تعريف فيبروم
فيبروئيد يا فيبروم رحم به رشد توده هاي غير سرطاني در رحم اطلاق ميگردد كه اغلب در طول سال هاي باروري ظاهر ميگردند. نام ديگر فيبروئيد رحم، "ليوميوما" يا "ميوما" ميباشد. فيبروئيد رحم هيچ ارتباطي با خطر ابتلا به سرطان ندارد و تقريبا هيچگاه منجربه سرطان نميگردد.
راه های زیادی وجود دارد که می توان فیبروم های رحمی را کنترل کرد. درمان جراحی روش اصلی مهار فیبروم است. هنگاميكه نگرانی در خصوص بدخیم بودن آن وجود داشته باشد، جراحی انجام می شود.
در صورت بروز موارد زير به جراحي نياز داريد:
- خونریزی شدید یا کم خونی که ماه ها پس از درمان با قرص های ضدبارداری و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بهبود نیافته است
- فیبروم های ایجاد شده پس از یائسگی
- فیبروم های اشغال کننده رحم که منجربه سقط یا مشکلاتی در طول بارداری می شوند
- درد یا فشار بر ارگان های اطراف که روی کیفیت زندگی فرد تاثیر داشته باشد
- مشکلات ادراری و روده ای به دلیل فشار فیبروم بر مثانه و روده
- احتمال بروز سرطان
- فیبروم علت اصلی ناباروری فرد باشد
درمان هاي رايج در اين زمينه
هیسترکتومی: عمل جراحی خارج کردن رحم را "هیسترکتومی" گویند. این روش قطعی ترین راه درمان فیبروم است. این عمل در صورتی که فیبروم ها بسیار بزرگ باشد، خونریزی شدید وجود داشته باشد، نزدیک زمان یائسگی یا پس از آن باشد یا هنگاميكه تمایل به بارداری وجود ندارد انجام می شود. در صورتی که فیبروم ها بزرگ باشد نیاز به عمل باز از طریق برش شکم است، ولی در صورت کوچک بودن فیبروم ها برداشتن رحم از راه واژن یا لاپاروسکوپی نیز امکان پذیر است. برداشتن یا باقی ماندن تخمدان ها در هنگام هیسترکتومی، بستگی به نظر پزشک دارد.
میومکتومی: این روش برای خانم هایی که ازدواج نکرده اند یا فرزندی ندارند و احتمال بارداری آنها پس از درمان زیاد است، بسیار مناسب است. اگر فیبروم ها به طور عمیق در بافت رحم قرار گرفته باشند، برای خارج کردن فیبروم ها نیاز به انجام یک عمل سزارین است. میومکتومی می تواند به صورت عمل باز یا از طریق لاپاروسکوپی و هیستروسکوپی انجام شود. نوع عملی که انجام می شود بستگی به اندازه، موقعیت و نوع فیبروم دارد. پس از میومکتومی ممکن است فیبروم جدیدی در رحم ایجاد شده و رشد کند. تمام خطرهای عمل باز برای میومکتومی هم وجود دارد.
منجمد کردن: بعضی موارد درمان فیبروم شامل ایجاد سوراخ هایی در فیبروم، از طریق فیبرهای لیزری است. در این روش برای از بین بردن آنها، از پروب های منجمد کننده استفاده می شود. در این روش ها بافتی خارج نمی شود و متخصص فیبروم را در محل خود تخریب می کند.
برداشتن لایه پوشاننده رحم: در این روش همانطور که از نامش پیداست، لایه پوشاننده رحم برای کنترل خونریزی برداشته یا تخریب می شود. این کار می تواند از راه لیزر، آب در حال جوش، جریان الکتریکی، مایکروویو، انجماد و ساير روش ها انجام شود. این روش به عنوان یک جراحی بسیار کوچک در نظر گرفته می شود و به صورت سرپایی در مطب پزشک قابل انجام است. معمولا عوارض خاصی ندارد و دوره بهبود بیمار بسیار کوتاه است.
میولیز: یک سوزن با کنترل لاپاروسکوپی داخل فیبروم قرار می گیرد و از یک جریان الکتریکی یا سرما برای تخریب و از بین بردن فیبروم استفاده می شود.
امواج صوتی: استفاده از امواج صوت تحت کنترل ام آر آی یکی از روش های درمان سرپایی و غیرتهاجمی برای تخریب بافت فیبروم است. در این روش یک متخصص رادیولوژی با استفاده از ام آر آی، داخل بافت رحم را مشاهده میکند تا امواج را به طور دقیق روی بافت فیبروم متمرکز سازد. این روش جهت از بین بردن سرطان سینه، پروستات، مغز و استخوان نیز در حال بررسی و مطالعه است.
.jpg "درمان بزرگی پروستات با لیزردرمانی")
