نارسایی قلبی (نارسایی احتقانی قلب، نارسایی مزمن قلب)

نارسایی قلبی_ گاهی اوقات به عنوان " نارسایی احتقانی قلب یا نارسایی مزمن قلب و یا حتی سکته قلبی" نیز شناخته می شود_  زمانی رخ می دهد که عضله قلب به خوبی همیشه خون را پمپاژ نمی کند. شرایط خاصی_ مانند شریانهای تنگ در قلب (بیماری عروق کرونر) و یا فشار خون بالا_ به تدریج قلب را بیش از حد ضعیف و یا سفت می کنند که قادر به عملکرد خوب و پمپاژ کافی خون نمی باشد.  

تمامی شرایط منجر به نارسایی قلبی را نمی توان از بین برد، اما درمان می تواند علایم نارسایی قلبی را بهبود ببخشد و طول عمر را بیشتر کند. تغییر در شیوه زندگی_ مانند ورزش، کاهش نمک در رژیم غذایی، مدیریت استرس و از دست دادن اضافه وزن_ می تواند کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.

یکی از راه های پیشگیری از نارسایی قلبی، کنترل شرایط ایجاد کننده ی نارسایی قلبی_ مانند بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، دیابت یا چاقی_ است.

• تنگی نفس (تنفس دشوار یا پر زحمت)، در هنگامی انجام فعالیت سنگین یا دراز کشیدن
• خستگی و ضعف
• تورم (ادم) در پاها، مچ پا و ران پا
• ضربان سریع یا نامنظم قلب 
• کاهش توانایی برای انجام تمرینات ورزشی
• سرفه مداوم یا خس خس سینه با خلط سفید یا صورتی آغشته به خون
• افزایش نیاز به ادرار کردن در طول شب
• تورم شکم (استسقاء، آب آوردگی شکم یا آسیت)
• افزایش ناگهانی وزن به دلیل احتباس مایعات
• بی اشتهایی و تهوع
• مشکل در تمرکز و یا کاهش هوشیاری
• تنگی نفس ناگهانی و شدید و سرفه دارای خلط صورتی و کف آلود
• درد قفسه سینه، اگر نارسایی قلبی به دلیل حمله قلبی باشد

اگر فکر می کنید ممکن است دچار علایم و نشانه های نارسایی قلبی شوید، به پزشک مراجعه کنید. با دیدن هر یک از موارد زیر، بلافاصله با اورژانس تماس بگیرید:

• درد قفسه سینه
• غش کردن یا ضعف شدید
• ضربان سریع یا نامنظم قلب همراه با تنگی نفس، درد قفسه سینه و غش کردن
• تنگی نفس ناگهانی و شدید و سرفه دارای خلط صورتی و کف آلود

اگر چه این علایم ممکن است به دلیل نارسایی قلبی باشد، اما بسیاری دیگر از بیماریهای کشنده ی قلبی و ریوی نیز می توانند این علایم را ایجاد کنند. با دیدن این علایم به تشخیص نپردازید و بدون تلف کردن وقت با اورژانس تماس بگیرید.   بخش اورژانس سعی می کند وضعیت شما را ثابت و سپس علت این علایم را تعیین کند_ که آیا مربوط به نارسایی قلبی و یا دیگر بیماری ها است.

اگر نارسایی قلبی تشخیص داده شد اما علایم بدتر و یا علایم جدید ظاهر شوند، به این معنا است که درمان مناسب نیست و یا نارسایی قلبی موجود بدتر شده است. بنابراین، سریع با پزشک معالج تماس بگیرید.  

نارسایی قلبی اغلب پس از آسیب دیدن یا ضعیف شدن قلب به دلیل دیگر شرایط رخ می دهد. البته، سفت شدن بیش از حد قلب نیز می تواند باعث نارسایی قلبی شود.  

در نارسایی قلبی، بطن های اصلی قلب ممکن است سفت شده و به درستی بین دو ضربان قلب پر نشوند. در برخی موارد نارسایی قلبی، ماهیچه های قلب ممکن است آسیب دیده و ضعیف شوند، و بطن ها به قدری کشش پیدا کنند (گشاد شوند) که قلب نتواند خون کافی به سراسر بدن پمپاژ کند. با گذشت زمان، قلب قادر نخواهد بود که مسئولیت قرار داده شده بر دوشش _ پمپاژ خون به سرتاسر بدن_ را به خوبی انجام دهد.  

کسر جهشی قلب (یا کسر تخله ایی بطن) روشی است که میزان پمپاژ خون توسط قلب را تعیین می کند و از طریق آن می توان نوع نارسایی قلبی و روش درمان مناسب را تعیین کرد. در یک قلب سالم، کسر جهشی 50 درصد و یا بالاتر است_ به این معنی که بیش از نیمی از خون پر شده در بطن ها با هر ضربان پمپاژ می شود. با این حال، نارسایی قلبی می تواند حتی با یک کسر جهشی نرمال نیز رخ دهد؛ این اتفاق زمانی می افتد که عضله قلب به دلیل بیماری خاصی_مانند فشار خون بالا_ سفت شده باشد.

اصطلاح "نارسایی احتقانی قلب" به حالتی اطلاق می شود که خون به کبد، شکم، اندام تحتانی و ریه ها بر می گردد_ و یا جمع می شود. با این حال، تمام نارسایی قلبی، احتقانی نیستند. در اثر نارسایی قلبی ممکن است تنگی نفس یا ضعف، بدون تجمع مایع، ایجاد شود.

نارسایی قلبی می تواند در سمت چپ (بطن چپ)، سمت راست (بطن راست)، و یا هر دو سمت قلب رخ دهد. به طور کلی، نارسایی قلبی در سمت چپ و بخصوص بطن چپ_ اتاق اصلی پمپاژ قلب_ آغاز می شود.

