پزشکتان به منظور تشخیص علت علایم بوجود آمده از سابقه پزشکی و معاینه های فیزیکی استفاده میکند .در صورتی که وی احتمال دهد که شما به سندروم عروق کرونر مبتلا شده‌اید ، این ازمایشات را به کار خواهد برد :
-
آزمایش خونی که نشان دهنده مرگ سلولهای خونی میباشد
-
الکتروکاردیاگرام (ECG.EKG) که با سنجش میزان فعالیت الکتریکی میتواند سندروم حاد عروق کرونر را تشخیص دهد
در صورتی که ازمایشات نشان دهنده انسداد جریان خون به قلب باشند،پزشکتان بلافاصله برای باز کردن عروق مربوطه اقدام میکند .اسیب وارد شده به قلب غیر قابل جبران بوده و لحظه به لحظه افزایش می‌یابد و در نهایت نوبت به میوکاردیوم و یا عضله قلبی می‌رسد .
معمولاً پزشکان سعی میکنند تا عروق مربوطه را در طی یک ساعت پس از بروز علایم باز نمایند و وضعیت بیمار نیز در صورتی بهبود خواهد یافت که این کار تا حداکثر 4 ساعت بعد انجام گیرد .
درمان این وضعیت با داروها و انژیوپلاستی انجام میگیرد که در آن بالونی کوچک در شریان مربوطه باز شده و سپس یک استنت یا یک لوله ی توخالی به طور دائمی در آن شریان قرار داده می‌شود تا آن را باز نگاه دارد .در صورتی که در بیمارستان مربوطه این امکانات وجود نداشته باشند،از دارودرمانی به منظور انحلال لخته خونی استفاده خواهد شد ولی هم‌اکنون بیشتر بیمارستانها به این امکانات مجهز میباشند .
آیا من در خطر ابتلا به سندروم حاد عروق کرونر هستم ؟
خطر ابتلا به این بیماری همانند نارسایی قلبی و سکته در این افراد بیشتر است :
-
افراد سیگاری
-
افراد مبتلا به فشار خون،کلسترول و دیابت
-
افراد ی که تحرک کافی ندارند
-
افراد چاق و یا آن‌هایی که اضافه وزن دارند
-
افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به درد قفسه سینه،بیماری های قلبی و سکته را دارند
پزشکتان میتواند به شما اطلاعاتی در خصوص خطر ابتلا به این سندروم و روش‌های پیشگیری از آن بدهد ولی در هر صورت اگر یکی از علایم یاد شده را داشتید ،حتما با اورژانس تماس بگیرید .
