازولین و فنیل افرین؛ توجه شود که استفاده ی بیش از 3 روز متوالی از اسپری های بینی ممکن است گرفتگی و تورم بینی را بدتر و طولانی تر کنند. به یاد داشته باشید که ضد احتقان ها می توانند باعث افزایش ضربان قلب و فشار خون شوند. بنابراین، افرادی که دچار اختلالات قلبی و یا فشار خون هستند نباید آنها را مصرف کنند. این داروها باعث افزایش و بدتر شدن مشکلات پروستات می شوند که دفع ادرار را دردناک و سخت تر می کند. قبل از استفاده از ضد احتقان با پزشک مشورت کنید تا از تاثیر گذار بودن این داروها در درمان آلرژی مطمئن شوید.
4) سایر داروها و ترکیبات
- کرومولین (NasalCrom) نوعی اسپری بینی است که التهاب را برطرف می کند؛ بدون نسخه در دسترس است و گرفتگی / آبریزش / خارش بینی و عطسه را تسکین می دهد.
- مونته لوکاست (Singulair) داروی تجویزی برای مقابله با موادی به نام لوکوترین است. لوکوترین ها باعث تورم در بیماران مبتلا به آسم و آلرژی می شوند.
- برخی داروهای ترکیبی مانندAllegra-D Claritin-D, و Zyrtec-D که از ترکیب یک آنتی هیستامین با ضد احتقان سودوافدرین ساخته شده اند.
5) واکسن درمانی و ایمونوتراپی
مردم عادی این روش درمانی را " واکسن درمانی " و پزشکان "ایمونوتراپی" می نامند. حال با هر اسمی، این روش درمانی یک هدف اساسی دارد: " آموزش سیستم ایمنی بدن در نشان ندادن واکنش بیش از حد به محرک آلرژیک ".
پزشک در هر تزریق مقدار کمی ماده ی آلرژی زا، مانند گرده، را وارد بدن می کند. با گذشت زمان، دوز این مواد حساسیت زا را بیشتر می کند تا حساسیت بدن به آرامی نسبت به آن محرک کمتر شود. واکسن درمانی روشی طولانی مدت است، حدود 3 تا 5 سال. پس از این دوره پزشک تشخیص خواهد داد که درمان ادامه پیدا کند و یا متوقف شود.
به جای تزریق در مطب پزشک، نوعی ایمونوتراپی را می توان با قرص زیرزبانی انجام داد _ 3 قرص تایید شده عبارتند از Grastek, Oralairو Ragwitek؛ تاثیر هر دو روش یکسان و هدف بالا بردن تحمل بدن در مقابل ماده محرک آلرژی است.
از آنجا که قرص می تواند واکنش های آلرژیک در برخی افراد ایجاد کند، اولین نوبت آن در مطب پزشک مصرف می شود تا از ایمن بودن آن اطمینال پیدا کنند. گاهی اوقات، خارش یا سوزش در دهان و لب، و یا معده یا شکم درد رخ می دهد که معمولا پس از چند رفع می شود.