هر یک از شرایط زیر می تواند باعث صدمه یا تضعیف منجر به نارسایی قلبی شود:  

• بیماری عروق کرونر و حمله قلبی. یکی از شایعترین علل بیماری قلبی و نارسایی قلبی، بیماری عروق کرونر است. با گذشت زمان، شریان های تغذیه کننده ی قلب به دلیل رسوب چربی تنگ می شوند_ فرایند تصلب شرایین. تولید پلاک می تواند باعث کاهش جریان خون به قلب شود. حمله قلبی زمانی رخ می دهد که پلاک ها در اثر رسوب چربی در شریان های پاره شده ساخته شوند. این امر باعث تشکیل لخته خون می شود که جریان خون به آن منطقه از عضله قلب را مسدود کرده، باعث تضعیف توانایی پمپاژ قلب و ایجاد آسیب دائمی می شود. آسیب دیدگی شدید منجر به ضعیف شدن عضلات قلب می شود.
• فشار خون بالا (hypertension). فشار خون، فشار خون پمپاژ شده توسط قلب به شریان ها است. در صورت بالا بودن فشار خون، قلب مجبور به کار سخت تر است تا بتواند خون را در سراسر بدن به گردش درآورد. با گذشت زمان، برای جبران این کار اضافی، عضله قلب ممکن است ضخیم تر شود. در نهایت، عضله قلب به قدری سفت یا ضعیف می شود که نمی تواند خون کافی پمپاژ کند. 
• دریچه های قلب معیوب. دریچه های قلب کمک می کنند تا جریان خون از قلب در جهت درست جریان پیدا کند. دریچه های آسیب دیده_ به دلیل نقص قلبی، بیماری عروق کرونر و یا عفونت قلبی_ قلب را مجبور به کار سخت تر می کند تا جریان خون معمول حفظ شود. با گذشت زمان، این کار اضافی باعث تضعیف قلب می شود. با این حال، دریچه قلب معیوب، اگر زود تشخیص داده شود را می توان درمان کرد، و یا در صورت یافتن به موقع عضو پیوندی جایگزین کرد.
• آسیب به عضله قلب (کاردیومیوپاتی). آسیب عضله قلب (کاردیومیوپاتی) می تواند علل بسیاری داشته باشد_ همچون بیماری های مختلف، عفونت، مصرف الکل و اثر سمی مواد مخدر_ مانند کوکائین_ و یا برخی از داروهای مورد استفاده در شیمی درمانی. عوامل ژنتیکی نقش مهمی در انواع مختلفی از کاردیومیوپاتی دارد_ مانند کاردیومیوپاتی اتساعی، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک، کاردیومیوپاتی بطن راست آریتموژن، کاردیومیوپاتی بطن چپ نانکانپکشن و کاردیومیوپاتی محدود کننده.
• میوکاردیت (ورم عضله قلب). میوکاردیت، التهاب عضله قلب است. معمولا، توسط یک ویروس ایجاد می شود و می تواند به نارسایی سمت چپ قلب منجر شود.
• اختلال قلبی مادرزادی. اگر قلب، بطن ها و یا دریچه ها به درستی شکل نگرفته باشند، بخش سالم قلب مجبور به کار سخت تر جهت پمپاژ خون است، که به نوبه خود ممکن است به نارسایی قلبی منجر شود.
• تپش قلب (آریتمی قلبی). تپش قلب ممکن است باعث ضربان تندتر و در نتیجه کار اضافی تر قلب شود. با گذشت زمان، قلب ضعیف شده و نارسایی قلبی ایجاد می شود. ضربان قلب کند  نیز ممکن است باعث کم کاری قلب در پمپاژ خون به سراسر بدن و در نتیجه منجر به نارسایی قلبی شود.
• بیماری های دیگر. بیماری های مزمن نیز منجر به نارسایی قلبی می شود_ مانند دیابت، اچ آی وی، پرکاری تیروئید، کم کاری تیروئید، تجمع آهن (هموکروماتوز) یا پروتئین (آمیلوئیدوز).

علل نارسایی قلبی حاد عبارتند از ویروس حمله کننده به عضله قلب، عفونت های شدید، واکنش های آلرژیک، لخته شدن خون در ریه ها، استفاده از داروهای خاص و یا هر بیماری تاثیر گذار بر کل بدن.

• فشار خون بالا. در صورت بالا بودن فشار خون، قلب مجبور به کار سخت تر است.
• بیماری عروق کرونر. شریانهای تنگ قلبی باعث کاهش منبع خون غنی از اکسیژن و در نتیجه تضعیف عضله قلب می شود.
• حمله قلبی. آسیب دیدگی عضلات قلب در نتیجه ی حمله قلبی به معنی پمپاژ نشدن خون کافی است.
• دیابت. ابتلا به بیماری دیابت خطر ابتلا به فشار خون بالا و بیماری عروق کرونر را افزایش می دهد.
• برخی داروهای دیابت. داروهای دیابت رزیگلیتازون (Avandia) و پیوگلیتازون (Actos)، خطر نارسایی قلبی در برخی افراد را افزایش می دهند. با این حال، بدون مشورت با پزشک مصرف این داروها را متوقف نکنید و در این خصوص با پزشک خود صحبت کنید تا تغییرات لازم اعمال شود.
• آپنه خواب. ناتوانی در تنفس درست در هنگام خواب منجر به  پایین آمدن سطوح اکسیژن خون و افزایش خطر ابتلا به ریتم غیر طبیعی قلب می شود. هر دوی این مشکلات می تواند قلب را تضعیف کند.
• اختلال قلبی مادرزادی. برخی افراد مبتلا به نارسایی قلبی با نقص ساختار قلبی متولد می شوند.
• بیماری های دریچه قلب. احتمال ابتلا به نارسایی قلبی در افراد مبتلا به بیماری های دریچه قلب بالاتر است.
• ویروس ها. یک عفونت ویروسی ممکن است به عضله قلب آسیب برساند.
• مصرف الکل. نوشیدن الکل زیاد می تواند عضله قلب را تضعیف کرده و منجر به نارسایی قلبی شود.
• مصرف دخانیات. دخانیات خطر ابتلا به نارسایی قلبی را افزایش می دهد.
• چاقی. افراد چاق بیشتر در معرض خطر نارسایی قلبی هستند.
• ضربان نامنظم قلب. این ریتم غیر طبیعی، به خصوص مداوم و سریع باشند، می تواند عضله قلب را ضعیف کرده و باعث نارسایی قلبی شود.

• آسیب یا نارسایی کلیوی. نارسایی قلبی می تواند جریان خون به کلیه ها را کاهش دهد و در صورت درمان نشدن به نارسایی کلیوی منجر شود. آسیب کلیوی ناشی از نارسایی قلب برای درمان به دیالیز نیاز دارد.
• اختلالات دریچه قلبی. دریچه های قلب، کمک می کنند تا جریان خون از قلب در جهت درست جریان پیدا کند، ممکن است به درستی عمل نکنند اگر قلب بزرگ شود و یا فشار قلبی به علت نارسایی قلبی بالا باشد.
• اختلالات ریتم قلبی. آریتمی، نارسایی قلبی پنهان (بالقوه) است.
• آسیب کبدی. نارسایی قلبی باعث تجمع مایع و در نتیجه فشار بیش از حد بر کبد است. این تجمع بیش از حد مایع باعث شکاف و زخم می شود و عملکرد کبد را پایین تر می آورد و سخت تر می کند.

در برخی افراد، علایم و عملکرد قلب با درمان مناسب بهبود می یابند. با این حال، نارسایی قلبی می تواند تهدید کننده زندگی باشد. افراد مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است علایم شدیدی داشته باشند، به حدی که برای درمان به پیوند قلب و یا دستگاه کمکی بطن نیاز باشد.

در صورت شک به داشتن نارسایی قلبی و یا داشتن هرگونه نگرانی در این خصوص به پزشک مراجعه کنید. نارسایی قلبی هرچه سریع تر تشخیص داده شود، موثرتر درمان می شود.

سوالات شما از پزشک
پیش از مراجعه این اطلاعات را در برگه ایی بنویسید:

• آگاهی از تمام مواردی که پیش از ملاقات با پزشک باید انجام داد. می توانید در زمان گرفتن وقت ملاقات در مورد این موارد سوال بپرسید مانند داشتن رژیم غذایی خاص. برای مثال، برای برخی تصویر برداری ها نیاز است که بیمار ناشتا باشد. 
• اطلاعات فردی کلیدی، از جمله سابقه خانوادگی بیماری قلبی، سکته مغزی، فشار خون بالا، دیابت، شرایط استرس زا و تغییرات اخیر زندگی. اطلاع یافتن از اینکه آیا فردی در خانواده دچار نارسایی قلبی است. هر شرایطی که منجر به نارسایی قلبی در خانواده می شود. هرچه اطلاعات در مورد سابقه خانوادگی بالاتر باشد، به همان اندازه تشخیص و درمان سریع تر می شود.
• هر نوع دارویی که در حال حاضر مصرف می کنید، حتی ویتامین یا مکمل گیاهی
• اسم خویشاوند یا دوستی که شما را در زمان معاینه همراهی کند تا تمام موارد توضیح داده شده توسط پزشک را برای شما ثبت و ضبط کند. 
• صحبت در مورد عادات غذایی و ورزش. چنانچه رژیم غذایی یا ورزش منظم ندارید، در خصوص تغییرات و نحوه ی مواجهه با این شرایط صحبت کنید.
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید

سوالات را از مهم به کمتر مهم بچینید تا در صورت تمام شدن وقت ویزیت، اطلاعات مهم تر را به دست آورده باشید. سوالاتی مانند:

• علت اصلی و ایجاد کننده ی این علایم چیست؟
• چه عامل دیگری ممکن است ایجاد کننده این علایم و شرایط باشد؟
• چه آزمایشاتی باید انجام دهم؟ آیا این آزمایشات نیاز به آمادگی خاصی دارند؟
• گزینه های درمانی چه هستند؟ کدام درمان را برای من مناسب است؟
• چه مواد غذایی باید خورده یا محدود شود؟
• سطح فعالیت جسمانی مناسب چقدر است؟
• هر چند وقت یکبار برای بررسی تغییرات در شرایط  بیماری ام باید مراجعه کنم؟
• با داشتن مشکل جسمانی دیگر، چگونه می توان هر دو را مدیریت و کنترل کرد؟
• آیا جایگزینی برای داروهای تجویزی وجود دارد؟
• آیا اعضای خانواده نیاز به دادن آزمایش و بررسی علل ایجاد کننده نارسایی قلبی دارند؟
• آیا بروشور یا هر نوع اطلاعات نوشتاری در اختیارم قرار می گیرد تا اطلاعاتم را در این زمینه بالا ببرم؟  
• سایت و یا وب سایت خاصی را توصیه می کنید؟

*** نترسید از پرسیدن سوال و گرفتن اطلاعات. هر سوالی که باعث نگرانی و یا درگیری ذهنیتان است را بدون لحظه ایی تامل بپرسید تا اطلاعات کافی به دست بیاورید.

سوالات پزشک از شما

• علایم از چه زمانی شروع شده اند؟
• آیا علایم گاه به گاه و یا دایمی هستند؟
• شدت علایم چقدر است؟
• چه شرایطی باعث بهبود علایم می شود؟ 
• چه شرایطی باعث بدتر شدن علایم می شود؟

در خلال آمادگی برای ویزیت 
برای تغییر شیوه زندگی و داشتن عادات درست، مانند ترک سیگار، خوردن غذاهای سالم و انجام فعالیت بدنی بیشتر، هیچگاه دیر نیست. این عادات، مهم ترین عوامل ممانعت کننده ی حمله قلبی هستند.

برای تشخیص نارسایی قلبی، پزشک  تاریخچه ی دقیق پزشکی و علایم را بررسی می کند . معاینه جسمانی انجام می دهد. همچنین، عوامل تشدید کننده، مانند فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر یا دیابت، را بررسی می کند.

با استفاده از گوشی پزشکی، پزشک به صدای ریه ها و وجود یا عدم وجود احتقاق گوش می دهد. با گوشی پزشکی می توان صدای غیر طبیعی قلب ناشی از نارسایی قلبی را شنید. پزشک ممکن است رگ گردن و تجمع مایع در شکم و پاها را بررسی کند.

پس از معاینه جسمانی، این آزمایشات انجام می شوند:

• آزمایش خون. پزشک، نمونه ایی از خون را برای بررسی عملکرد کلیه، کبد، تیروئید و دیگر بیماری های تاثیرگذار بر به آزمایشگاه می فرستد. آزمایش خون برای بررسی یک ماده شیمیایی به نام اِن_ترمینال نوع پرو_بی پپتيد ناتريورتيک (NT-pro BNP ) ممکن است در تشخیص نارسایی قلبی کمک کند_ زمانی که تشخیص در تست های دیگر میسر نباشد.  
• تصویربرداری از قفسه سینه با استفاده از اشعه ایکس. این تصاویر به پزشک کمک می کند تا وضعیت ریه ها و قلب را ببینید. در نارسایی قلبی، قلب ممکن است بزرگ شده و مایع در ریه ها جمع شود. همچنین، این تصویربرداری دیگر شرایط ایجاد کننده ی علایم را نشان می دهد.  
• نوار قلب (ECG). فعالیت الکتریکی قلب از طریق الکترودهای متصل به پوست به صورت امواج ضبط شده و در یک مانیتور نمایش داده و یا روی کاغذ چاپ می شوند. این تست به پزشک کمک می کند تا مشکلات ریتم قلبی و آسیب قلبی ناشی از حمله قلبی را بررسی کند_ هر دو زمینه ی نارسایی قلبی هستند.
• اکوکاردیوگرام. یکی از مهم ترین تست ها برای تشخیص نارسایی قلبی، اکوکاردیوگرام است. اکوکاردیوگرافی کمک می کند تا نارسایی قلبی سیستولیک از نارسایی قلبی دیاستولیک تمایز داده شود از این جهت که عضله ی قلب سفت شده و به خوبی پر نمی شود. در این تست با استفاده از امواج صوتی، تصاویر ویدئویی از قلب تهیه می شود. اکوکاردیوگرام، اندازه و شکل قلب و نحوه ی پمپاژ خون را نشان می دهد. اکوکاردیوگرام مشکلات دیگر همچون اختلالات دریچه  های قلبی، شواهدی از حملات قلبی قبلی، سایر اختلالات قلبی و برخی از علل غیر معمول نارسایی قلبی را نشان می دهد. کسر جهشی را می توان با اکوکاردیوگرام، تست پزشکی هسته ای، کاتتریزاسیون قلبی و ام آر آی قلب اندازه گیری کرد تا از طریق آن بتوان نحوه ی پمپاژ را اندازه گیری، نوع نارسایی قلبی را طبقه بندی، و درمان مناسب را تعیین کرد. 
• تست استرس. تست استرس، عملکرد قلب و عروق خونی در حین انجام فعالیت شدید را اندازه گیری می کند. بیمار ممکن است بر روی تردمیل راه برود و یا روی دوچرخه ثابت پدال بزند، در حالی که به یک دستگاه ECG متصل است؛ و یا ممکن است دارویی به داخل ورید تزریق شود که باعث تحریک قلب، شبیه زمان انجام دادن ورزش، می شود.. گاهی اوقات در تست استرس از ماسک مخصوصی استفاده می شود تا توانایی قلب و ریه در گرفتن اکسیژن و دفع دی اکسید بررسی شود. از طریق تست استرس می توان بیماری عروق کرونر را تشخیص داد. تست استرس، میزان کارایی بدن در پاسخ به کاهش پمپاژ قلبی و درمان طولانی مدت را تعیین می کند. پزشک ممکن است بخواهد تصاویر قلب را در حین ورزش ببیند که برای اینکار تست استرس هسته ای و یا اکوکاردیوگرام استرس انجام می دهد. این تست شبیه به تست استرس ورزش است، با این تفاوت که یک ماده حاجب تزریق  شده و با استفاده از تکنیک های تصویر برداری خاص، تصاویر دقیق از قلب گرفته می شود.
• سی تی اسکن (CT) یا ام آر آی (MRI). این تست ها برای تشخیص مشکلات قلبی، از جمله علل نارسایی قلبی، استفاده می شوند. در سی تی اسکن قلب، بیمار داخل یک دستگاه گنبدی شکل دراز می کشد. دستگاه تصویربرداری با اشعه ایکس در اطراف بدن می چرخد و تصاویری از قلب و قفسه سینه جمع آوری می کند. در ام آر آی قلب، بیمار داخل یک دستگاه لوله ایی شکل دراز می کشد که میدان مغناطیسی تولید می کند. میدان مغناطیسی به تعدادی از سلول های بدن، ذرات اتمی وارد می کند. هنگامی که امواج رادیویی از طریق این ذرات پخش می شود، علایمی متفاوت تر از بافت های دیگر تولید می کنند که این سیگنال های ایجاد شده، تصاویری از قلب ارایه می دهند.
• آنژیوگرام کرونری. در این تست، یک لوله باریک و انعطاف پذیر (کاتتر) به رگ خونی در کشاله ران و یا بازو وارد شده و از طریق رگ خونی بزرگ به عروق کرونر هدایت می شود. یک ماده ی رنگی به کاتتر تزریق می شود و باعث نمایان شدن عروق تغذیه کننده ی قلب در تصویربرداری با اشعه ایکس می شود. از طریق این تصاویر شریانهای تنگ شده (بیماری عروق کرونر) منجر به نارسایی قلبی تشخیص داده می شوند. این تست ممکن است شامل ونتریکیولوگرام نیز باشد_ ونتریکیولوگرام، روشی برای تعیین قدرت بطن اصلی پمپاژ کننده (بطن چپ) و سلامت دریچه های قلب است.
• بیوپسی میوکارد. در این تست پزشک، درج کوچک و انعطاف پذیری را داخل ورید گردن و یا کشاله ران کرده و از طریق آن قسمت کوچکی از عضله قلب را برمی دارد. با این تست می توان انواع خاصی از بیماری های عضله قلب ایجاد کننده ی نارسایی قلبی را تشخیص داد.

طبقه بندی نارسایی قلبی
نتایج این آزمایشها به پزشک در تشخیص علت علایم و نوع درمان کمک می کنند. برای تعیین مناسب ترین گزینه درمان، پزشک ممکن است نارسایی قلبی را با استفاده از دو سیستم طبقه بندی کند:

• طبقه بندی انجمن قلب نیویورک. نارسایی قلبی کلاس 1، هیچ علامتی ندارد. نارسایی قلبی کلاس 2، فعالیت های روزمره را بدون مشکل انجام می دهد ولی فعالیت ورزشی باعث سرگیجه و خستگی می شود. نارسایی قلبی کلاس 3، در تکمیل فعالیت های روزمره دچار مشکل است، و نارسایی قلبی کلاس کلاس 4، شدید ترین نوع است که تنگی نفس حتی در حالت استراحت هم وجود دارد.
• کالج متخصصان قلب آمریکا. نارسایی قلبی مرحله A، دارای عوامل خطر مختلف ولی هیچ علامتی از نارسایی قلبی ندارد. نارسایی قلبی مرحله B، دچار بیماری قلبی ولی هیچ علامتی از نارسایی قلبی ندارد. نارسایی قلبی مرحله C، دچار بیماری قلبی که علایم نارسایی قلبی نیز وجود دارد. نارسایی قلبی مرحله D، دچار نارسایی قلبی که به درمان تخصصی نیاز دارد.

برای شناسایی عوامل خطر و شروع به موقع درمان تهاجمی تر برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن نارسایی قلبی از این سیستم های طبقه بندی استفاده می شود. این سیستم ها مستقل از یکدیگر نیستند. پزشک با استفاده از آنها، مناسب ترین گزینه های درمانی را انتخاب می کنند. 

نارسایی قلبی، بیماری مزمنی است که  به مدیریت مادام العمر نیاز دارد. با این حال، با درمان، علایم نارسایی قلبی می تواند بهبود یابد و گاهی اوقات قلب قوی تر هم می شود. درمان، طول عمر را بیشتر می کند و شانس مرگ ناگهانی را کاهش می دهد. 

گاهی اوقات، با درمان علل زمینه ای، نارسایی قلبی بهبود می یابد. به عنوان مثال، درمان اختلالات دریچه قلب یا کنترل ریتم سریع قلبی ممکن است نارسایی قلبی را بهبود بخشد. اما در بیشتر افراد، درمان نارسایی قلبی شامل درمان دارویی مناسب و در برخی موارد، استفاده از دستگاه های کمک کننده به ضربان و عملکرد قلب است.

1) دارو

• مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (ACE). این داروها کمک می کنند تا افراد دچار نارسایی قلبی سیستولیک، بیشتر عمر کنند و احساس بهتری داشته باشند. مهار کننده های ACE، یک نوع  گشاد کننده عروق هستند که با باز کردن رگهای خونی فشار خون را کاهش داده و با بهبود جریان خون، حجم کار قلب را کاهش می دهند. مثالها عبارتند از: انالاپریل (Vasotec)، لیسینوپریل (Zestril) و کاپتوپریل (Capoten).
• مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II. این داروها، همچون لوزارتان (Cozaar) و والزارتان (Diovan)، مزایایی همچون مهار کننده های ACE دارند. می توانند جایگزینی برای کسانی باشند که نمی توانند مهار کننده های ACE مصرف کنند.
• مسدود کننده های بتا ( بتا بلاکرها). این گروه از داروها نه تنها ضربان قلب و فشار خون را کاهش می دهند، بلکه برخی آسیب های به وجود آمده از نارسایی قلبی سیستولیک را درمان می کنند. مثالها عبارتند از: کارودیلول (Coreg)، متوپرولول (Lopressor) و بیوپرولول (Zebeta).
• دیورتیک ها. اغلب به نام قرص آب خوانده می شوند، باعث ادرار و عدم تجمع مایع می شوند. دیورتیک هایی مانند فوروزماید (Lasix) باعث کاهش تجمع مایه در ریه و تنفس بهتر می شوند. از آنجا که دیورتیک باعث از دست دادن پتاسیم و منیزیم می شود، پزشک ممکن است مکمل این مواد معدنی را تجویز کند؛ و سطح پتاسیم و منیزیم خون را از طریق آزمایش خون به طور منظم بررسی می کند.
• آنتاگونیست آلدوسترون. این داروها شامل اسپیرونولاکتون (Aldactone) و اپلرنون (Inspra) هستند. این دیورتیک ها، نگهدارنده پتاسیمند که خواص اضافی آنها ممکن است به افراد دچار نارسایی قلبی سیستولیک شدید کمک کند تا عمری طولانی تر داشته باشند. بر خلاف برخی دیگر از دیورتیک، اسپیرنولاکتون و اپلرنون باعث بالا رفتن سطح پتاسیم تا سطوح خطرناک در خون می شود. اگر این امر باعث نگرانی است با پزشک خود مشورت کنید. 
• اینوتروپیک ها. این داروها داخل وریدی هستند و در بیمارستان برای افراد مبتلا به نارسایی شدید قلبی استفاده می شوند تا عملکرد پمپاژ قلب  بهتر و فشار خون حفظ شود.
• دیگوکسین (Lanoxin). این دارو، که تحت عنوان دیژیتال نیز خوانده می شود، قدرت انقباض عضله قلب را افزایش می دهد؛ همچنین، باعث کاهش سرعت ضربان قلب می شود. دیگوکسین علایم نارسایی قلبی در نارسایی قلبی سیستولیک را کاهش می دهد. بهتر است برای افراد دارای مشکل ریتم قلبی، مانند فیبریلاسیون دهلیزی، استفاده شود.

گاهی اوقات نیاز به استفاده از دو یا چند دارو برای درمان نارسایی قلبی است. پزشک ممکن است دیگر داروهای قلبی_ مانند نیترات برای درد قفسه سینه، استاتین برای کاهش کلسترول و یا داروهای رقیق کننده برای جلوگیری از لخته شدن خون_ را همراه با داروهای نارسایی قلبی تجویز کند.

اگر علایم نارسایی قلبی به طور ناگهانی ظاهر شوند، بیمار ممکن است در بیمارستان بستری شود و داروهای اضافی برای کمک به پمپاژ بهتر قلب و تسکین علایم تجویز شود. همچنین، از طریق ماسک یا لوله های کوچک قرار داده شده در بینی، اکسیژن اضافی دریافت می شود. در صورت نارسایی قلبی شدید، نیاز به استفاده از اکسیژن مکمل برای طولانی مدت است.

2) جراحی و دستگاه های پزشکی

• عمل جراحی بای پس عروق کرونر. اگر عروق شدیدا مسدود باشند، پزشک ممکن است عمل جراحی بای پس عروق کرونر را تجویز کند. در این روش، رگ های خونی پا، بازو و یا عروق قفسه سینه بای پس می شوند تا خون  می دهد خون آزادانه تر به قلب جریان پبدا کند.
• ترمیم یا جایگزینی دریچه قلب. جراح می تواند دریچه اصلی (بطن) برگشت دهنده ی جریان خون را پیدا کند. همچنین می تواند با اتصال مجدد دریچه و یا با از بین بردن بافت اضافی موجب کامل بسته شدن دریچ ها شود. گاهی اوقات، ترمیم دریچه شامل تنگ کردن یا تعویض حلقه اطراف دریچه (آنولوپلاستی) است. جایگزینی دریچه زمانی انجام می شود که ترمیم دریچه امکان پذیر نیست. در عمل جراحی جایگزینی دریچه، دریچه آسیب دیده توسط یک دریچه مصنوعی (پروتز) جایگزین می شود. در حال حاضر، انواع خاصی از ترمیم یا جایگزینی دریچه قلب بدون عمل جراحی قلب باز، با استفاده از جراحی با حداقل تهاجم و یا تکنیک های کاتتریزاسیون قلبی، وجود دارد.
• کاردیوورتر_دفیبریلاتور قابل کاشت (ICD). یک ICD، دستگاهی شبیه به یک ضربان ساز است. زیر پوست قفسه سینه سیم هایش از طریق رگ ها با قلب در ارتباط است. ریتم قلب را نظارت می کند؛ اگر قلب ریتم خطرناکی داشته باشد آن را کنترل می کند و یا با واردآوردن شکی آن را به ریتم طبیعی بازمی گرداند. گاهی مانند ضربان ساز عمل می کند، اگر ضربان قلب آهسته تر از حد معمول باشد. 
• ضربان ساز دو بطنی (CRT) یا ضربان ساز دو طرفه. در ساعات معین، ایمپالس الکتریکی (تحریکات الکتریکی) در هر دو حفره ی زیرین قلب (بطن چپ و راست) ایجاد می شود تا به صورت هماهنگ و کافی پمپاژ کنند. بسیاری از افراد مبتلا به نارسایی قلبی با سیستم الکتریکی قلب خود مشکل دارند که باعث ضربان ناهماهنگ عضله قلب از قبل ضعف شده و وخیم تر شدن نارسایی قلبی می شود. اغلب CRT در ترکیب با ICD برای افراد مبتلا به نارسایی قلبی استفاده می شود.
• پمپ قلبی. این دستگاه مکانیکی، مانند دستگاه کمکی بطن (VADs)، در شکم یا قفسه سینه گذاشته و به قلب ضعیف شده متصل می شود تا به او در پمپاژ خون به سرتاسر بدن کمک کند.دستگاه VADs را اغلب در بطن چپ می گذارند، اما پمپ قلبی را می توان در بطن راست و یا در هر دو بطن استفاده کرد. اولین باری که از پمپ های قلبی استفاده شد، برای زنده نگه داشتن کاندید پیوند قلب تا پیدا شدن عضو پیوندی مناسب بود. گاهی اوقات از VADs به عنوان جایگزینی برای پیوند استفاده می شود. پمپ های قلب می توانند کیفیت زندگی فردی را بهبود ببخشند که قادر به انجام پیوند قلب نیست و یا در حال انتظار برای یک عضو پیوندی مناسب است.  
• پیوند قلب. برخی افراد، چنان نارسایی شدید قلبی دارند که عمل جراحی یا درمان داروهایی پاسخگو نیست. آنها نیاز به جایگزینی قلب بیمار دارند. پیوند قلب به طور چشمگیری باعث بهبود بقا و کیفیت زندگی برخی افراد دچار نارسایی شدید قلبی است. با این حال، این افراد ممکن است مدت های طولانی انتظار بکشند تا عضو پیوندی مناسب پیدا شود. برخی کاندید های پیوند، در طول این دوره ی انتظار و با استفاده از درمان دارویی و یا دستگاه ها به حدی بهبود می یابند که از لیست انتظار خارج می شوند.

مراقبت های مخصوص پایان زندگی و نارسایی قلبی
حتی با درمان های موجود برای نارسایی قلبی، این امکان وجود دارد که نارسایی قلبی به حدی شدید شود که درمان دارویی پاسخگو و پیوند قلب یا استفاده از دستگاه گزینه درمانی نباشد. در این صورت، بیمار ممکن است در بخش های مخصوص مراقبت از بیماران علاج ناپذیر بستری شود.

این بخش ها اجازه می دهند تا خانواده و دوستان_ با کمک پرستاران، مددکاران اجتماعی و داوطلبان آموزش دیده_ از فرد بیمار در خانه و یا آسایشگاه مخصوص مراقبت کنند. این بخش ها سعی می کنند تا از فرد بیمار و افراد نزدیک آنها حمایت عاطفی، روانی، اجتماعی و معنوی داشته باشند.

اگر چه بیشتر مردم تحت مراقبت این بخش ها در خانه های خود باقی می مانند، اما برنامه های حمایتی موجود در هر مکانی موجود است_ از جمله خانه های سالمندان و مراکز اسکان. برای افرادی که در بیمارستان می مانند، متخصصان این بخش ها سعی می کنند تا بهترین خدمات خود را ارایه دهند.

کار بسیار سختی است، اما در مورد تمامی موارد مربوط به دوره ی پایان زندگی با خانواده خود و تیم پزشکی صحبت کنید. به احتمال زیاد، بخشی از این بحث مربوط به دستورالعمل های نهایی خواهد بود_ در خصوص مراقبت های پزشکی.

اگر از دستگاه کاردیوورتر_دفیبریلاتور قابل کاشت (ICD) استفاده می کنید، یکی از مواردی که باید با خانواده و پزشک صحبت شود، خاموش کردن این دستگاه است تا دیگر به قلب برای داشتن ضربان شوک ندهد.

• سیگار نکشید. سیگار کشیدن باعث آسیب رگ های خونی، فشار خون، کاهش میزان اکسیژن در خون و ضربان سریع تر قلب می شود. از پزشک بخواهید تا در ترک سیگار به شما کمک کند. ، پیوند قلب برای فرد سیگاری انجام نمی شود. اگر سیگاری نیستید از دود سیگار دیگر افراد سیگاری دوری کنید.  
• در خصوص نحوه ی نظارت بر وزن با پزشک صحبت کنید. چگونگی نظارت و ثبت وزن خود را بدانید_ هر چند وقت وزن کشی انجام شود. افزایش و یا کاهش وزن هشداردهنده چه مقدار است؛ زیرا افزایش وزن ممکن است به دلیل تجمع مایعات باشد و نیاز به تغییر در برنامه درمان داشته باشد.
• روزانه ران پاها، مچ پا و پا را بررسی کنید. هر گونه تغییر در تورم را به پزشک خود اطلاع دهید. 
• یک رژیم غذایی سالم و مناسب داشته باشید. سعی کنید در رژیم غذایی میوه و سبزیجات، غلات سبوس دار، محصولات بدون چربی و یا لبنیات کم چرب، و پروتئین بدون چربی بگنجانید.
• نمک را کم مصرف کنید. سدیم بیش از حد موجب احتباس آب می شود که این امر به کار سخت تر قلب، تنگی نفس و ورم ران پاها، مچ پا و پا منجر می شود. در خصوص نحوه ی کاهش نمک با پزشک صحبت کنید. توجه داشته باشید که در تهیه هر غذایی از نمک استفاده می شود و در خصوص جایگزین های نمک مراقب باشید.
• وزن ایده آل را حفظ کنید. اگر اضافه وزن دارید، به متخصص تغذیه مراجعه کنید و با کمک او به وزن ایده آل برسید. از دست دادن مقدار کمی از وزن بسیار کمک کننده است.
• در خصوص واکسیناسیون با پزشک خود مشورت کنید. اگر دچار نارسایی قلبی هستید و می خواهید واکسن آنفولانزا و ذات الریه بزنید، حتما باید از قبل با پزشک خود در این خصوص مشورت و توصیه های لازم را دریافت کرده باشید. 
• چربی و کلسترول را محدود کنید. علاوه بر اجتناب از غذاهای پر سدیم، محدود کردن میزان چربی اشباع شده، چربی ترانس و کلسترول در رژیم غذایی ضروری است. رژیم غذایی سرشار از چربی و کلسترول، عاملی خطر زا برای بیماری عروق کرونر است، که اغلب زمینه و یا علت نارسایی قلبی است.
• مصرف الکل و مایعات را کم کنید. اگر دچار نارسایی قلبی هستید، پزشک مصرف الکل را ممنوع خواهد کرد زیرا با درمان دارویی تداخل کرده باعث تضعیف عضله قلب و افزایش ریتم غیر طبیعی قلب می شود. در نارسایی قلبی شدید ، پزشک ممکن است میزان مصرف مایعات را محدود کند.
• فعال باشید. فعالیت هوازی _ در حد متوسط_ کمک می کند تا باقی عضلات بدن سالم و قوی شوند و به این دلیل فشار بر عضله ی قلب کمتر شود. در این خصوص با پزشک خود صحبت کنید تا برنامه ی ورزشی مناسبی برای شما طراحی کند.  پزشک ممکن است پیاده روی را توصیه کند. اگر بیمارستان برنامه های توانبخشی قلبی ارایه می دهد از پزشک خود بخواهید تا شما را در لیست این برنامه وارد کند.
• استرس را کاهش دهید. هنگامی که مضطرب یا ناراحت هستید، قلب ضربان سریع تری دارد، تنفس بیشتر می شود و فشار خون بالا می رود. این امر می تواند نارسایی قلبی را بدتر کند. راه هایی برای کاهش استرس پیدا کنید. برای استراحت قلب، چرت بزنید و یا پای خود را بالا تر از بدن نگه دارید_ هر زمان که ممکن شد. گذراندن وقت با دوستان و خانواده نیز مفید است.
• با انجام کارهایی سعی کنید راحت بخوابید. اگر تنگی نفس دارید، به خصوص در شب، سعی کنید با گذاشتن بالش سر را بالا بیاورید. اگر دچار خروپف و یا دیگر مشکلات خواب هستید، برای آپنه خواب تست شوید. همچنین، با پزشک صحبت کنید تا زمان مصرف دارو را تغییر دهد، به خصوص دیورتیک ها. مصرف زودتر دیورتیک ها در روز ممکن است نیاز به ادرار کردن در طول شب را کاهش دهد.

مهم ترین کار برای جلوگیری از نارسایی قلبی، کاهش عوامل خطر است. این کار را می توان با ایجاد تغییراتی در شیوه ی زندگی و مصرف درست داروها انجام داد. برخی از این تغییرات عبارتند از:

• سیگار نکشیدن
• کنترل شرایط خاصی مانند فشار خون بالا و دیابت
• فعال ماندن از لحاظ جسمی 
• خوردن غذاهای سالم
• حفظ وزن ایده آل
• کاهش و مدیریت استرس

• در استفاده از داروها کوتاهی نکنید و پیگیر درمان خود باشید. لیستی از داروها تهیه کنید و آن را به پزشک جدید خود بدهید. این لیست را همیشه همراه خود داشته باشید. مصرف هیچ دارویی را بدون مشورت با پزشک قطع نکنید. در صورت مشاهده ی عوارض جانبی، با پزشک در خصوص آنها صحبت کنید تا تغییرات لازم اعمال شود.   
• از مصرف برخی داروهای بدون نسخه اجتناب کنید. مانند ایبوپروفن (Advil, Motrin IB, و غیره)، ناپروکسن سدیم (Aleve) و قرص های مخصوص رژیم غذایی ممکن است نارسایی قلبی را بدتر کنند و منجر به تجمع مایع شوند. در خصوص مصرف مکمل ها مراقب باشید. برخی مکمل های غذایی ممکن است با داروهای نارسایی قلبی تداخل داشته و یا وضعیت بیماری را بدتر کنند. در خصوص مصرف مکمل ها با پزشک خود مشورت کنید.
• مراقب وزن خود باشید و آن را در حد ایده آل نگه دارید و آن را روزانه ثبت کنید و به پزشک نشان دهید. افزایش وزن می تواند نشانه ی تجمع مایعات باشد. اگر وزن به مقدار معینی در روز افزایش داشته باشد، پزشک ممکن است دیورتیک اضافی تجویز کند.
• بر فشار خون خود نظارت داشته باشید. برای خود دستگاه فشار خون تهیه و بین هر ویزیت وضعیت آن را ثبت کنید و به پزشک نشان دهید. 
• سوالاتی که می خواهید از پزشک بپرسید را در برگه ایی بنویسید. به عنوان مثال، آیا می توانم با شریک زندگیم رابطه جنسی داشته باشم؟ با تحت کنترل درآمدن علایم، اکثر افراد مبتلا به نارسایی قلبی می توانند به فعالیت جنسی خود ادامه دهند. در صورت نیاز از پزشک بخواهید تا توضیحات بیشتری به شما بدهد_ در هر موردی که برای شما ابهام داشته است. مطمئن شویید که تمام گفته های پزشک را متوجه شده ایید و می دانید او از شما چه می خواهد تا در مقابله با بیماری انجام دهید.  
• شماره ی تلفن پزشک خود را همیشه همراه داشته باشید. شماره ی تلفن پزشک، بیمارستان، و دستورالعمل ها مربوط به بیمارستان یا درمانگاه را ثبت کنید و همیشه همراه داشته باشید تا در صورت لزوم، در هر جایی و در هر زمانی، بدون ایجاد استرس و تنش، از آنها استفاده کنید. 

مدیریت نارسایی قلبی نیاز به گفت و گو ی زیاد بین بیمار و پزشک دارد. در مورد رعایت توصیه های مربوط به رژیم غذایی، شیوه زندگی و مصرف داروها صادق باشید. پزشک اغلب می تواند استراتژیهایی برای کمک به شما و ماندن در مسیر درمان پیشنهاد دهد.